Sweet Lies 1: Smitten By Your Touch [COMPLETED]

Kabanata 30

Maggy's POV

"Ang sarap ng luto mo." puri ko.

"Mas masarap ako." agad nag init ang pisngi ko.

"Seige!"

"What? I'm just telling the truth."

"Di ko pa naman natitikman." mahinang bulong ko at sumubo ng pagkain.

"Did you just said something?" umusbong ang pilyong ngiti nito.

Mabilis akong umiling. I tried to hide my smile. It's now our second day here in Sitio Juan.

"Nagyayaya sila Pareng Juno na mag inom kami mamayang gabi. Pwede ba akong pumunta?"

"Ha? Bakit ka nagpapaalam sakin?" uminom ako ng tubig.

"I told them you are my wife. Kailangan kong magpaalam sa kumander ko." natigilan ako.

Malayong lugar at tago ang probinsya ng Sitio Juan. Mukhang hindi nila kilala na sikat at mayamang businessman si Seige.

"Bakit mo naman sinabi yun sa kanila? Hindi mo ako asawa. Si Hera ang magiging asawa mo—"

"Stop, Maggy. I don't want to hear Hera's name while we are here. It's between me and you plus Blue. Tayo lang, Maggy. Tayo lang."

Pakiramdam ko ay naglalaro kami ng bahay bahayan. But, it somehow makes me calm ang happy.

"Sorry. Fine. Sige, wag ka lang magpapakalasing." ani ko na nagpangiti dito.

Ako na ang naghugas ng pinggan. Habang si Seoge naman ay kinukulit si Blue.

"He's playful. Nagmana sya sayo, Maggy." natigilan ako sa pagkuskos ng plato. Nilingon ko sila.

"Yeah. Mana sya sakin." mahinang ulas ko na lang.

I have to tell him the truth. Ano kaya ang magiging reaksyon nya? One week lang naman to. But, what good it will do?

Kinuha ko ang cellphone at patagong pinicturan ang dalawa. Sinend ko iyon kay Ate Karina.

'They're so cute!'

Hindi nya alam na nasa Sitio Juan ako at pumayag ako sa set up ni Seige. Ayokong madissapoint sa akin si Ate. She's my only friend. Kahit sa tignan, we are cheating. I sighed.

"Alis na ako, Maggy." hinalikan ako nito sa labi. Aalis na ito. Mag iinom silang magto tropa.

Agad kong isinara ang pinto nang makaalis sya. Biglang tumunog ang cellphone ko. Unknown number.

"Hello? Sino po sila?"

"Maggy..." nanlaki ang mga mata ko.

"Is that you? Scotch?!"

"Yup, missed me?"

"I hate you!"

"Sorry for not contacting you. I just had to do something. How are you doing? Karina told me about debt. I'll pay it. I can even triple it para makaalis ka sa poder ng Demitri na yan."

Muntik ko ng makalimutan, magkaibigan pala ang dalawa. Sabay ding grumaduate ang dalawa.

"No need. Wag na. Kaya ko naman na to, Scotch."

"It's Kuya Scotch, young lady."

"It's Maggy, Scotch." umirap ako sa hangin.

"I'll go Demitri's residence, gusto kita makita—"

"No, you can't do that!" nasa Sitio Juan ako ngayon.

"Why?"

"Just— just because. Wag na. This week will not be good. How about next week? Ako na lang ang pupunta sayo. Just text me your address."

"I think you are hiding something from me— but, fine! Bahala ka, malaki ka na." I just chuckled.

Pinatulog ko muna si Blue sa kwarto ko dati. Nilgyan ko ng awang ang pinto para makita sya. Hinintay ko si Seige. I will tell him the truth.

"Ano ba yan, pare. Kumare, andito na si kumpare." boses iyong ng isang lalaki.

Nanlaki ang mata ko. He looks so wasted.

"Marami ba ang nainom nya?"

"Oo e. Napalaban kami. Nanglibre din kasi. Sinulit na ng tropa."

"Sige, pahigain mo muna sya doon sa sofa."

Nang maihiga ito at nagpasalamat ako sa paghatid kay Seige.

"Hoy, sabi ko sayo wag kang magpapakalasing e."

"I'm not drunk. Nakailang baso lang ako."

Umupo sya sa sofa. Tumabi ako sa kanya.

"And pigs can fly." natawa ito. Hinawakan nya ako sa leeg at masuyong hinalikan sa labi.

"I missed you." his eyes became drunk. Huminga ako ng malalim at hinalikan sya. It was a french kiss. Umibabaw ako sa kanya. He's still seating while I am on top of him.

"Stop, Maggy." iniwas nya ang mukha nya. I kissed his neck.

"F*ck!"

"Listen, stop it or else—"

"Take me, Seige." tinitigan ko sya sa mata.

(Don't forget to vote after you read this chapter, thank youuu)