"လာနဲ့ခေါ်ဝူး တွားတွားး"
"သဲတုန်ရယ်
ပါပါးလက်ကိုကိုင်ပြီးလျှောက်ပါ
ရှေ့ကမသွားပါနဲ့
သဲတုန်ပြုတ်ကြလိမ့်မယ်နော်..."
"လာဝူးး"
သဲတုန်ဟာသူတို့အဖေနစ်ယောက်ကို
မနေ့ကထဲကနေစိတ်ကောက်ကာ
နို့ဗူးနဲ့ထု အနားလာရင်ဖက်ကိုက်နဲ့ဆန္ဒပြနေသည်မှာ
အခုမနက်အပြင်လျှောက်လည်မယ့်အထိသာ..
နှင်းလုံးလေးလို
သူတို့ဆင်ပေးထားတဲ့အမွှေးပွအင်္ကျီဘောင်းဘီအပြင်ခေါင်းစွပ်လေးနဲ့ပါဆိုတော့တကယ့်ကိုချစ်စရာအတိသာ..
သို့သော်ခလေးကလုံးဝအချီမခံ
လူကြမ်းပွေ့မယ်ပြောလည်းမရ
နှင်းနီဥရင်မှာပိုးမယ်ဆိုလည်း
ဟင်အင်းလုပ်ကာရှေ့ကနေခြေနာနာနဲ့လမ်းလျှောက်နေခဲ့သည်
သဲတုန်ဟာအခုနောက်ပိုင်းအရမ်း
အငိုလွယ်လာတာမို့
သူတို့တော်ရုံမထိရဲကြ....
ဒါကြောင့်ဒီခလေးဂျစ်နေတာကို
လွတ်ထားပေးရခြင်း
liftထဲထိသူ့ဘာသူဝင်လက်ကိုင်လည်းအကိုင်မခံ လုံးဝစိတ်ဆိုးနေသောသဲတုန်....
လမ်းမမှာ
ချော့မရပြုမရဖြစ်နေတုန်း
လူကြမ်းကရုတ်တရပ်ပျောက်သွားကာပြန်လာတော့လက်ထဲမှာတစ်စုံတစ်ခု...
"Jeon jungwon! !.."
သူ့ကိုခေါ် တော့လှည့်ကြည့်လာသော သဲတုန်
"ငါ့လက်ထဲမှာဘာလဲတွေ့လား..."
ခလေးငယ်ဟာသူ့အဖေလက်မှ
ထိုအရာများကိုတွေ့တော့ကြီးမားသောကြောင်မျက်ဝန်းလေးတို့သည်
ပြူးကျယ်လာကာပြုံးရင်း
သူ့ပါပါးလက်အားလွတ်ချပြီး
ဒီဘက်သို့ပြေးလို့လာခဲ့လေသည်....
"ဒယ်ဒယ်ချီချီ "
ဟုတ်၏လူကြမ်းဟာခလေးငယ်အား နို့စုတ်ပြားဗူးနဲ့စွယ်လိုက်ခြင်း....
အခုတော့နို့စုတ်ပြားသိပ်ကြိုက်သောသဲတုန်ဟာအခုတော့
လူကြမ်းဆွဲဆောင်ရာ
နောက်ကောက်ကောက်ပါလို့လာခဲ့လေပြီ
"ဖောက်ဖောက်..."
"အင်း ဖောက်ပေးမယ်
အစထဲကလိုက်ညိနှိုင်းနေတာကို
မင်းကတအားစျေးကိုင်တာပဲ.."
