GÖR BENİ🩸 (+18) (TOXİC SERİSİ V)

6'🩸

"Uyan! Uyan! Ey ahali uyan!"

Aşağıdan gelen gürültüler ve bağırışlarla açmıştım gözlerimi. Dün gece eve gelir gelmez uyuyakalmış olmalıydım ki kıyafetlerim hala üzerimdeydi.

Dün gece neler olduğunu düşünmeye fırsatım olmamıştı çünkü aşağıda kişneyen her kimse düşünmeme engel oluyordu.

Yatağımdan yavaşça kalkıp odamdan çıkarak merdiven korkuluğundan aşağıya baktım.

Bir eline tepsi almış diğer eline de kepçe ve vurarak gürültü kirliliği yapıyordu. Ama vuran kişiyi görünce gözlerim büyümüştü.

"Burak!"

Kendi gürültüsünden beni duymadığı için koşar adımlarla odama gidip yere attığım çantamı kaptığım gibi yeniden korkulupa giderek çantamı Burak'ın tam kafasına denk getirmiştim.

Kafasına çanta yiyen Burak elindekileri düşürerek şaşkınlıkla bana döndüğünde ikimiz de geniş bir gülümseme ile birbirimizi karşılamıştık.

"Cadı!"

"Gargamel!"

Cevap verdikten hemen sonra merdivenleri koşarak inmiş ve kucağına atlamıştım. İkimizin de düşmemesi için beni sıkıca sarmalamıştı.

"Yavaş, yavaş kızım kilo almışsın taşıyamıyorum."

Sırtına vurarak Burak'a baktım. Ne kadar da değişmişti.

"Seni burada beklemiyordum! Ne zaman geldin?"

Kucağından indirip saçlarını düzelterek yere düşürdüğü tepsisini ve kepçesini almıştı.

"Yarıyıl tatiline girdik ve senin mezun olduğunu duydum. Bende gelip cadımı görmek istedim. Malum iki senedir konuşmuyoruz ya hani."

Sözlerinin hemen ardından vurmaya devam etmişti. Gürültü kulaklarımı acıtıyordu. Parmaklarımla kulaklarımı kapatarak üst kattan koşar adımlarla inen Kutlu ve anneme baktım.

"Ey ahali uyan!"

Kutlu uykulu ve öfkeli bakışlarıyla merdivenin ortasında durup Burak'a bağırmıştı.

"Yapmasana lan!"

Burak uyandıklarını görünce son kez tüm gücüyle vurduğunda gözlerimi sıkıca kapatarak gürültünün bana zarar vermesine engel olmuştum.

"Gel lan buraya!"

Kutlu merdivenleri koşarak inmeye başladığında Burak elindekiler bırakmadan salonun ortasına gitmiş ve Kutlu'dan kaçmaya başlamıştı.

"Ooo günaydın paşam! Sonunda kış uykunuzdan uyanmışsınız!"

"Ben uyandım ama belli ki sen uyanmamışsın! Gel buraya!"

"Durun oğlum, yapmayın."

Annem gülerek merdivenleri inerken bu eğlenceyi kaçırmamak için aralarına koşup Burak'ın arkasından sırtına atlamış ve onu durdurmuştum.

"Kız! Ay dur!"

Kutlu bunu fırsat bilerek Burak'ın elindekileri alıp koltuğa atmış ve beni sanki oyuncak bebekmişim gibi sırtından tek hamlede indirmişti.

Hemen ardından Burak'ın ensesinden tutarak başını hafif kaldırmıştı.

"Sabah sabah derdin ne lan senin? Cine mi düşürmeye çalışıyorsun bizi!"

Burak ellerini teslim olur gibi havaya kaldırıp Kutlu'ya şirin şirin gülümsemişti.

"Tamam teslim oluyorum komutanım-"