AMBITION

PART 24: THE REASON OF CONFLICT (5/7).

@JK's ROOM

*ក្រាក* សម្លេងបើកទ្វាបន្ទប់ត្រូវបានបន្លឺឡើងដោយសារតែស្នាដៃជុងហ្គុក ដែលបង្ហាញឲយើងឃើញនៅក្មេងប្រុសម្នាក់កំពុងតែគេងផ្កាប់មុខបែរខ្នង ដណ្តប់ភួយត្រឹមចង្កេះ បង្ហាញឲឃើញនូវសាច់ខ្នង សម៉ត់រលោងខ្ចីដូចកូនទារក។ ជុងហ្គុកដើរទៅដល់ពួកក៏ចាប់បើកភួយ ដែលបង្ហាញឲឃើញយ៉ាងច្បាស់ពេញភ្នែកនៅរាងកាយអាក្រាតដែលគេបានថ្នកថ្នមបមបីនាយប់មិញ ចង្កេះតូចច្រលឹងមួយក្តាប់ សាច់គូទត្រលប់ត្រលោន អុកឮសូរសម្លេងពីរោះជាងតូយ៍តន្ត្រីទៅទៀត គិតដល់ត្រឹមនេះភ្លាម កើតតណ្ណាភ្លាមតែម្តង។ ជុងហ្គុកមិនចង់គិតអ្វីយូរ ក៏សម្រាតខោខ្លួន រួចចាប់កាន់កូនប្រុសដោតចូលក្នុងខ្លួនជីមីនទាំងកម្រោលចូលមិនប្រាប់ទាល់តែសោះ។
«អាស៎ បងធ្វើអីហ្នឹងជុងហ្គុក?»ជីមីនត្រូវភ្ញាក់ពីដំណេកព្រឺតទាំងមិនទាន់អស់ងងុយ ព្រោះដោយសារតែចាប់ផ្តើមទទួលការឈឺចាប់ម្តងទៀត ទាំងដែលខ្លួនកំពុងតែដេកសុខៗសោះ។
«ផ្លាប់ៗ* អីយ៉ាស់ស្រួលណាស់Baby»ជុងហ្គុកចាប់អុកផ្លាប់ៗទាំងកម្រោលចូល ដៃចេះតែរាវគ្មានដឹងកន្លែង ស្ទាបខ្ទិចស្ទាបខ្ទីអស់សព្វសាច់ ឯមាត់ក៏មិនឲទំនេរថ្ងូផង ខាំជញ្ជក់សាច់ត្រចៀកជីមីនផង ធ្វើឲក្មេងនៅខាងក្រោមចាប់ផ្តើមមានអារម្មណ៍ម្តងទៀត ទាំងដែលខ្លួនទើបតែទ្រមខ្លួនពីយប់មកសោះ។
«អាស៎ បងជុង អឹស!»ជីមីនស្រែកថ្ងូតាមចង្វាក់ដែលជុងហ្គុកផ្តល់ឲ ពោលពេកដោយក្តីសុខហូរហៀ ជុងហ្គុកបុកកាន់តែជ្រៅ គេកាន់តែឈឺ តែក៏កាន់តែស្រួល រកប្រាប់មិនត្រូវ។
«ផ្លាប់ៗ** ត្រូវការបន្ថែមកម្លាំងទេBaby?»ជុងហ្គុកធ្វើជាសួរទាំងដែលដឹងថាពេលនេះជីមីនពិតជាត្រូវការខ្លាំងណាស់ គិតទៅសប្បាយណាស់ដែរ បានបង្កើតសង្គ្រាមទាំងព្រឹកបែបនេះ។
«Yesss, FUCK me more DADDY!»ជីមីនស្រែកថ្ងូយកៗ ទាំងដៃខ្លួនក្តាប់កម្រាលពួកយ៉ាងណែន ព្រោះតែវាឈឺ តែមិនថ្វីទេ ពេលនេះគេស្រួលជាង។
