Olivia Faye Eleazar will find herself in a world of deceit and lies. As she goes deeper, she slowly loses her identity and the truth about her life. Her confusion made her an easy target of manipulation, making the people around her use her against...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
LEIRIN ANDREA PATTERSON
Last night was the longest night I ever had. From peace to sudden chaos. Natutuwa pa lang ako dahil parang ang bagal ng oras, hindi ko alam na buhay ko pala ang mapapadali.
After the boys left the two of us, Art brought me to the cabin. Wala raw siyang alam kung saan niya ako pwedeng dalhin kaya doon na lang.
Artemis invited me to observe what was going on with Hidden Heaven and whenever I see a head exploding, para akong nahihilo. Hindi pa rin kaya ng sikmura ko ang ganoong tagpo kahit na nakapatay na ako. Nag-aadjust pa rin ako hanggang ngayon.
She was controlling a drone roaming around the area. Naka-enable din ang communication device niya at nakikinig siya sa usapan ng lahat. She even ordered me to open the surveillance and watch so we could provide support if needed.
After Sphere Two and Three were able to clear the area, Sphere Zero instructed them to rest and just meet in the morning at eight o'clock sharp.
Artemis and I decided to sleep in the cabin. Ipinaubaya nito sa akin ang kwarto habang siya ay doon sa sofa sa living room natulog.
I had a hard time sleeping because I still can't believe I survived against Lyrie. Iyon ba ang tinatawag na adrenaline rush? O mas appropriate ang survival instincts?
Dahil sa kakulangan sa tulog ay hindi ko maiwasang mapapikit habang nasa passenger seat ako ng sasakyan ni Artemis.
"Saan nga tayo pupunta?" I attempted to strike a conversation para hindi ako makatulog. Kahit na restless ang pakiramdam ko ay nakakahiya pa rin kung wala na naman akong magiging silbi.
"Hidden Heaven," simpleng sagot ni Art.
"Hindi ba't sinugod iyon kagabi?" takang tanong ko naman.
"The fact that you easily understood the processes but did not know our headquarters have branches fascinates me. It feels like you're using and not using your brain at the same time," mahabang kumento nito na siyang nakapagpanguso sa akin.
"I'm still new to this, okay? Aaralin ko lahat iyan, huwag kang mag-aalala," pagtatanggol ko sa aking sarili na may himig ng pagtatampo.
"Whatever. Matulog ka na lang at huwag mo akong daldalin," masungit na sabi nito.
At dahil siya ang nagsabi ay sinunod ko ang gusto niya. Hindi ko naman ginustong hindi ako makatulog, iyon lang talaga ang sinapit ko matapos ang mga nangyayari.
Medyo na-refresh ang energy ko matapos ang quick nap na iyon. Nakarating na rin kami sa aming patutunguhan.
The place was no different from the first Hidden Heaven I know. Parehong-pareho pagdating sa interior at structure kaya hindi ito nakakapanibago. There were crates and boxes in the middle. They were being moved from one place to another. Siguro ay mga narecover na gamit at files mula sa kabilang Hidden Heaven.
