Chapter (215) Arc 4
ကိုးရောင်ခြယ်ပန်း
လုရွှမ် ယွင်ထျန်းရှန်ကို တွဲထူလိုက်ရင်း
"နိယာမ ဥပဒေစွမ်းအင် အကြောင်း နည်းနည်းလေး လမ်းညွှန်ပေးလိုက်ရုံပါပဲ... အနက်ရောင် စွမ်းအင်မှာပါတဲ့ နိယာမတွေက ညံ့နေသေးတယ်။ ခဏစောင့်ပြီး အနက်ရောင် စွမ်းအင်ကို ဆက်စုဆောင်းလိုက်.... ပြီးတော့ ကောင်းကင်နဲ့ မြေကြီးရဲ့ ရတနာပစ္စည်းတွေနဲ့ တောက်ကျင့်စဥ် အုတ်မြစ်ကို အပြီးသတ်ခိုင်မာအောင် လုပ်နိုင်ရမယ်"
ယွင်ထျန်းရှန်က ထပ်ပြီး ဂါဝရပြုချင်ပေမယ့် လုရွှမ်က ဆက်ပြောလာ၏။
"မင်းကိုငါ ဖုံးကွယ်ထားမှာ မဟုတ်ဘူး.... မင်းနဲ့ ဆက်ဆံရေးအရ မင်းက ငါ့ရဲ့ နောက်မျိုးဆက် ဂျူနီယာတစ်ယောက်ပဲ စီနီယာ အကြီးအကဲ တစ်ယောက်အနေနဲ့ ငါတို့တွေ့ပြီဆိုတော့ ငါမင်းကို ကူညီသင့်ပါတယ်.... မဟုတ်ရင် နောင်အနာဂတ်မှာ ယွီရှန်နဲ့တွေ့ရင် သူငါ့ကို ရယ်လိမ့်မယ်... ပြီးတော့ ဒါက မင်းရဲ့အခွင့်အရေးပဲ သူတော်စင်တစ်ပိုင်း ကမ္ဘာထဲကို ဝင်လာလိုက်တာ အတော်ပဲ ဖြစ်သွားတယ်... အခု ဒီကမ္ဘာက တခြားကမ္ဘာနဲ့ တိုက်မိပြီး နိယာမဥပဒေတွေ ပြည့်နှက်နေလို့ မဟုတ်ရင် ငါ့ကိုယ်ငါတောင် ကယ်နိုင်တော့မှာ မဟုတ်ဘူး.."
"ဒီအငယ်လေးက အကြီးအကဲရဲ့ ကြီးမြတ်တဲ့ ကြင်နာမှုကို ဘယ်တော့မှ မေ့မှာ မဟုတ်ပါဘူး"
ယွင်ထျန်းရှန် နားလည်သွားပေမယ့် လုရွှမ်ကို ကျေးဇူးတင်နေမိတုန်းပင်။
အတွင်းပိုင်း အခင်းအကျင်း ဖွဲ့စည်းပုံသည် ရုတ်တရက် ရွေ့လျားသွားပြီး ရော့ယိုး ထွက်လာခဲ့၏။
လူတိုင်းက ရော့ယိုးကို မသိစိတ်များဖြင့် ကြည့်နေကြပြီး ခဏကြာတော့ မျက်လုံးများ တောက်ပလာကြသည်။ သူမ၏ စိတ်နေစိတ်ထားသည် သိသိသာသာ ပြောင်းလဲသွားသော်လည်း အနည်းငယ် ကွဲပြားသည်ဟု ခံစားရသည်။
ပထမတစ်ချက်မှာ ကြည့်ရတာ အဆင်ပြေပေမယ့် ပိုကြည့်လေ ရော့ယိုးနဲ့ ပတ်သက်ပြီး အံ့သြစရာကောင်းတဲ့ အရာတစ်ခုရှိတယ်လို့ ပိုခံစားရလေပင်။
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ကျောင်းအုပ်ကြီး..."
ရော့ယိုး၏ မျက်လုံးများက နီရဲလာပြီး မျက်ရည်များ အပြည့်ဖြင့် လုရွှမ်ထံသို့ ရောက်ရှိလာပြီး ဦးညွှတ်လိုက်သည်။