«ផាច់* ក្បាលខូច»ជុងហ្គុកទះកំប៉េះគូទជីមីនមួយដៃ និងធ្វើការបន្ថែមកម្លាំងខ្លាំងទៅៗ រហូតដល់ជិតដល់គោលដៅក៏
«ហ្អឹស! ហេតុអីក៏បងដកចេញ»ក្ដុក ក្តីសុខជីមីនត្រូវធ្លាប់ពីឋានសួគ៍មកដល់ដីពេលដឹងថាជុងហ្គុកដកចេញទាំងខ្លួនជិតដល់គោលដៅបែបនេះ លេងអីចឹង ស្ទះងាប់បាត់ឡូវហើយ។
«Daddy ដាក់ចូលវិញទៅណាអូនសូមអង្វរ»ជីមីនងើបបែរខ្លួនមកចាប់ឪបជុងហ្គុកទាំងអង្វរកល់ទឹកភ្នែករកយំ ណាធ្វើចឹងមិចទេ មិញគេឡើងមានក្តីសុខ។
«Babyចង់បន្តមែនទេ *ជុប*»ជុងហ្គុកចាប់ជុងចង្ការរបស់ជីមីនរួចក៏ឪនទៅទម្លាប់មាត់បន្តិចក៏ដកមកវិញ។
«មែនហើយ មិចក៏Daddyធ្វើបែបនេះ?»ជីមីនយំទាំងទឹកមុខcuteដាក់ជុងហ្គុក គិតថាគេសប្បាយអរណាស់ទៅហេស៎មកធ្វើចឹងហ្នឹង ខឹងណា រត់ស្រាតឲមើលឡូវហាយ។
«Babyពិតជាឃ្លានមែនហេស៎»ជុងហ្គុកសួរទាំងដៃចាប់ក្រសោបជីមីនយកមកឪប។
«Daddy គួរឲស្អប់ណាស់ អូននិយាយមែនណា»ជីមីន
«បើ baby ឃ្លានក៏ចុះទៅញ៊ាំបាយនៅផ្ទះបាយទៅ»ជុងហ្គុក
«ទេ អូនមិនមែនឃ្លានបាយ តែ អូនឃ្លានបង អឹស»ជីមីនចាប់កជុងហ្គុកយកមកបឺតមាត់យ៉ាងរោលរាល ព្រោះតែតម្រូវការនៅតែមាន បើនៅតែបែបនេះទៀត ស្ទះខ្យល់ស្លាប់មិនខានទេ។
«អឹម! តែអូនត្រូវទៅញ៊ាំអីសិន»ជុងហ្គុកក្រោយពីត្រូវជីមីនប្រលែងវិញហើយ ក៏និយាយប្រាប់ឲជីមីនទៅញ៊ាំអីនៅផ្ទះបាយ។
«បាយអូនញ៊ាំរហូតហើយ ចឹងskipមួយពេលក៏វាមិនអីដែរ»ជីមីន
«បើអូនមិនញ៊ាំបាយ ក៏ញ៊ាំអីផ្សេងទៅ តែបើអូនមិនញ៊ាំទាល់តែសោះហ្មង បងក៏មិនធ្វើដែរ»ជុងហ្គុក
«បងចង់ធ្វើបាបអូនដោយវិធីបែបនេះហេស?? ឥឡូវចេះទៅ ទៅញ៊ាំមីផង ទៅញ៊ាំyouផងទៅល្អទេ»ជីមីន
«ក្នុងផ្ទះបាយគ្មានមីទេ មានតែMe អូនញ៊ាំអត់??»ជុងហ្គុក
«មួយណាក៏ញ៊ាំដែរ ម៉ោ»ជីមីននិយាយរួចពួកគេក៏នាំគ្នាទៅផ្ទះបាយ ដោយជុងហ្គុកមានត្រឹមតែកន្សែងជាប់ចង្កេះ ឯជីមីនវិញពាក់ត្រឹមអាវឃ្លំ។

