Trapped (Amorist Series #1)

Chapter 26

Chapter 26

Love can fill a void, but can also build another hole.

My thoughts reflect what I feel today. Ever since that noon where I saw them about to kiss, I started to overthink.

What great character development, right?

My mind is so cruel to me, but opposite when it comes to others, to pretend that everything is alright, feels like mental detention.

I want to confront her and say that I'm hurt pero hindi ko ginagawa, kasi sino ba naman ako para mag-salita? At ayaw kong maging isa sa mga taong nasawi dahil do'n, na maging isa sa mga taong nagtatanong sa sarili na what if hindi ko sinabi? Kami pa rin kaya? What if nanahimik ako, what if I never seek for change, kasama ko pa kaya siya?

I only want a change, not the end of our connection.

Some people cut ties, but the truth is, what they want is proper treatment.

As a coward, instead na sumabay sa kaniya every lunch, ang ginagawa ko hinahatiran na lang siya, and what hurts me even more is that she doesn't care, like she doesn't give a crap about me at all.

Halos dalawang linggo na gano'n routine namin, habang si Miss Elena, lagi siyang gumagawa ng paraan para lang mag-kasama kami. There are times that she'll ask for my help about the books, another boxes, o kahit samahan ko siya na bumili ng gas tapos libre niya na lang daw ako sa 7/11.

And it's hilarious for me, one time, sinamahan ko siyang bumili kasi gusto kong mag-unwind 'tsaka parang ang sarap sa pakiramdam na sumakay sa motor niya, lalo na ang simoy ng hangin. Tapos ang pinagtataka ko that time, wala pa sa isang kilometro ang layo ng gasolinahan sa university pero inabot talaga kami ng dalawang oras bago makarating.

Hindi sa mabagal ang pagmamaneho niya, kundi dahil sa marami kaming pinagtitigilan, bumibili ng kahit ano'ng street foods gano'n. Then napansin ko na talaga na paikot-ikot lang kami, tapos nang mapansin niya na napansin ko 'yon, doon na kami napadpad sa gasolinahan.

It just happened, all of it. And I don't have any regrets but still, even though I'm with Miss Elena siya pa rin ang nasa isip ko.

Hindi pa rin ako makapaniwala na umamin si Miss Elena sa 'kin, kasi parang ang bilis naman ata, lalo na't kakakilala pa lang namin. But I must say, that she had actually made me feel the things she said she wants me to.

I like Miss Elena, but only as my new sort of acquaintance, and as a kind professor, aside from it wala na talaga. I made it clear to her umpisa pa lang para hindi siya umasa. She knows I love Audy.

But she doesn't care at all, ang sabi niya pa nga sa 'kin that she'll court me when the time comes, pero ano naman 'yon? 'Tsaka kailan? She seems like she's waiting for something to happen.

I'm on my way to Melian's condo. We don't have a class since cleaning operation ngayon and bukas  is saturday. Melian asked me to buy bulalo for almusal, ewan ko ba ano'ng trip ni Mel at bakit ito pinabili niya sa 'kin. Alas siete pa lang ng umaga tapos bulalo?

Papasok na ako sa mismong building nang may magtakip ng ulo ko gamit ang plastic na kulay black, tang-ina garbage bag ba 'to?!

Gago mukha ba akong basura?!

Hinablot sa kamay ko ang binili at may bumuhat sa 'kin, tila nahulog ang puso ko dahil do'n. Hala kidnapping ba 'to?!

Nang mapagtanto ang nangyayari agad kong pinaghahampas ang likod ng bumuhat sa 'kin, para akong bulate na binuhusan ng asin habang buhat niya ako.

"KIDNAPPINNGG! KUYAA!!" I shouted.

Baka sakaling marinig ako ng guard kaso parang walang nakakarinig kahit na malapit lang ako sa building!