အမုန္းမွသည္...ခ်စ္ျခင္းဆီသို႔(နာက်ည္းခ်က္မ်ားႏွင့္ အခ်စ္ကိုဖန္ဆင္းမည္)

🍁Part 48🍁

[Unicode]

"အလင်္ကာ ရပ်ပါအုံး"

ရှေ့မှ ခပ်သွက်သွက်လေးသွားနေသော သူအားကြည့်ကာ မျိုးမာန်တစ်ချက်ပြုံးလိုက်ရင်း လှမ်းအော်ပြောလိုက်သည်။ သို့သော် မျိုးမာန် စကားကိုဂရုမစိုက်စွာ အလင်္ကာ၏ လမ်းလျှောက်နှုန်းမှာ နှေးမသွားပဲ ပို၍သာ မြန်လာလေသည်။ ထိုသည်ကိုကြည့်ပြီး မျိုးမာန်လည်း ခပ်ဖွဖွတစ်ချက်ရယ်လိုက်ပြီး အလင်္ကာဘေးရောက်အောင် ပြေးသွားလိုက်သည်။ မျိုးမာန်တစ်ယောက် အလင်္ကာနဲ့ ဘေးချင်းယှဉ်ကာ လမ်းလျှောက်နေရင်း အလင်္ကာ၏ ဘေးတစ်စောင်းမျက်နှာလေးကိုငေးကြည့်ကာ

"ဘာဆေးတွေစားလို့ အဲ့လောက်တောင် လမ်းလျှောက်မြန်နေရတာလဲ အစ်ကို့အသည်းရဲ့"

ထွက်ပေါ်လာသော မျိုးမာန်၏အသံမှာ မနှေးလွန်းမမြန်လွန်းပဲ လေပြေလေးသဖွယ် ကြည်လင်နေကာ နားထောင်ကောင်းလွန်းနေသည်။ နားနားကပ်ကာ ပြောလာသောသူနဲ့ ချိုမြိန်လွန်းသော အသံလေးကြောင့် အလင်္ကာ၏ နှလုံးခုန်သံတို့မှာ ဘရိတ်မမိတော့သော ကားလို တစ်ရှိန်ထိုးကခုန်နေတော့သည်။ မျိုးမာန်၏ စကားကြောင့် အလင်္ကာမျက်နှာလေးမှာလည်း ချက်ချင်းပင်အရောင်ပြောင်းသွားသည်မှာ ခရမ်းချဉ်သီးအလား နီရဲလို့သွားတော့သည်။

မျိုးမာန်မှာတော့ အလင်္ကာ၏ မျက်နှာထက်က အရောင်ပြောင်းလဲသွားမှုများကို မျက်တောင်မခတ်စတမ်းငေးမောနေမိတော့သည်။ သူ့ဘက်ကမြင်နေရသော ပါးဖောင်းဖောင်းလေးက တဖြည်းဖြည်းနီရဲလာပြီး မျက်ဝန်းပြာလေးကို အုပ်မိုးထားသော မျက်တောင်လေးများက တဖျက်ဖျက်ခက်နေသည်မှာ လှပလွန်းနေသော ပန်းချီကားချပ်လေးပမာ သူ့အမြင်အာရုံထဲ တိုးဝင်လို့လာသည်။

"လှရက်လွန်းလိုက်တာ အလင်္ကာရယ်"

"ဟင်! "

ငြိမ်သက်သွားရာမှ ရုတ်တရက်ကြီး ထပြောလာသော မျိုးမာန်ကြောင့် အလင်္ကာ ကြောင်အသွားရတော့သည်။ မျက်ဝန်းပြာလေးတွေက ပြူးကျယ်ဝိုင်းစက်သွားပြီး နှုတ်ခမ်းလေးနှစ်လွှာက ခပ်ဟဟလေးပွင့်နေသည့်ပုံစံဖြင့် သူ့အားကြောင်ကြည့်နေသော အလင်္ကာအား ကြည့်ကာ မျိုးမာန် နှုတ်ခမ်းစွန်းတို့ ကော့တက်လာရတော့သည်။ ထို့နောက် မျိုးမာန် လက်တစ်ဖက်ကိုပင့်မြှောက်လိုက်ပြီး အလင်္က့ာခေါင်းလေးအား ထိသည်ဆိုရုံလေး ပွတ်သပ်ကာ