၂နစ်ခန့်ကြာသောအခါ....
"သေနာကြီး!!!
ေစာက်အဖိုးကြီးးး
ဂါးးးးး
မပေါင်းဘူးးးး
ငါမပေါင်းနိုင်တော့ဘူး..."
"ဘာဖြစ်လာပြန်တာလဲ
နေခြည်ရေ
ငါ့လာပြောပါအုံးဟ"
အိမ်ကထွက်သွားတုန်းက
ယောက်ကျား ကို
ထမင်းသွားပို့မယ်ဆိုပြီး
ယွစကိထနေတာတခစ်ခစ်နဲ့
အခုပြန်လာတဲ့အခါကြကွာတော့မှာတဲ့
"Lee ဒီလိုလူနဲ့အိမ်ထောင်မြဲဖို့
ငါကတုံးတုံးခဲ့ရတာတောင်နှမြောတယ်..တကယ်ကွာပြီ
ဒီလောက်ငယ်ငယ်ချောချောလေး
ရထားတာတောင်
တဏှာကြောကမငြိမ်သေးဘူး
တကယ်ကွာမှာ အပြတ်ပဲ
ဒီတစ်ခါအပြတ်ပဲ..."
"ကဲကဲ စိတ်လျှော့ပါအုံး
အကို့ကိုလည်း
နည်းနည်းပါးပါးပြောပါအုံး...."
"ဟိုလူကြီးပေါ့
သူ့ငယ်ချစ်ဟောင်းModelမနဲ့
သူ့ရုံးခန်းထဲဇာတ်လမ်းတွေ
ပြန်စနေတာလေအခုကပက်ပင်း
မိလာတာလူယုတ်မာအရင်ကပဲသည်းခံမယ်အခုတော့Noပဲ
ကွာမယ်မပေါင်းဘူးငါအရင်ကွာမယ် အခုအိမ်ပေါ်ကဆင်းမယ်....."
"နေခြည် ရယ်စိတ်လျှော့ပါအုံး
နေခြည် ထင်သလိုမဟုတ်လောက်ပါဘူး
သူတို့အလုပ်ကိစ္စနဲ့နေမှာပါ"
"ဘာအလုပ်ကိစ္စရှိစရာလိုလို့လဲ...
EXနဲ့အလုပ်ပြန်တွဲလုပ်စရာ
ဘာSကြောင်းရှိလို့လဲ..."
"နေ နေခြည် ရယ်..."
ဘေးကနေချော့ဖို့နားချဖို့လုပ်နေတဲ့ချစ်လေးgi ပါလန့်ဖြန့်ပြီးသူ့
ယောက်ကျားရင်ခွင်ထဲခိုဝင်သွားရလေတော့သည်..
kim namjoonလည်း
ဘာမှမပြောရဲတွန့်ဆုတ်တွန့်ဆုတ်နဲ့ အနောက်သို့တွန့်နေခဲ့ပြီ...
နေခြည် ဆိုတဲ့ဝုန်းဒိုင်းကြဲပန်းလေးကတော့
သူ့အဝတ်စားတွေထက်
သူ့စကင်းကဲတွေကို
အဝတ်စားအိပ်ထဲကောက်ထည့်
မီးခံသေတ္တာထဲကရွှေခဲတွေငွေတွေအကုန်အပြည့်ထည့်ကာ...
ခပ်လှမ်းလှမ်း ကမျက်မှန်အားယူတတ်ပြီး အိမ်အောက်သို့ဆင်းသွားလေတော့သည်။
ညာဏ်ကြီးရှင်က Bankစာအုပ်အပြင်ရွှေတွေငွေတွေပါယူသွားတာမို့
သူတို့လည်းနေခြည် ကိုစိတ်မချလို့လိုက်ချောင်းတာကိုယ်တော်ချောကဟန်ပါပါမာန်နဲ့တဖက်က
အကိုjimin အိမ်သို့ဝင်သွားလေတော့သည်..
