GÖR BENİ🩸 (+18) (TOXİC SERİSİ V)

46'🩸

Aynı Günün Sabahı...

"Zekanı seviyorum Çağan."

Planım hoşuna gitti sanarken aksine ciddi bakışlarını bana çevirmişti.

"Ama unuttuğun bir şey var. Şan'lar asla kimseden yardım istemez ya da rakiplerini işin içine dahil etmez."

"Başka planın var mı?"

"Var." diyerek yeniden bakışlarını pencereye çevirdi.

"İkizlerin onlara gitmesinin bir sebebi var. Diğer türlü cesaret edip ortaya çıkmazlardı. Önce iki kardeşi halledeceğiz. Daha sonra ikizleri kendi adaletimize teslim edeceğiz."

"Kardeşler? Bahar ve Kutlu'dan mı bahsediyorsun?"

"Aynen öyle. Onlara zarar vermeden alt etmenin tek bir yolu var."

Aklıma gelen ilk şeyi söylemiştim.

"Şirin hanım, Erhan ve Burak."

"Aynen öyle. Daha basit ve uğraştırmaz."

Aynı Günün Gecesi...

"Anne hayır! Anne almalarına izin verme!"

Çağan önüme geçip Kutlu'ya gitmeme engel olurken sağlık ekipleri Kutlu'nun omzuna bir iğne vurmuşlardı. Onu gördüğüm anda avazım çıktığı kadar bağırarak Çağan'ın kollarından kurtulmaya çalıştım.

"HAYIR!"

Gözyaşlarım ardı ardına yanaklarımdan süzülürken sesim kısılmıştı. Kutlu tamamen etkisiz hale getirildiğinde sedyeye konulmuş ve ambulansa doğru götürülmeye başlamıştı.

"Alacağım seni! Kurtaracağım seni!"

Ambulansın içerisine annem de binmiş ve  kapısı kapanmıştı. Bahçeden çıkan ambulansın peşinden koşmak istemiş ama yine Çağan engel olmuştu.

Ambulans gözden kaybolduğunda ise Çağan'ın kollarından kurtulmaya çalışmış ve başardığımda bedenime yüklenen acıyla birlikte yüzüne sert bir tokat atmıştım.

"Bırak beni! Bırak artık!"

Çağan attığım tokatları umursamamış ama sonunda bırakmıştı. Nefes nefese Çağan'a nefret dolu bakışlarla bakarken arkamdan Erhan ağabeyin konuşmuştu.

"Sıra sende-"

"Yok öyle bir şey geri bas."

Çağan Erhan ağabeyimin bana gelmesini engellediğinde Erhan ağabeyin öfkeyle konuşmuştu.

"Bütün bunlar sizin yüzünüzden olmuşken Bahar'ı sizin elinize bırakacağımı sakın düşünmeyin."

"Evet düşünüyoruz Erhan."

Ablam sonunda sessizliğini bozarak yanımıza gelmiş ve beni arkalarına alarak Erhan ile Burak'a bakmıştı.

"Az önce Bahar'a yaptıklarınızı gördükten sonra daha iyi düşündük. Bu kızı elinizde harcamanıza izin vermem."

Erhan ağabeyim sinirle nefesini bırakarak öfkesini dindirmek için yutkundu.

"Bahar eğer üzerinde az bir hatırım varsa buraya gel ve beni bunlarla uğraştırma."

"Sen ne konuşuyorsun lan? Az önce kızı yerde sürükledin! Dua et o ellerini kırmadım senin!"

"Yeter!"

Koray Şan sonunda uzaktan izlemeyi kesmiş ve Erhan ağabeyimin karşısına geçmişti.

"Gel bir seninle konuşalım."