ထိုက္ယန္ရွန့္- " မင္း...မင္းဘာလုပ္လိုက္တာလဲ...ငါလူကိုထိရဲတယ္ေပါ့ေလ...ဟုတ္လား "
အခန္းထဲရွိ အသံမွာပို၍ပင္တိတ္ဆိတ္သြားသည္။ ေလထုဟာလည္း သိသိသာသာပင္ ေအးစက္လာသည္။ အခန္းထဲရွိလူေတြရဲ႕ မ်က္လုံးေတြဟာ ယန္ရွန့္ဆီကိုပင္ေရာက္သြားရသည္။ ထိုသူေတြက ေၾကာက္႐ြံစြာပင္ ယန္ရွန့္ကိုၾကည့္ေနေလသည္။
Host-" ရွန့္....ရၿပီေလ....လႊတ္လိုက္ေတာ့....သြဲ႕ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး "
ယန္ရွန့္က ဇာတ္လိုက္မလည္ပင္းကို ညွစ္ထားၿပီး ဇာတ္လိုက္မကေတာ့ ေခြၽးေစးေတြထြက္ၿပီး ေၾကာက္႐ြံေနပုံကို ျမင္လိုက္ရသျဖင့္ ယန္ရွန့္ကို တားလိုက္သည္။သြဲ႕ဟန္ ယန္ရွန့္ရဲ႕ မ်က္လုံးထဲမွာရက္စက္ခက္ထန္မႈေတြနဲ႕ လူသတ္ေငြ႕တစ္ခ်ိဳ႕ကိုထုတ္လႊင့္လို႔ေနသည္မို႔ လန့္သြားရသည္။ ထိုသူကို ဒီလိုပုံစံနဲ႕ တစ္ခါမွမျမင္ဖူးေပ ။ ပထမကမၻာမွာေရာ အခုေရာ ထိုလူဟာ ေအးေအးေနတတ္တဲ့လူျဖစ္ၿပီး သနားၾကင္နာတတ္တဲ့ လူအျဖစ္ပဲ သြဲ႕ဟန္ျမင္ဖူးသည္။ သူ႕အတြက္ေၾကာင့္ ဆိုတာသိေတာ့ သြဲ႕ဟန္ေပ်ာ္ရေပမယ့္ ထိုလူကို ဒီလိုပုံစံမ်ိဳးနဲ႕ေတာ့မျမင္ခ်င္ေပ။
ထိုက္ယန္ရွန့္-" မင္းေနာက္တစ္ခါ....ငါ့မ်က္စိေရွ႕မွာမေတြ႕မိေစနဲ႕ "
ယန္ရွန့္ သြဲ႕သြဲ႕ရဲ႕ စကားေၾကာင့္စိတ္ေလ်ာ့လိုက္ၿပီး လန္ရွီးအာကိုလႊတ္ေပးလိုက္သည္။
လန္ရွီးအာ-" အ....ဘာျဖစ္လို႔လဲ...အကိုယန္ရွန့္က...ရွီးအာကိုမခ်စ္ဘူးလားဟင္....ဒါဆိုဘာလို႔ညကရွီးအာနဲ႕အတူတူအိပ္ေသးလဲ....ရွီးအာကဆင္းရဲလို႔လားဟင္...ရွီးအာအကိုယန္ရွန့္ကိုေတာင္းပန္ပါတယ္....အကိုသာရွီးအာကိုလက္မထပ္ရင္....ရွီးအာအရွက္ကြဲရေတာ့မွာ....အကိုယန်ရှန့်ကျေးဇူးပြုပြိိီး....ရွီးအာကိုလက္ထပ္ပါေနာ္ "
ရွီးအာ ငိုေတာ့မယ့္မ်က္ႏွာေလးနဲ႕အကိုယန္ရွန့္ကို ေတာင္းပန္လိုက္သည္။ သူမအကိုယန္ရွန့္ရဲ႕ ခုနကပုံစံကိုေၾကာက္ေပမယ့္လဲ အားတင္းၿပီးေျပာလိုက္သည္။
" ဘာ...ဘာေတြလဲ...ယန္ရွန့္နဲ႕သူမက...မဟုတ္မွလြဲေရာ....ေဖာက္ျပန္ေနတာမ်ားလား "
YOU ARE READING
system one o six(106) S -1 ( Z &U )
Non-FictionSome part is not suitable for under 18. So you can skip it if you are innocent.Please don't post warning parts on the public. Don't blame and report. Don't add this fic in warning or 18+ reading list because it isn't a warning fic. Love you all!❤❤ T...