@KITCHEN

«អឹសៗៗ ស្រួលណាស់Baby»សម្លេងជុងស្រែកថ្ងូរបស់ជុងហ្គុកបានឮត្រហឹងអឹងកងពេញផ្ទះ មិនដឹងជាស្អីណាស់ណាទេពីរនាក់នេះ ដូចទ្រូងចង់ប្លែក ចម្លែកអារម្មណ៍ដល់ហើយ បន្ទប់មានមិនធ្វើទេ មកធ្វើនៅផ្ទះបាយ គិតទៅអ្នកមានស្នេហាចម្លែកៗមែន។
«ផ្លាប់ៗ* អឹស អស៎ Daddy»ជីមីនសម្រែកស្រែកថ្ងូតាមចង្វាក់ដែលជុងហ្គុកផ្តល់ឲ ដូចមមារញឹកដល់ហើយ ថ្ងូមិនដាច់ពីមាត់សោះ អុីសអឹស អុីសអឹស ត្រហឹងពេញផ្ទះ។
«ស្អីទេអញ ទាំងព្រឹកហ្មងហី»យុនហ្គីដែលមានកម្រោងចុះមកដើម្បីទៅក្រុមហ៊ុន ក៏បានប្រទះនូវសម្លេងដូចជាយប់មិញទៀត ដូចរវល់ដល់ហើយមួយៗ មិនដឹងជាប្រឹងទៅណាទេ។
«អឹស អាស៎ ខ្លាំងជាងហ្នឹងមកDaddy»ជីមីន
«បងកំពុងតែសម្រុកហើយ អឹស»ជុងហ្គុក
«ស្អី?! បងកំពុងតែសម្រុកហើយ គួរឲខ្ពើមណាស់ ទៅធ្វើការវិញ»យុនហ្គីក្រោយឈរស្តាប់បានមួយសន្ទះហើយក៏ធ្វើនិយាយតាមជុងហ្គុកជាមួយសម្លេងរាងខ្លាំងល្មមដែរ អាចម៉ាឲអ្នកខាងក្នុងឮបាន រួចហើយគេក៏ដើរចេញទៅធ្វើការបាត់ទៅ នៅធ្វើអីទៀត នាំតែសៅហ្មង គេខ្ចិលចេះដឹងរឿងអ្នកភូមិណាស់។
«ហ៊ឹស?? បងមានឮសម្លេងអីទេមិញ»ជីមីនភ្ញាក់ព្រឺត រួចចាប់ចង្កេះជុងហ្គុកឲឈប់សិន មិញនេះគេឮសម្លេងយុនហ្គីនិយាយតាមជុងហ្គុកច្បាស់ណាស់ តែគ្រាន់តែគេមិនប្រាកដ។
«សម្លេងអី?? មិនបាច់ខ្វល់ទេយើងធ្វើបន្តវិញទៅ»ជុងហ្គុកនិយាយរួចក៏បម្រុងនឹងកម្តើកចង្កេះទៅហើយតែក៏ត្រូវឈប់ដោយសារតែជីមីនឃាត់។
«អត់ទេបង មិញនេះអូនឮសម្លេងយុនហ្គីនិយាយតាមបងច្បាស់ណាស់»ជីមីន
«អររឿងនេះទេហេ៎ អូនទៅខ្វល់អី បងស្គាល់យុនហ្គីច្បាស់ គេមិនចូលចិត្តចេះដឹងរឿងអ្នកភូមិទេ យុនហ្គីគេគ្រាន់តែមកស្នាក់អាស្រ័យផ្ទះបងតែប៉ុណ្ណោះ»ជុងហ្គុក
«ហាស៎ស្នាក់អាស្រ័យ???»ជីមីនស្រែកមួយវាស់ដោយសារតែភ្ញាក់ខ្លាំងពេក គេមិនដឹងទេថាយុនហ្គីមកស្នាក់អាស្រ័យផ្ទះជុងហ្គុក ដោយខំគិតថាយុនហ្គីប្រហែលជាជួលCondo conអីស្នាក់នៅហើយមើលទៅ ព្រោះគេជាមនុស្សចូលចិត្តស្ងប់ស្ងាត់ តែនេះស្អី?? មកស្នាក់អាស្រ័យផ្ទះជុងហ្គុក?? ចុះរឿងអម្បាញមិញនេះ ហីនៅរឿងយប់មិញទៀត ងាប់ហើយៗ គួរតែដើរយកថងខ្មៅក្របក្បាលល្អទេ?
«អូនមានរឿងអីមែនទេ បានជាស្រែកបែបនេះ?»ជុងហ្គុក
«ហេតុអីបងមិនប្រាប់អូន នេះចេះឲគេមកឮសម្លេងចឹងទៅកើត ងាប់ហើយយកមុខទៅទុកឯណាទៅខ្ញុំ យប់មិញឯងស្រែកថ្ងូឡើងចង់បែកផ្ទះ»ជីមីន
«មិនបាច់ខ្វល់ពីរឿងហ្នឹងទេអូន មកខ្វល់ពីរឿងយើងវិញ តោះបន្ត»ជុងហ្គុកនិយាយរួចក៏ចាប់ផ្តើមបង្កើតសង្គ្រាមដ៏ក្តៅគគុកម្តងទៀត ឮអីឮទៅគេមិនខ្វល់ទេ គេបន់ឲតែឮនឹងហើយ អាងបានបញ្ឈឺ។
«ផ្លាប់ៗៗ* អឹសៗ អឹសៗៗ....