KAYIP HAYATLAR

11.BÖLÜM

Keyifli okumalar. :) 

Multi medya Ali var.

*Bu bölüm yeniden düzenlenmiştir.

&&&

Okuldan çıktığımızda herkes evlerine dağıldı üzerimizi değiştirip ortak alan olarak durakta buluşacaktık. Büşra nedense bizim eski oturduğumuz yerdeki alışveriş merkezinde daha güzel şeyler olduğunu söylemişti ve bizde oraya gitmeye karar vermiştik.

Eve girdiğimde salona doğru ilerledim annem oturmuş elinde kahve televizyon izliyordu. Odama geçip üzerimi değiştirdikten sonra salona geçtim, annemin yorgun bakışları bana döndü çok çalıştığını biliyordum ama ona hala kırgındım.

''Bana hala kızgın mısın?'' dediğinde ellerimi önümde bağlayıp onu süzdüm. Berkay'ın dediklerine inanıp beni suçlaması gerçekten zoruma gitmişti benim tek dayanağım oyken o anda Berkay'ın dedikleri yüzünden azar işitmem çok saçmaydı tamam belki de Kürşat ile takılmakla yanlış yapıyordum ama bana göre doğruydu ve zararda vermiyordu yine de annemin o gün öyle davranmasını istemezdim.

''Evet kızgınlıktan daha çok kırgınım sen neden evdesin?'' diye sorduğumda gözünden yaşlar süzülmeye başladı. Hızlıca yanına gidip yüzünü ellerimin arasına aldım.

''Hey ne oldu anlatır mısın?'' dediğimde canımın ne kadar acıdığını fark ettim annem genelde ağlamazdı ya da nasıl desem güçlü bir kadındı ve ne olursa olsun kendini bırakmazdı ve şu anda oldukça canını acıtan bir şey olduğunu anlamıştım ve merakla annemi süzdüm.

Annem gözündeki yaşları sildi ve battaniyeyi üzerine daha çok çekti.

''Sorun yok tatlım çok fazla doldum sanırım her şey üst üste geldi sadece iyiyim merak etme'' dedi. Bu söylediğine kendi bile inanmazken beni inandırmaya çalışıyordu. Ciddi bir şey olmasa annem asla kendini böyle bırakmazdı. Konuşmasından bile ne kadar kötü olduğu belli oluyordu ama bana yansıtmamak için elinden geleni yapıyordu.

''Bir şey olmuş anne yoksa sen böyle evde oturup depresyona girmezsin hadi bana anlatabilirsin.'' dedim. Annem bana uzunca bakıp derince bir nefes aldı.

''Baban ve o kadın bizim restauranta geldiler. Servis yapacak sıra bende değildi ama arkadaşın ayağına kramp girince ben yapabileceğimi söyledim. O masaya gidip tam siparişleri alacakken baban ile göz göze geldim bana şaşkınlıkla bakıyordu ben ise ona baktığımda ağlamamak için kendimi zor tuttum hala aynıydı ama eskisi gibi değildi sanki bakışları duruşu her şeyi değişmişti ama kötü anlamda sonra bakışlarımı yanındaki kadına çevirince gerçekten çok güzel, kızıl bir kadınla karşılaştım, kendinden emin ve çok şık gözüküyordu, bozuntuya vermeden siparişleri alıp hızlıca uzaklaştım. Kendimi hiç iyi hissetmiyordum o arkadaş bu halimi görünce eve gitmemi kendinin idare edebileceğini söyledi ve bende eve geldim. Onları öyle görmek çok zoruma gitti sadece her ne kadar artık uzak olsak ta ben babanla gerçekten aşk evliliği yaşadım.'' dedi.

O an içimden babama saymadığım küfür kalmamıştı bu durum tabi ki zordu ve bula bula annemin çalıştığı restaurant olmak zorunda mıydı. Babamın neden böyle bir şeyi bize yaptığını bilmiyordum annemi gerçekten seviyordu ve benimle arası hiçbir zaman kötü olmamıştı ve ben hissediyordum ki bu işin içinde başka bir şey vardı. Annemle babam birlikte boşanmadan önceki günlerde babamın işlerinin kötüye gittiğini duymuştum ama daha sonradan her şey eskisi gibi devam edip kavgalardan sonra ayrıldıklarından olaylara anlam vermemiştim. Çünkü annem ne kadar bağırıp çağırsa da babam ona sarılıp onu sakinleştirirdi bir kez bile bağırdığını duymamıştım ve ardından başka bir kadına gittiğini duyduğumda gerçek anlamda şok yaşadım çünkü fazlasıyla anlamsız geliyordu.