Amber Tomris - Gerçek aile

BÖLÜM 7

Bacımsular, oylar!!! Bin küsür okuyucu var bir zehmet eliniz yıldızlara gitsin... 

🌸🌸 Satır arası yorum yapmayı unutmayın:) 🌸🌸

ღKeyifli okumalarღ

IGeçmiş ZamanI (Amber 2,5/3 yaşlarında Alparslan 5,5/6 yaşında)

"Dedeee" bahçede yankılanan ses ile arkasını döndü Turan. Sarı saçlarını savura savura ona koşan torunu ile gülümsedi. Gelmişti küçük Tomris'i. Kollarını açıp eğildi. Kolları arasına giren torununu tutup havaya attı, geri yakaladı; yine attı. 

Küçük kızın kıkırtısı bahçeyi sardı. Etraftaki askerler dönüp komutanlarına ve kucağındaki küçük kıza baktı. Hepsinin aklından aynı şey geçti:

'Geldi hızlı gonzales' 

Zordu küçük Amber Tomris oldukça zor bir çocuktu. Askeriyeye ne zaman gelse bütün askerleri peşine pervane ederdi. Tatlılığı ile herkesi büyülerdi. Gün sonunda yorgunluktan bitmiş halde bile olsalar askerlerde severdi küçük kızı. 

Kaçıp saklanmadığı sürece sempatik bir çocuktu aslında. 

Albaylarının torunu olduğu için sık sık burada olurdu Amber. Hatta ağabeyi vardı Alparslan ama o oldukça sakin bir çocuktu. Kardeşinin peşine takılmazsa tabi... 

"Dedeee beni kum boğusuna götüseneee." Amber'in söyledikleri ile çoğu asker güldü. Eğitim parkurundaki borular Amber için oyun alanıydı. Eğitim alanında tüm gün oyun oynardı. Kumda yuvarlanır, eliyle bir yere biriktirir tepecikler yapar kendine sınırlar çizerdi. Kendi dünyasında vakit geçirirdi. 

"Kum mu oynayacaksın?" dedi Turan. O sırada yanlarına gelen Alparslan'ı da eğilip kucağına aldı. 

"Abim bak koğa getirdi. Kale yapcak." dedi ellerini çırparak. Alparslan'ın elindeki küçük kova ve küreğe bakıp başını aşağı yukarı salladı Turan. Bu gün Torunlarını eve çamura bulanmış vaziyette götüreceği kesindi. 

Zeynep çok kızar mıydı ki?

Neyseydi, en fazla söylenirdi. Bakışlarını torunlarından çevirip etrafa göz gezdirdi. Bahçenin bir köşesinden göz göze geldiği Kerem ile içten içe güldü. 

Bu günün şanslı ismi Keremdi. 

"Kerem!" diye seslendi yüksek sesle. Kerem duyduğu ismi ile yutkundu. Olamazdı! Olmasındı. Komutanına gidip yalvarsa başka birini seçer miydi?

"Teğmen Kerem Karaman, Mardin, Emret komutanım." dedi gür sesiyle ama içten içe korkuyordu gelecek emirden. Göreve gitsindi, içtima yapsındı ama albayın torunlarına gün boyu bakıcılık yapmasındı. 

"Kerem birkaç saat sende ufaklıklar." dedi Turan. Tomris'i ve Alparslan'ı yere indirip doğruldu. Kaşları ile torunlarını gösterdiğinde el mahkuk gerçeklikle yüzleşti Kerem. 

"Emredersiniz Komutanım!" deyip iki çocuğun elinden tutup yürümeye başladı. Allah yardımcısı olsundu işi zordu. Çocukları istedikleri alana getirince ikisinin de elini bıraktı. Alparslan kardeşinin elini tutup kendileri için oyun alanı aramaya başladı. 

Amber uslu uslu ağabeyinin elini tutup peşinden gitti. Kendileri için güzel bir oyun alanı bulduklarında ikisi de yere oturdu. Alparslan kovanın içindeki küçük pet şişeyi çıkartıp toprağa döktü. Kartal ağabeyinden öğrendiği gibi önce toprakları karıştırdı, sonra kovaya doldurup bastırdı. 

Gözü Amber'e kaydığında pür dikkat onu izleyen kardeşi ile içten içe mutlu oldu Eğer kaleyi düzgün yapabilirse kardeşi için yine hayran olunası biri olacaktı. Küçük Alparslan için kardeşi tarafından böyle yüceltilmek çok güzel bir histi.