host-" ရွီးေကာ.... ကြၽန္ေတာ္အေအးသြားဝယ္လိုက္အုံးမယ္ေနာ္...ခနေစာင့္... "
ႏြဲ႕ဝမ္ရွီး-" အင္း...ျမန္ျမန္ေတာ့လာေနာ္.... "
host-" ဟုတ္ကဲ့ပါဗ်.... "
ႏြဲ႕ဝမ္ရွီး-" အဲ့ေလာက္ေျပးသြားေနတာ...ခလုတ္တိုက္လဲကုန္ေတာ့မွာပဲ.... "
ဝမ္ရွီး ေျပးထြက္သြားေသာ ရွင္းဟန္ေၾကာင့္ အလိုလိုေရ႐ြတ္မိသြားသည္။
ခ်င္ဖန္ရွိ-" အဲ့ေလာက္စိုးရိမ္ေနလဲ....ဘာလို႔လိုက္မသြားတာလဲ...ရွီး "
ႏြဲ႕ဝမ္ရွီး-" ရွိ...မင္းတို႔ဘာလာလုပ္တာလဲ.... "
ဝမ္ရွီး သူ႕ရဲ႕မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ခုံမွာ လာထိုင္တဲ့ ရွိနဲ႕ဖုန္းအာကို အလိုမက်စြာေမးလိုက္သည္။ သူခုခ်ိန္မွာ ရွိနဲ႕ဖုန္းအာကို လုံးဝမပတ္သတ္ခ်င္ေပ။သူမွားထားတာဆိုတာသိေပမယ့္ ေတာင္းပန္ဖို႔ကသူ႕အတြက္ခက္ခဲလြန္းသည္။ ပိုဆိုးတာက သူတို႔ကို မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္ခ်င္ေပ။
အန္းထိုက္ဖုန္း-" ကို...ကိုကို....ဒီကေနသြားရေအာင္... "
ခ်င္ဖန္ရွိ-" ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး....မေၾကာက္နဲ႕....ကိုယ္ရွိတယ္.... "
^^ ရွီး....မင္းဖုန္းအာအေပၚကို....လုပ္ထားတာေတြကို....ငါလုံးဝမေက်နပ္ဘူး....မင္းက...အတြင္းစိတ္ပုတ္သိုးေနတဲ့....သူဘဲ...ငါမင္းကို...သူငယ္ခ်င္းလိုခင္ထားခဲ့တာ....မင္းကေတာ့....ဖုန္းအာအေပၚလုပ္ရက္တယ္...သူဘယ္ေလာက္ေၾကာက္မလဲ...မေတြးမိဘူးလား....ေတာက္.... ^^
ဖန္ရွိ တုန္ရီေနတဲ့ ဖုန္းအာ ပုခုံးေလးကို ဖက္ကိုင္လိုက္သည္။ ရွီးကို အၾကည့္စူးစူးေတြ ေပးဖို႔ကိုလည္းမေမ့ေလ်ာ့ ။
ႏြဲ႕ဝမ္ရွီး-" ငါေတာင္းပန္ပါတယ္ဖုန္းအာ....သြားခြင့္ျပဳပါဦး "
ဝမ္ရွီး တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ပဲ ရွိတို႔ကို ေက်ာခိုင္းၿပီး ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။
ႏြဲ႕ဝမ္ရွီး-" ဟင့္...အင့္ "
^^ ဘာလို႔ငိုေနတာလဲ....ဒါေတြအားလုံးက....မင္းအမွားေတြပဲ....ရွိရဲ႕....အမုန္းေတြကို...မင္းခံသင့္တယ္...ဟား... ^^
ဝမ္ရွီး စီးက်ေနတဲ့ မ်က္ရည္ေတြနဲ႕ တစ္ခါတစ္ခါရွိူက္သံထြက္ေနတဲ့ သူ႕ကိုယ္ကိုယ္မုန္းမိသည္။ သူအရမ္းမုန္းသည္။ တကယ္ဆို သူခံသင့္တာေပါ့ ။ ဒီထက္မကခံသင့္တယ္ ။ သူက အရွက္မရွိတဲ့ မိုက္ရိုင္းတဲ့ေကာင္ေလ ။
YOU ARE READING
system one o six(106) S -1 ( Z &U )
Non-FictionSome part is not suitable for under 18. So you can skip it if you are innocent.Please don't post warning parts on the public. Don't blame and report. Don't add this fic in warning or 18+ reading list because it isn't a warning fic. Love you all!❤❤ T...
