1 Hafta Sonra...
Gelinliğimi giyinmiş aynadan kendimi izlerken bir yandan da telefonuma bakıyordum. Çağan ile bugün hiç konuşmamıştık. Gerçi son olaylardan sonra ağabeyim düğün gününe kadar görüşmemizi yasaklamıştı. Telefonumu da elime yeni vermişti. Hatta sırf hamile olduğum için Çağan'a inat düğün salonunda olmasını istemiş ve isteğini de yapmayı başarmıştı. Kendince bize ceza vermişti ki haklıydı da, o yüzden sesimizi çıkartamamıştık.
Ama yengem sayesinde arada bir telefonda konuşabilmiştik. Canımın çekebileceği her şeyi kapımıza sipariş etmiş ve ağabeyimi daha da delirtmişti.
Ağabeyim Çağan'a davrandığının aksine bana yumuşak ve hassas davranıyordu. Annem ve Burak da öyleydi. Bana hiçbir şey çaktırmıyorlardı.
"Hazır mısın?"
Yengem odama girmiş ve bana bakmıştı.
"Hazırım da Çağan geldi mi?"
"O da kendi odasında merak etme."
Rahat bir nefes alarak gülümsedim.
"Neden haber vermedi?"
"Erhan kapıda Burak'la nöbet tutuyor. Hırsını böyle alıyor."
"Hala mı?"
"Evet hala."
"Ablam nerede?"
"Geldim! Geldim."
Elinde düğün çiçeğimle gelmiş ve gülerek yanımıza yaklaşmıştı.
"Neredesin abla ya?"
"Çağan'ın yanındaydım."
"İyi mi?"
"Sinirden çatlıyor. Düğün gününde bile seni göremediği için kuduruyor. Tek tesellisi birazdan yanına gelecek olması."
"Olmuş muyum?"
"Olmuş muyum ne kelime? Mükemmelsin."
"Teşekkür ederim." dedim hüzünle.
"Hayır, sakın, sakın Bahar ağlamak yok makyajın akar."
Yengem aramıza girip ağlamama ramak kala beni durdurmuştu.
"Hamilelik hormonları bilirim."
"Konuyu değiştirelim."
Yengem ağlamamam için konuyu değiştirmek istediğinde ablam hemen atlamıştı.
"Bir haftadır kızım olacak diyor seninki."
"Kız mı?" dedim şaşkınlıkla.
"Evet, kızım olacak diye diye başımızın etini yedi."
"Kız çocuğu olsun isti-"
Yengemin sözünü kesen kapı sesiyle bütün bakışlarımız karşımıza çevrildi. Çağan kapıyı çalmadan içeri girmiş ve beni görür görmez donakalmıştı.
"Zamanı geldi mi?"
"Geldi sanırım biz çekilelim artık."
Ablam ve yengem bizden uzaklaşarak odadan çıktığında Çağan olduğu yerde durmayı bırakıp bana doğru yavaş yavaş yürümeye başlamıştı.
"Çağan." dedim gülümseyerek.
Sessizce tam karşımda durmuş ve beni baştan aşağıya süzmüştü.
"Bahar..."
"Ne oldu? Olmamış mı? Kilo almaya başladığımın farkındayım ama-"
"Çok güzel olmuşsun..." diyerek hayranlıkla yeniden yüzüme baktı.
YOU ARE READING
GÖR BENİ🩸 (+18) (TOXİC SERİSİ V)
Teen Fiction"Neden o? Neden ben değil de o? Onun değil de benim yapamadığım şey ne Çağan?" Gözyaşlarım yanaklarımdan süzülüp giderken sözlerime devam ettim. "Gör artık beni..." Ciddiyetini takınmaya devam ederek benden bir adım daha uzaklaştı. "Ben mi seni görm...
