KAYIP HAYATLAR

23.BÖLÜM

Keyifli okumalar dilerim. :)

Multi medya da Yaren ve Büşra'nın evdeki halleri var.

*Bu bölüm yeniden düzenlenmiştir.

&&&

İçeri girdiğimde bana dönen bakışlarla etrafıma baktım Berkay ve Berat dip dibe öfke ile birbirlerine bakıyorlardı. Şevval ağlıyor. Merve'de onu teselli ediyordu. Savaş'ta olaya karışmadan Pınar'a arkadan sarılmış olayı izliyordu. Sinirle yanlarına doğru ilerlediğimde Berkay, bana bir kaç adımla yaklaşmaya çalıştı ama elimle engel olduğumda geri çekildi.

Berat bu tavrıma şaşırsa da alayla bana bakıp konuştu.

''Evet olayın baş kahramanı da geldiğine göre her şeyi anlarız şimdi.'' diyen Berat'a karşı kaşlarımı çattım asıl öfkem Merve'ye idi ama ona bakarsam hiç iyi şeyler olmayacaktı. Berkay, Berat'ın bu sözü ile öne atıldı.

''Sana sabahtan beri bu sürtüğün ne yaptığını anlatıyorum ve sen hala anlamamazlıktan geliyorsun yeter'' dediğinde eliyle Merve'yi gösteriyordu. Kollarındaki ve boynundaki damardan ne kadar sinirli olduğu anlaşılıyordu. Tam o sırada depoya hızla giren Kürşat ile bakışlar ona döndü. Şevval, Merve'nin kollarından çıkıp koşarak Kürşat'a sarılınca Kürşat, derince nefes alıp saçlarını okşamaya başladı.

''Olayı sadece Kürşat'ın ağzından dinledim Berat, Berkay sana ne anlattı bilmiyorum ama şunu çok iyi biliyorum ki bu kız sürtüğün teki yemin ediyorum değer verdiğiniz bir kız olmasa şu anda çoktan elimde kalmıştı ama ben onun seviyesine inmeyeceğim. Sana gelecek olursak Berkay bey, ne olursa olsun sana güvenmiştim hayatımda ilk defa bir insana kalbimi açtım ben ama sen ne yaptın göz göre göre bu kızı evine aldın. Bunu yapma cesaretini ona verdiğin için seni affetmeyeceğim.''dedim. Berkay bu sözlerim ile yutkunup bana yaklaştı.

''Ne olursa olsun ne zaman olursa olsun seni beklerim ömrümün sonuna kadar çünkü bende hayatımda ilk defa birine kalbimi açtım seviyorum seni Yaren, bu olayda da umarım bana güvenirsin seni zorlamayacağım.'' dediğinde gözlerim doldu ama kendimi sıktım asla başkalarının arasında ağlamak istemezdim ve burada ki insanlar en son görmesini istediğim kişilerdi.

Berat, sinirle Merve'nin yanına gidip yakasından tuttu ve duvara doğru yapıştırdı.

''Bu dedikleri doğru hee kızım sen eceline mi susadın senin derdin ne he derdin ne yapmam lazım şimdi sana'' diye bağırınca birden irkildim. Berat'ı ilk defa bu şekilde görüyordum. Merve ise zaten deli gibi ağlıyordu çıtı bile çıkmıyordu ne bir savunma ne bir konuşma ama benim yine vicdanım el vermeyerek araya girdim.

''Berat, yapma senin lafın ya da cezan ile bir insanın karakterini değiştiremezsin her neyse fazla bile durdum burada'' dedikten sonra son kez Berkay'a bakıp çıkışa doğru ilerledim. Kürşat, arkamdan gelip kolumdan tutunca bakışlarım ona döndü.

''Efendim Kürşat'' dediğimde Kürşat derince nefes aldı.

''Her zaman buradayım ne zaman istersen ben hep arkandayım.'' dediğinde gülümseyerek omzunu sıvazladım.

''Sağ ol ama biraz yalnız kalmam lazım hadi görüşürüz.'' dedikten sonra adımlarımı hızlandırıp eve doğru ilerledim. Anneme hala sinirliydim ama eve girip duş alıp üzerimi değiştirmem gerekiyordu. Bu yüzden kapının önüne gelip anahtarla kapıyı açtım. İçerisi sessizdi o yüzden adımlarımı hızlandırıp odaya geçtim üzerimdekilerden kurtulup kendimi duşa attım ve sıcak su ile kendime geldim. Dışarı çıkıp üzerime bir kaç bir şey geçirip sırt çantama da kıyafet aldım birkaç gün Büşra'da kalmam iyi olurdu yoksa annemin kalbini daha fazla kıracaktım.