GÖR BENİ🩸 (+18) (TOXİC SERİSİ V)

85'🩸

Zar zor içtiği kahveden sonra hemen yanında ki suyu tek seferde içmiş ve zerre mimik göstermeden gülümsemişti.

"Az mı kattım anlamadım ki?"

Yengem ağabeyimin yanında sessizliği bozduğunda kaşlarımı çatarak ona baktım.

"Öldürseydin ya böyle olmamış."

Çağan mırıldanarak cevap vermişti ve Allah'tan kimse duymamıştı.

"Evet... Kahvemiz de içildiğine göre asıl mevzuya gelelim."

Eniştem konuya girmek için konuşmayı başlattığında ağabeyim ciddiyetle onu izliyordu.

"Buraya gelme sebebimiz belli. Çok fazla uzatmayacağım. Allah'ın izni ile kızınız Bahar'ı kardeşim Çağan'a istiyorum."

Ağabeyimin bakışları bana çevrilmişti. Yüzünde hüzün vardı ama gülümsüyordu.

"Gençler birbirini görmüş beğenmişler. Bize çok fazla laf etmek düşmez. Verdim-"

"Hop, hop nereye veriyorsun hemen ağabey?"

Burak ağabeyimin lafını bölmüş ve durdurmuştu. Bütün bakışlar ona çevrilmişti. Hamile olduğumu mu söyleyecekti?

"Ben bu çocuğu öldürürüm yemin ediyorum bak sana öldürürüm."

Çağan sıktığı dişlerinin arasından mırıldanarak Burak'a ölümcül bakışlar atarken Burak sözlerine devam etmek istemiş ama ablam karşısından ona Kiraz'ı işaret etmişti.

Burak ablamın işaretini görür görmez durmuş ve hafif boğazını temizleyerek konuşmaya devam etmişti.

"Yani tamam biraz vakit geçti verebilirsin."

Ağabeyim sabır çekerek yeniden enişteme döndüğünde Çağan bana doğru eğilerek fısıldamıştı.

"Seni bana bir versinler bu çocuğu komalık edeceğim."

"Nerde kalmıştım? Dediğim gibi gençler birbirini görüp beğenmişler. Bize de laf söylemek düşmez. Bizde Allah'ın emriyle kızımızı verdik gitti."

"Sanki açık arttırmadasın anasını satıyım."

"Çağan sus artık!"

Bacağını çimdikleyerek gülümsemiş ve bizimkilerin alkışlarıyla oturduğumuz yerden kalkmıştık. Ablam elinde yüzük tepsisiyle bize doğru gelmiş ve ağabeyim tepside ki yüzükleri parmaklarımıza takarken konuşmuştu.

"Bahar'ıma iyi bak o çok kırılgandır Çağan. Artık gönlünü kırma olur mu?"

"Sizin kızınız benim başımın tacı merak etmeyin gözünüz arkada kalmasın."

Ağabeyin dolu gözlerle gülümsemiş ve kurdeleyi kesmişti.

"Hadi hayırlı olsun."

.......

Söz kesilmiş ve sonunda nişanlanmıştık. Bir yandan çok mutluyken bir yandan da hala çok gergindim ve midem bulanmaya başlamıştı.

"Artık Koray'ın yanına geçsem olmaz mı?"

Gözüm sadece Burak'ın üzerindeydi. Konuşmaları sessizce ve ciddiyetle dinliyordu ama her an ağzından kaçırabileceğini biliyordum.

"Çağan sus ve otur bak delirtme beni."

"Kaşınmaya başladım anasını satıyım! Çok aradınız mı bu siktiğimin tüylü koltuğunu?"

Öfkeyle bakışlarımı Çağan'a çevirdiğimde yüzünde ki öfkeyi silmiş ve yutkunmuştu.