Bî- misâl Hayat

36. Bölüm

Vakit neredeyse akşam olurken yemekler de hazır sayılırdı. Kızlara belli etmesem de tansiyonumun çıktığını hissediyordum. Hamilelik sürecim ilerledikçe tansiyonum baş göstermeye başlamıştı yine. "Hülya ben biraz uzanıcam. Emir Asaflar geldiğinde haber ver olur mu?" Endişeli gözlerle yanıma geldi. "İyi misiniz Hira hanım?"

"İyiyim. Sadece biraz başım döndü. Uzanıp dinlenicem. Kızlar size emanet, kavga falan etmesinler."

"Merak etmeyin." Gülümseyerek mutfaktan çıktım. Dikkatli bir şekilde merdivenleri çıkarak odama girdim. Uzanıp gözlerimi kapattığımda sanki yer ayaklarımdan kayıyor gibi hissediyordum. Aradan geçen kısa bir zamanın ardından kapı çalınarak açıldı. "Hira hanım, geldiler."

"Tamam Hülya sağ ol." Temkinli bir şekilde kalktığımda yine aynı şekilde aşağıya indim. Bizimkiler de eve yeni giriyorlardı. Muhtemelen Hülya arabaları görünce haber vermişti. "Hoş geldiniz." Yusuf koşarak geldiğinde onun boyuna gelerek kocaman sarılmıştım oğluma. Fakat bu hareketim başımın dönmesine sebep olmuştu. Anlık olarak gözlerim kapanırken sarılmış olduğum oğlumdan güç almış bulundum. "Öjledin mi beni annem?"

Geri çekildiğimde gülümseyerek saçını sevdim. "Özlemez olur muyum hiç? Bütün gün seni bekledim." Kafasını yana yatırarak gülümseyerek baktı. "Kaydeşim de öjlemiş mi?" Yüzümdeki gülümseme büyürken konuştum. "Çok özlemiş abisini."

"Ben de gücel annemle gücel kaydeşimi çok öjledim. Hem kaydeşime hediye aldım ben anne." Babasının elindeki poşeti alarak yanıma geri geldi. İçinden çıkardığı zıbına gözlerim dolu bakarken miniğime döndüm. "Sen büyüdün de kardeşine hediye mi aldın?" Kafasını salladığında gülümseyerek yanağını öptüm. "Çok güzelmiş hediyen birtanem."

"Yukayı götüyüp geliyoyum ben tamam mı?"

"Tamam annecim, dikkatli çık." Kafasını sallayıp merdivene yönelmişti. Her ne kadar sakin bir şekilde kalksam da başım tekrar dönmüş ve son anda Emir Asaf tutmuştu. "Tansiyonun değil mi?" Kafamı salladığımda kucağına almasıyla beklemediğim için küçük bir çığlık çıkmıştı ağzımdan. "Tansiyonun çıktı ve ayakta mısın Hira?" Kızgın çıkan sesine karşılık yardım istercesine diğerlerine baktım. Fakat bakmaz olaydım. Özellikle Poyraz son derece kaşları çatık bakıyordu. Yakında birleşecekti zaten onun kaşları!

"Hiç öyle bakma, Emir Asaf haklı. Senin dinlenmen gerekiyor." Uraz'a surat atarak sitem ettim. "Aman! Hepiniz bir olun, gelin üzerime zaten." Emir Asaf kucağında benle birlikte salona girmiş ve koltuğa uzanmamı sağlamıştı. Hülya ne ara getirmiş olduğunu bilmediğim tansiyon aletini Uraz'a vermişti. Tansiyonumu ölçmüş ve ardından konuşmuştu. "Neyse ki çok fazla yüksek değil. Hamilesin sen, dikkat etmen lazım. Niye yordun kendini?"

"Yormadım ki. Hem alışkınım ben. Yusuf'a hamileyken de tansiyonum çıkıyordu ve o zaman tektim..." Yani bunu kimsenin yüzüne vurmak değildi niyetim fakat bir zamanlar tüm bunlarla tek başıma başa çıktığımı unutuyorlardı. Anlıyorum herkes ilk defa hamileliğime şahit oluyor ve endişeleniyordu. Lakin ben ilk defa hamile değildim. Üstelik benim için endişelenen İpek'ten başka da kimsem yoktu. "Her neyse iyiyim ben. Hadi yemeğe geçelim, açsınızdır."

"Hira-"

"İyiyim Emir Asaf." Daha fazla kimse üstelememiş ve yemeğe geçmiştik. Yusuf da gelmiş ve yanıma oturmuştu. Bir yandan onun tabağına yemekleri koyarken bir gözüm de Melis ve diğer herkesteydi. Onu neyin bu kadar gerdiğini öğrenmem gerekiyordu. "Naptınız bugün birtanem?"

"Babamın şiyketine gittik. Oyda hep ablalay beni öpmeye çalıştı. Ben de gücel annem ijin veymiyo diyip kaçtım anne."

"Eğer istemiyorsan bunu kendin de dile getirebilirsin annecim. Benim izin vermediğimi söylemene gerek yok, anlaştık mı?" Kafasını sallayıp devam etti. "Sonya babamla biy süyü abileyin ablalayın olduğu yeye gittik. Babam böyle baktı, konuştu hep." Son cümlesini söylerken kaşlarını çatarak babasını taklit etmesi herkesi güldürmüştü. "Sonya da dayımlay geldiley. Sonya da eve geldik." Saçlarını severken konuştum. "Yakışıklım toplantıya girmiş, çok çalışmış bugün İpek teyzesi."