Doğanay Özenç, dışarıdan mükemmel görünen hayatını ailesinin çizdiği sınırlar içerisinde yaşayan popüler bir üniversite öğrencisiydi.
Pek sıradan olmayan ailesi ve babasının can dostu Berkant ile geçirdiği hayatı olması gerektiğinin dışına çıkmadan...
Bölüm Şarkısı: Crystal Castles - Transgender Adele - Easy On Me
Oy ve yorum bırakırsanız sevinirim... İyi okumalar❤️
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
•••
Dağ evinden şehre geri dönmelerinin üzerinden saatler geçmişti. Kahvaltı masasında aldıkları arama, günlerdir peşine düştükleri görüşmenin önemli bir adımıydı. Pusat bu işi çözmenin en risksiz yolunun parayı geri ödemek olduğu kanaatine günler öncesinde varmıştı ancak bunu resmiyete dökebilmek adına Baron'la bir anlaşmaya varmaları gerekiyordu. Berkant parayı geri ödese bile adamla görüşmedikleri sürece kesin bir sonuca ulaşamazlardı.
Bu sebepten ötürü, kendi aralarında oturup konuştuktan sonra, adamı hazırlıksız yakalamanın daha iyi olacağına karar vermişler ve her şeyi başlatan o yere yeni bir giriş bileti ayarlamaya koyulmuşlardı.
Üç kişi için fazla korunaklı bir kumarhaneye girmek kolay değildi, hele ki Berkant'ın Baron ile yaşadıklarından sonra kabul edilecekleri bile muammaydı ancak bu sabah, Pusat'ı arayan eski bir dostu içeriye girişi sağlamıştı.
Geriye yalnızca Baron'un kumarhaneye ne zaman geleceğini öğrenmek kalmıştı. Oraya gidip gözlem yapmak dışında başka bir seçenekleri de yoktu. Sabah apar topar dağ evinden ayrılmışlar ve birkaç plan üzerinde çalışmaya başlamışlardı. Her ihtimale karşı dışarıda hazırda bekleyen adamlar da olacaktı.
Bazı ayrıntılar hakkında konuşurlarken zamanın nasıl geçtiğini fark etmemişlerdi. Ortamdaki kasvetli havayı, Pusat'ın telefonunun çalmaya başlaması parçalara ayırdığında, hepsinin bakışları masanın üstünde duran telefona kaydı. Ekranda korumalardan birinin numarasını gören Pusat anında telefonu kavramıştı. Bunun iyiye işaret olmadığını biliyordu.
Aramayı cevapladığı gibi karşı taraf konuştu: "Pusat Bey, rahatsız ettiğim için kusura bakmayın ama bir... sorunumuz var,"
Adamın tereddütlü ve endişeli gelen sesi Pusat'ın kaşlarının çatılmasına sebep oldu. Telefon hoparlördeydi ve diğerleri de söylenenleri duyuyordu.
"Konuş, Miraç." dedi, kelimeler oldukça sert bir tonda çıkmıştı ağzından. Korumanın gerginliğini olduğu yerden bile hissedebiliyordu.
"Doğanay Hanım... Evden kaçmış, efendim,"
Bir anlığına zamanın durduğunu hissetti Pusat. Duyduğu cümlenin gerçekliğini sorgulamaya itildiği esnada tepkisiz bir şekilde karşısına bakıyordu. Doğanay? Evden kaçmış?
