GÖR BENİ🩸 (+18) (TOXİC SERİSİ V)

57'🫀

Öyle bir bağırmıştı ki aşağıya nasıl indiğimi anlayamamıştım. Karşısında bornozla durduğum içinde ayrı bir azar yemiştim. Uyumadan önce gayet iyiyken şimdi yine katı davranıyordu. Onu bir türlü anlayamıyordum.

Üzerime şortumu ve askılı bluzumu giyinerek telefonumu da yanımda alarak saçlarımı kurutmadan hızlıca aşağıya inmiş ve mutfağa girmeden önce ona bakmıştım. Bıraktığım gibi duruyordu. Elinin tersi hala alnında duruyor ve kaşları çatılıydı.

Hızlıca mutfağa girip sebze çorbası hazırlamak için malzemeleri çıkarmış ve bir yandan hızlıca hazırlarken bir yandan ise kulağımı Çağan'a veriyordum.

O sırada tezgahın üzerinde duran telefonum çalmıştı. Çağan uyanmasın diye hızlıca telefonumu alıp arayan kişiye baktım. Ablam arıyordu, telefonu açıp kulağıma koyarak çorbayı hazırlamaya devam ettim.

"Efendim abla?"

'Nasılsınız? Sizi merak ettim.'

"İyiyiz abla bir sorun yok. Yarım saat önce uyandım ben. Çağan da biraz önce uyandı ama bir tuhaf davranıyor anlamadım."

'Hala sana öfkeli olduğundan olabilir mi?'

"Sanmıyorum abla, çünkü uyumadan önce aramız gayet iyiydi. Sanırım uyandığında beni yanında göremediği için sinirlendi. Bir şey oldu sandım ama ona dokunmama izin vermedi."

'Siz... Beraber mi uyudunuz?'

"Sanki ilk defa duyuyorsun abla."

Ablam telefonun diğer ucundan sırıtmıştı ama belli etmemeye çalışmıştı.

'İlk defa duymuyorum da yarası hala tazeyken seni yanında uyutması ve uyandıktan sonra ona dokunmana izin vermemesi ne bileyim.'

Kaşlarımı çatarak çorbanın altını yakıp sırtımı tezgaha yasladım.

"Şey ama bir anda indim ya üzerimde bornoz vardı. Ona da kızdı, belki de beni yanlış anladı."

Kıkırtısı hafiften artarken benimde sinir sayım artıyordu.

'Ablam sen bu tarz şeyler için fazla masumsun ama artık masumluk devrinin bitmesi lazım.'

"Abla açık konuşur musun lütfen. Zaten diken üzerindeyim. Her an adımı kükreyecek diye korkuyorum."

'Belli ki rüyasında sana hallenmiş. Diğer türlü senin ona dokunmana asla karşı çıkmazdı. Üstüne bir de karşısında bornozlu görünce-'

"Abla! Ne alakası var ya? Yanında göremediği için sinirlendi ve dokunmama izin vermedi. Neden her şeyi diğer yöne çekiyorsun anlamıyorum."

'Gördün mü?' dedi ciddi bir ifadeyle.

"Neyi?"

'Şeyi işte.'

Gözlerim anında büyümüştü.

"Abla!"

'Gördün mü görmedin mi?'

"Üzerinde battaniye vardı görmedim. Terlediği için üzerini açmak istedim ama izin vermedi."

'Daha ne kadar açık verebilir Bahar? Uyanıyor ve ter içerisinde, dokunmana izin vermiyor ve battaniyeyi açtırmıyor, üstüne bornozla gördüğü içinde kızıyor. Daha ne kadar anlatabilirim?'

"Abla tamam yeter, ben kapatıyorum."

Telefonu direkt yüzüne kapatarak tezgaha indirdim. Nerden ne çıkarmıştı, hayır beni de utandırmıştı. Özel hayatımı ablamla konuşmak istemiyordum.