GÖR BENİ🩸 (+18) (TOXİC SERİSİ V)

16'🩸

Akılları sıra Bahar'a ağabeylik taslayarak beni oyuna düşürmeye ve ders vermeye çalışmışlardı. En başından bunu bildiğim için bu oyuna katılmıştım.

Burada tek hata yapan ve yanlış yapanın ben olduğumu düşünüyorlardı fakat bu ailede ki bütün gizli saklı işleri biliyordum.

Masada kuzu kesilip oyunda aslan kesilmeye çalışam iki gence gereken cevabı verdiğimi düşünerek hepsini arkamda bırakarak Koray ağabeyimin yanına gittim.

Erhan ile konuşuyordu. Omzuna dokunup başımla selam verdim.

"Ben gidiyorum."

Koray ağabey benimle olan konuşmalarını unuttuğumu sanarak kaşlarını çatıp bana baktığında bakışlarımla ne kadar gergin ve öfkeli olduğumu fark ederek başıyla onaylamıştı.

"İyi akşamlar." diyerek eve girmeden arka bahçeden ön bahçeye girdim ve arabama bindim.

Çisem'e yaptığının hesabını soracaktım. Daha bu sabah olanlardan sonra onunla güzelce konuşmuş ve aramızı düzelterek buraya gelmiştik fakat o yine kaçmıştı.

Evin bahçesinden çıkarak telefonu arabaya bağlayıp Çisem'i aradım. İlk ikisinde açmasa da üçüncüde açmıştı.

"Nerdesin?" dedim keskin bir tınıda.

Hala ağlıyor görünüyordu çünkü telefonun ucundan titreyen nefesini duyabiliyordum.

'Çağan-'

"Sana neredesin dedim!"

Arabanın içinde gür sesimle bağırarak lafını kestiğimde burnunu çekerek cevap vermişti.

'Evdeyim.'

"Tamam geliyorum."

Telefonu yüzüne kapatıp gaza biraz daha basarak Çisem'in evine doğru sürmeye başladım. En başından bu yemeğe katılarak büyük bir hata yapmıştım.

Sabah olanlardan sonra Bahar'ın hala eve gelmediğini öğrendiğimde beynine kan sıçramıştı. O piç Aras'ın amacını çok iyi bildiğimiz için Bahar'ı kaçırdığını düşünmüştüm ve Bahar'ın telefon konumundan nerede olduğunu bularak gitmeye hazırlanırken Bahar koca bir aptallık yaparak Aras bile birlikte gelmişti.

Öfkemi zor dizginleyebilmiştim. Eğer yapamasaydım Aras'ı orada komalık edene kadar dövecektim. Maç boyunca bakışlarının yalnızca Bahar'da olduğunu görmüştüm. Bu beni delirtmişti, çünkü Bahar'ın saflığından yararlanarak onun kalbine girmeye çalışıyordu.

Sırf o yüzden Bahar'ın dibinden ayrılmamıştım. Resmen bizimle Bahar'ı kullanarak oynuyordu şerefsiz.

Çisem'in evinin önüne geldiğimde arabayı binanın önüne park ederek bir hırsla inip kapıyı sertçe kapattım. Binanın içerisine aynı hırs ve hızla girerek asansörle en üst kata çıkarak zili çaldım.

Sanki kapının önünde bekliyormuş gibi kapıyı saniyeler içerisinde açmıştı. Ayakkabılarımı çıkartıp onu iterek eve girdim.

Sessizce arkamdan kapıyı kapatıp salona girdiğinde elimi sakalımdan geçirip öfkeyle soluyarak ona döndüm.

"Seninle sabah konuştuk ve anlaşarak oraya gittik!" diyerek işaret parmağımı üzerine salladığımda gözlerinden yaşlar süzülmüştü.

"Sırf onun adına korktum diye beni terk edip gittin!"

Gözlerini kapatıp başını iki yana sallamıştı. Canının yandığını ardı ardına dökülen göz yaşlarından görebiliyordum.

"Yapamadım Çağan, seni o kız için korkup öfkelendiğinde duydum."