The One Night Order

TONO : 30

CHAPTER 30

KLYMENE

                    I SHOULD FEEL the coldness of the night here in his resort lalo na't nasa patio kami at nakahiga sa duyan habang nakatanaw sa madilim na dagat. But I couldn't feel the coldness dahil nasa likod ko si Matthias at walang sawang inaamoy ang buhok ko.

I am only wearing his button down long sleeves and my panty. Habang siya naman ay ang pants niya ang nothing on top. Tinatamad siyang kumuha ng damit sa kotse dahil mas gustong nakayakap sakin.

"I love the smell of your hair," He whispered.

He's hugging me from behind. Mas hindi ko tuloy naramdaman ang lamig.

"Hindi ka ba nilalamig?" Tanong ko dahil wala siyang pang-itaas.

He chuckled. "No. Actually... nag-iinit nga 'ko," He sniffed my neck.

"Matthias," Suway ko. "K-kakatapos lang natin,"

I couldn't even move awhile ago. Natagalan pa bago ako nakabawi ng lakas. Ayaw niyang kumuha ng damit kaya yung kanya ang sinuot ko.

"I'm not planning to do you, Kly. I know you're tired and sore,"

Yeah. Malamang dahil bigla niya na lang pinasok kanina ang kanya. Ang sakit kaya! Akala niya naman shoot na lang 'yon basta basta.

Biglang nawala ang ngiti ko nang maalala ang sinabi niya sakin kanina.

He told me na ayaw niya nang itigil itong samin. Mag-iisang taon na kaming nagsasama. Iniisip ko na baka nasasanay lang siyang lagi akong nandito, na lagi akong nandito para ipagluto at pagsilbihan siya. Baka 'yon lang 'yon.

Pero paano kung hindi? Paano kung... may mas malalim na dahilan?

Is that even possible? To feel that kind of feelings towards someone? Towards someone you hate so much?

Matthias hated me. Alam ko at naramdaman ko. Na-experience ko na rin kaya kung sakali mang tama ang iniisip ko, hindi ko alam kung maniniwala ako. Hindi ko alam kung tatanggapin ko.

Paano kung niloloko niya lang ako?

Well, para kanino naman niya ako lolokohin? Wala na sila ni Leah.

Then for himself?

"This ring suits you well," He said bago niya inangat ang kamay ko para tignan ang wedding ring kong nando'n.

The 'Rivera' on my ring is so visible. Para bang kahit limang metro ang layo mo sakin, kapag tinitigan mo ang singsing na suot ko ay malalaman mo na agad kung kaninong pag-aari ako.

"Matthias,"

"Hmm?"

"Tingin mo ba tama lang itong desisyon natin? N-na... subukang ayusin 'tong satin? Kasi alam mo naman kung paano tayo nagsimula. Hindi ba weird at mabilis masyado?" Hindi ko na napigilang magtanong.

"Why? Don't you like what's happening right now, Kly? May hindi ka ba gusto? Do you want us to change our routine?" Sunod sunod niyang tanong.

Umayos ako ng upo at nilingon siya. He looks worried with unknown reason.

"Hindi naman. Kasi one day, you hate me so much, then ngayon... iba na yung pinapakita mo. Ni hindi pa nga natin pinag-uusapan yung nangyari dati,"

I was talking about the reason why I am so desperate to be his wife. Ang alam niya lang, pinikot ko siya dahil kailangan ko siya at ang pera niya para bayaran ang utang ni Papa. Other than that, wala siyang ibang sinabi at tinanong.

"What happened to us back then doesn't matter to me now, Kly. I don't care about the past, I moved forward. I already forgot about it."

Kinalimutan niya na agad?