67'🩸

804 52 11
                                    

Eniştem bıkkın bir ifadeyle kucağında çırpınan ablama bakarken Soner konuşmuştu.

"Ben hallederim efendim."

Soner'e bakmamla Çağan'ın gözlerimi kapatması bir olmuştu. Ne olduğunu anlamaya çalışırken Çağan gir sesiyle bağırmıştı.

"Senin üzerinde niye bir şey yok lan!"

"Alev hanım terlememem için çıkarmamı söyledi bir sorun mu var?"

"Ölmek mi istiyorsun oğlum sen? Kemiklerini kırmakla başlamadan önce git ve giyin!"

"Önce böceği al! Böcek! Ay bayılacağım!"

"Şu böceği alacak mısın artık?"

"Kucağımda Alev varken mi? Sanmıyorum."

"Sabır, sen ne bekliyorsun oğlum! Gidip giyinsene!"

Sözlerinden bir kaç saniye sonra gözlerim açılmış ve Çağan ablamların çadırına doğru sinirle gitmişti. Ablam enişteme sarılmış gergin bir ifadeyle Çağan'ı izlerken Çağan tek hamlede böceği alıp fırlatmıştı.

"Şükür!" diyen ablam eniştemin kucağından inip rahat bir nefes vermişti.

"Silahtan korkmayan kadın böcekten korkuyor. Şaka gibisiniz."

"Beni ne katıyorsun lan!"

Eniştem arkasından kükrese de Çağan umursamamış ve üzerini giyinip gelen Soner'in yakasından tutmuştu.

"Sen herkesin dediğini yapıyor musun?"

"Çağan-"

"Sen karışma Bahar."

Enişteme bir şey yapması için bakmıştım ama Çağan'ı destekleyen bakışlarıyla izlemekten başka bir şey yapmamıştı.

Soner yakasını tutan Çağan'ın ellerini tutup itmiş ve öfkeyle cevap vermişti.

"Ben patronumun sözünü dinlerim ve senin içinde yeterince sabrettiğimi düşünüyorum."

Çağan sinirle gülerek yere bakmış ve ardından hiç beklemediğimiz bir anda Soner'e yumruk atmıştı. Korkuyla elimi ağzıma kapatmıştım.

"Sen kimsin lan! Kimsin de benimle böyle konuşuyorsun!"

Dudağının kenarı patlayan Soner elinin tersiyle silerek Çağan'a meydan okuyan bakışlarıyla bakmıştı.

"Asıl sen kimsin? Hangi vasıfla buradasın? Bildiğim kadarıyla artık bir Şan değilsin. Koray bey içinde bir şey ifade etmiyorsun ve Bahar-"

Çağan adımı duyar duymaz Soner'in üzerine atlayıp onu yere düşürerek ardı ardına yumruk atmaya başlamıştı.

"Senin Bahar diyen dilini kopartır yemek niyetine yediririm lan! Sen kimsin! Kimsin de benimle böyle konuşma cüretinde bulunuyorsun!"

"Yardım edin! Enişte bakmayı kesip yardım et!"

Eniştem gayet rahat bir tavırla onlara doğru yürürken Soner tek hamlede Çağan'ı altına almış ve yumruklama sırası ona geçmişti. Nefesimi tutmuş Soner'in her vuruşunca içim parçalanarak onları korkula izlemiştim.

"Madem Bahar'ı bu kadar önemsiyorsun o zaman her fırsatta onu terk etme! Özellikle de senin için yaptıkları yüzünden! Ayrıca ben kimsenin kölesi ya da hizmetçisi değilim! Beni aşağılamadan önce nerden geldiğini hatırla duydun mu lan!"

Eniştem sonunda onlara gitmiş ve Soner'in ensesinden tutarak tek hamlede onu yan tarafa itmişti. Çağan nefes nefese öfkeyle ayağa kalkmış ve Soner'in üzerine gitmek istemişti ama eniştem engel olmuştu.

GÖR BENİ🩸 (+18) (TOXİC SERİSİ V)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon