KAYIP HAYATLAR

26.BÖLÜM

Keyifli okumalar dilerim. :)

Multi medya Yaren'in küçüklük hali var.

*Bu bölüm yeniden düzenlenmiştir.

&&&

Berkay'ın kolunun altında olayları soğukkanlılıkla anlatmaya başladım. Arada Ali'nin ve diğerlerinin küfürlerini duymama rağmen kesintisiz anlattığımda Ali, sinirle ayağa kalktı.

''Şerefsiz, onu bulup ümüğünü sıkacağım. Betül abla benim annem gibi kimse ona ve kardeşim sana zarar vermez sana söz veriyorum onu bulup öldüreceğim.'' diyen Ali'ye bakıp Berkay'ın kolunun altından çıktım.

''Ali, sakin ol ne olur evet çok acı bir şey yaşadık ama iyiyiz o adam daha bize zarar veremez emin ol derdi bizle değil babamla onunla da kısa zamanda konuşacağım, şimdi tek düşündüğüm annem ve aklımda onda sadece onu yalnız bırakmak istemiyorum. Yani en azından ben okuldayken bile yanında biri olsun istiyorum ama ne yağacağım bilmiyorum.'' dediğimde Ali bana dönüp elini çenesine koydu.

''Ben çok iyi biliyorum ve bu diyeceğimi kabul etmek zorundasın. Annenin yanına çok sevdiğim bir ablayı yollayacağım ona bakar eder sen gelene kadar yanında durur kapınıza da iki koruma dikeceğim tedbir amaçlı bütün masraflarını ben karşılayacağım.'' diyen Ali'ye gözlerimi büyüterek baktım. Böyle bir şey mükemmel olurdu ama ben kimseye yük olup kendi dertlerimle onları da zora sokmak istemiyordum. Hoş Ali ve ailesi için bu şeyler sakız parasıydı ama bunu kabul etmem uygun olmazdı.

''Ali, yardımını anlıyorum ama bunu kabul edemem benim dertlerimle sizin de uğraşmanızı istemiyorum.'' dediğimde Berkay, sinirle yerinden kalktı ve karşıma dikildi.

''Sen neyden bahsediyorsun, göz mü yumacağız bu olanlara bir daha zarar vermeyeceği ne malum imkan varken bunu yapmalıyız senin kılına kimse zarar veremez o kişiyi öldürürüm.'' diyen Berkay'a burukça gülümsedim. Ali ise Berkay'ın omzunu sıktı.

''Haklısın kardeşim kusura bakma Yaren, seni dinlemek yok artık tek derdin derslerin olsun itiraz etsen de böyle olacak.'' dediğinde Ali'nin kararlı suratına bakıp sustum ne dersem diyeyim Ali kararından vazgeçmeyecekti. O yüzden sesimi çıkarmayıp başımla onayladığımda Büşra, yanıma gelip sıkıca sarıldı. Bende ona karşılık verip geri çekildim ve herkeste tek tek dolaştı gözüm

''Hepinize ne kadar teşekkür etsem az ama şimdi eve gitmeliyim.'' dediğimde Berkay, montunu üzerine geçirdi ve yanıma geldi.

''Bende seninle geliyorum.'' dediğinde itiraz etmedim. Büşra gözden kaybolup ben ayakkabılarımı giyinirken gelip sırt çantamı verdi ve bana baktı.

''Ne zaman ihtiyacın olursa buradayım canım unutma. Yarın okula gelecek misin? '' dediğinde Büşra'ya bakıp iç çektim.

''Her şey için sağ ol canım gelmeye çalışacağım çok aksattım.'' dedikten sonra herkesle vedalaşıp Berkay ile apartmandan çıktım. Berkay ile mahallede yürürken babamla yapacağım konuşmayı düşünüyordum kaç kere aramıştı ama ben hiçbirine cevap vermemiştim. Belki de en yakın zamanda eve gelecekti ama ben ne olursa olsun Esra'nın o adamla gittiğini ona nasıl söyleyecektim bilmiyordum. Düşüncelere daldığım andan Berkay'ın elimi tutmasıyla sıyrılıp ellerimize baktım. Buz gibi havaya rağmen elleri sıcacıktı. Bir kere daha içimin huzurla dolmasıyla gülümsedim oda bana bakıp elimin içini öptükten sonra tekrar önümüze döndük kapının önüne baktığımda babamın arabasını görmemle durakladım. Geleceğini biliyordum ama nasıl konuşacağımı bilmiyordum. Berkay anlamış olacak ki bana dönüp konuştu.