Chapter 5

8.6K 243 56
                                    

Chapter 5

It's hard for me to have an answer for what's brewing deep within—Emotions. It's outside of my control, something that I must not approach logically, 'cause emotions aren't like that.

It's been weeks and a few days since this confusion of mine started. I still don't know the answer, or maybe I do. I just can't accept it, it feels too early.

Now, I'm on the other side, the side of love and uncertainty. Knowing what it feels to be in an unknown.

It's lunch time, I'm with my friends—Eira and Jin.

I know they sense something different about me, last time they stared at each other na para bang nag-uusap at may alam sa nangyayari sa buhay ko.

Ayaw kong ma-jinx but I feel something towards her. There are times that I'll seek for her presence kahit na nagkikita kami sa room, kakatapos lang din ng Prelim! Buti na lang at nakasagot ako kahit na bumabagabag siya sa utak ko. Lagi ko siyang naiisip, and for me to be her student is not enough, I want to be close to her gaya na lang no'ng nadetention ako.

Melian borrowed my phone kasi nasira camera niya, iniwan niya ito last time sa couch kaya ayon napaglaruan ni Hinata. I don't know when she's going to return it but it's okay, I can live without it.

"Belle," we turned to Azrael. "Nag-aya 'yung mga ka-block mates natin na mag-softball kami."

I introduced him to them as a new recruit in our group, ang saya daw kasi may opposite gender din sa grupo. And in one click, pasok agad ang vibe niya sa kanila.

"Ang kaso ano e, ayaw ko sumali kasi ano e. . ."

"Ano?" Jin asked na nasa tabi ko kumakain, Eira took a sip of her water, and I ate some of the food left on my plate.

"Wala akong gamit for that kind of game e."

"Buy then, you look rich." Eira said from his left side.

"'Yan? Bibili?" I chuckled. "Mukha ngang kuripot 'yan e. . . as if naman bibili siya ng gamit for that game e isang beses lang sila mag-lalaro."

"H-hoy! At bakit naman isang beses lang?"

"Kasi next time hindi ka na raw kasali," Jin said, we laughed. "Bonak ka raw."

"Bonak ka diyan! Ihagis ko sa 'yo ang bola e!"

"Manghiram ka na lang kaya?" I guess tama ako before na minsan lang talaga siya gumastos saka kahit siguro sa sarili niya ay matipid din siya.

"I agree," Eira said. "For sure may extra 'yung block-mates niyo."

"Ayaw ko," he crossed his arms. Minsan malaki rin ang pride ni Azy. "May helmet naman ako for bike 'yon na lang kaya ang gamitin ko for the game?"

We looked at him in disbelief.

"Oo Azy napakagandang ideya nga 'yan," I smiled. "And then ang gamitin mo na sapatos 'yung bota pang baha?" Eira smirked.

"And then ang damit na gagamitin mo for that game 'yung barong." Jin said, we locked eyes and burst into sudden laughter.

"Mga wala naman kayong kwenta kausap," he ranted. "Buti pa si Eira."

"Sira ulo ka naman kasi! Isipin mo softball ang lalaruin and ang gamit mong helmet 'yung para sa bike? Okay pa sana kung sa motor," he pouted. "Ang totoo Azrael nakahithit ka ba?" Ani ko.

"It's either you buy and borrow," Eira looked at him. "O h'wag ka na lang sumali."

Tahimik kaming kumain ulit hanggang sa tuluyan matapos sa pagkain, may ilang minuto pa bago mag-simula ang klase kaya tumambay na muna kami.

Trapped (Amorist Series #1)Where stories live. Discover now