The One Night Order

TONO : 34

CHAPTER 34

KLYMENE

                      "YOU DID NOT JUST steal money from me, Klymene. You fucking... sold my company. I worked so hard for it for so many damn years. How could you... sell it as if it were you who established that fucking company?"

Para akong nabingi sa sinabi niya. Hindi ako makakilos dahil sa binintang niya sakin.

Ako? Ibebenta ang kompanya niya? At nanakawan siya?! Bakit ko naman gagawin ang bagay na 'yon?

"Ano bang sinasabi mo, Matthias? Hindi kita maintindihan. Anong binenta at ninakaw ko? Wala akong pinakialaman sa kahit anong pag-aari mo."

Lumayo ako sakanya para mas makita ko siya. Magulo ang buhok niya at mukhang pagod. Parang naninikip ang dibdib ko dahil sa ayos niya.

"Why..."

Tuluyan nang nadurong ang puso ko nang tumungo siya. Sunod kong narinig ay ang pagsinghot niya. He's crying...

Oh my, God. Ano bang ginawa ko?

"Matthias, wala akong ginawa," I went closer to him pero agad siyang umatras.

"Don't go near me," Mariing sambit niya.

Nangilid ang luha ko dahil sa inaakto niya. "Matthias, maniwala ka. Wala akong alam sa binibintang mo."

I tried to reach for him again, but he pushed my hands away. Madilim niya 'kong tinignan.

"Don't fucking touch me, Klymene. Hindi ko alam kung anong magagawa ko." He said, gritting his teeth. Isa isang bumagsak ang mga luha ko.

Hindi na ako makapagsalita pa. Dahil alam kong uulitin ko lang ang sinabi ko.

"I was in the middle of transaction when the machine denied my access, Klymene. I told my secretary to check what's wrong and then he told me... that I lost all my access to my own company. I asked him... to call you. Dahil kung wala akong access, sigurado akong ikaw, meron. But he told me that you fucking sold my company." Nanginginig ang boses niya na mas lalong nagpabigat sa loob ko.

Humikbi ako. Wala akong ginagawang gano'n. Bakit ko naman gagwin 'yon sakanya? Asawa ko siya! Malapit na sakanya ang loob ko at alam kong kahit anong pangit ng pinagsamahan namin noon, hinding hindi ko gagawin sakanya ang binibintang niya.

Napaupo siya sa sofa. "I was nineteen, Kly... I was fucking nineteen when I build my company. It was all my sweat and blood. Ginawa ko lahat para lumago 'yon. How dare you to sold it,"

Umiling ako kahit na hindi naman siya nakatingin sakin.

"Maniwala ka sakin. Walang akong ginawa. Wala akong ginagawa, Matthias. Please, wala akong alam---"

"Of course, you're going to deny it!"

I stood up and pushed me. Deretsyo akong napaupo sa sahig. Umiiyak akong tumingala sakanya. Hindi ko alam kung bakit na kahit na tinulak niya ako, hindi ko magawang tuluyang magalit sakanya.

"Tangina. Mas malala ka pa kay Leah,"

Namilog ang mga mata ko sa sinabi niya.

He chuckled. "Milyon lang ang kinuha sakin ni Leah. Pero ikaw, tangina. You really know how to hurt me, huh?" He shook his head, namumula ang mga mata niya. "I trusted you,"

"I swear, wala akong ginawa," Humagulgol ako dahil hindi ko na kayang makita ang mga sarili naming ganito.

"Nang mahuli ko si Leah, she denied it, too. At ikaw, of course, you will deny it, too." Tinalikuran niya ako. "What did I do to deserve bitches in my life?"