GÖR BENİ🩸 (+18) (TOXİC SERİSİ V)

82'🩸

Sonunda karşılama bitmiş ve aramızda ki mevzular bir nebze de olsa düzelmişti. Kahvaltı masasına geçmek üzereyken yukarıdan Suna'nın sesi gelmiş ve yengem onu götürmeye gitmişti. Bizde arka bahçeye kurulan kahvaltı masasına geçmiştik.

Annem masanın başında bir reis gibi otururken sağında eniştem solunda ise Burak vardı. Burak'ın hemen yanında ben benim yanımda ise Çağan oturuyordu. Erhan ağabeyim masanın diğer ucunda ikinci reis olarak otururken yengemin yeri de onun solundaydı.

Annem Doruk'u kucağına almış onu severken bizde kendi aramızda sohbet ediyorduk.

"Ee Çağan duyduğuma göre şirket kuruyormuşsun."

"Doğru duymuşsun, Allah'ın izniyle kendi şirketimi yöneteceğim."

"Şirketin ismi ne olacak?"

Çağan bakışlarını bana çevirdi.

"Ona Bahar karar verecek."

Herkesle birlikte bende yeni duyduğum için şaşkınlıkla Çağan'a baktım.

"B-Ben mi?"

"Evet neden şaşırdın?"

"Oo Bahar hanım siz büyüdünüz de şirkete isim mi koyuyorsunuz?"

Burak'ın dalgasını umursamadan utangaç bir gülümsemeyle ağabeyime döndüm.

"Benimde yeni haberim oldu."

"Evet! Biz geldik!"

Yengemin sesini duyduğumda heyecanla arkamı döndüm. Suna yengemin kucağında kocaman olmuş gülümseyerek bize doğru geliyordu.

Şaşkınlıkla ona bakıyordum çünkü gerçekten de söyledikleri kadar vardı. Bana benziyordu ve ben bile kendime benzetmiştim. Yeşil gözleri, sarı saçları ve yeni yeni rengini belli eden ince kaşları vardı.

Yengem Suna'yı direkt bana doğru getirmiş ve kucağıma vermişti. O anda Çağan da Suna'yı görmüş ve donakalmıştı.

"Suna'nın senin kızın olduğuna emin misin Bade?"

Ablamın sorusuna karşı yengem gülmüştü.

"Bende bazen şüphe ediyorum."

"Suna, halacığım..."

Suna beni görünce başlarda yabancılamış ama sonra yavaş yavaş gülümseyerek saçlarımla oynamaya başlamıştı.

"Sen ne kadar güzelsin böyle." diyerek Çağan'a döndüğümde bize hayranlıkla baktığını fark etmiştim.

"Az bak gözün kalacak."

Ağabeyim dalgasına am bir o kadar da ciddi bir şekilde Çağan'a seslendiğinde Çağan sabır çekerek önüne dönmüş ve sahte bir sırıtmayla ağabeyime bakmıştı.

"İki yaşına girdi halası ama büyüdükçe sana daha çok benziyor."

"Allah nazarlardan saklasın." diyerek yengeme döndüm.

"Doruk bak oğlum sana arkadaş geldi."

Annem eliyle Suna'yı işaret ettiğinde Suna'yı yengeme verip yeniden önüme döndüm.

Bütün dikkat çocukların üzerine çekilmişti ve Çağan bundan fırsat alarak yavaşça kulağıma yaklaşıp belli etmeden fısıldamıştı.

"Hemen çocuk istiyorum, hemen."

Emrivaki bir tonda söylediği için dirseğimle beline doğru çaktırmadan vurdum.

"Biz yapsak bu kadar benzemez anasını satıyım."