KAYIP HAYATLAR

36.BÖLÜM

Keyifli okumalar dilerim. :)

Multimedya da Yaren ve Berkay var.

*Bu bölüm yeniden düzenlenmiştir.

&&&

''Bu ne rahatlık böyle?'' rahatlığı beni daha fazla sinirlendiriyordu. Hiçbir şey olmamış gibi davranması da cabasıydı.

Gözlerini açıp bakışlarını bana çevirdi.

''Yaren, yapabileceğim hiçbir şey yok ayrıca ben halimden memnununum.'' yatakta yayılıp yastığımı aldı ve koklayarak sıkıca sarıldı ve yüzünü yastığıma gömdü. Bu hareketine şaşkınca bakıp odada volta almaya başladım.

''Hangi parfümü kullanıyorsun?'' sorduğu sorunun saçmalığı ile kaşlarımı çatıp bakışlarımı ona çevirdim. Yüzünün yarısı yastığa gömülü bir şekilde bana bakıyordu.

''Ben parfüm kullanmam ayrıca ne bu rahatlık ya kalk yatağımdan.'' yanına gidip kolundan çekiştirmeye başladım ama öküz yerinden bile kıpırdamıyordu.

Dengemi kaybedip tam yere düşecekken birden kolumdan tutup beni kendine çekti ve üzerine devrildim. Alnım alnına çarpınca refleks olarak kendimi geri çekecekken belimi sıkıca kavradı. Bu yakınlıktan dolayı gerilmiştim ve o muhteşem kokusu burnuma doldukça sinirlerim yatışıyor ve kendisine çekilip kedi gibi koynunda uyumak istiyordum.

''Ya bıraksana beni deli misin?'' kaşlarımı çatıp beş cm mesafeden gözlerine baktığımda baş parmağını iki kaşımın ortasına koydu ve otomatikman kaşlarım eski halini aldı üzerimde bu kadar etki yaratabilmesinden nefret ediyordum.

''Gözlerin okyanus gibi içinde her seferinde boğulmaktan korkuyorum ama senin bana olan bakışlarını gördükçe o okyanusta boğulmaktan kurtuluyorum beni her seferinde yüzeye çıkarmayı başarıyorsun.'' söylediği sözlerin etkisiyle titreyerek bakışlarımı yüzünde gezdirdim bana bu kadar anlamlı bakması dokunuyordu. Onu nefessiz kalana kadar öpüp hiç bırakmak istemiyordum.

''Beni kandırmaktan vazgeç artık bana karşı hiçbir şey hissetmiyorsun zorlamanın alemi yok.''

Sözüm üzerine çarpıkça gülümseyip beni yatakta altına aldı. Kalbim sanki delinecekmiş gibi atıyordu ve benim elim kolum bağlıydı.

''Sana karşı ne hissediyorum biliyor musun'' derken bakışları dudaklarıma yöneldi dudaklarını dudaklarıma değdirdiği zaman yutkundum. Hipnoz olmuş bir şekilde ona bakıyordum. Burnunu burnuma sürtüp tekrar bakışlarını bana çevirince gözlerim doldu onu o kadar özlemiştim ki kendimi sıkmaktan nefret ediyordum gözlerimi kapattığımda gözümden akan yaşla içimden küfür ettim. Bu odunun yanında bütün duygularımı iliklerime kadar yaşıyordum.

Yaş yanağımdan akarken bir parmak o yolu takip etti. Gözlerimi açtım ve bakışlarımı Berkay'a çevirdiğimde kaşlarını çatmıştı.

Üstümden çekilip yanıma uzandığında iliklerime kadar üşüdüğümü hissettim, o benden uzaklaşınca keskin soğuğun içinde kalmış gibi kimsesiz hissediyordum.

''Yaren bana sadece bir şey söyle seni rahatsız mı ediyorum? Sana zorla bir şey mi yapıyorum?'' bakışlarım otomatikman Berkay'a döndü. Bunu hissetmesi bile o kadar komikti ki sadece şu saçmalığa gülebiliyordum. Sıkıntıyla ayağa kalkıp pencerenin önüne geçtim. Gökyüzü yine karanlığa mahkum olmuştu. O karanlıktaki ışık bana bu kadar yakınken kendimi karanlık içinde yapayalnız hissediyordum.

''Bak ben hayatım boyunca hiç bir erkeğe bir şey hissetmedim, kendimi ezdirmedim, peşinden koşmadım, seni görene kadar sevginin ne demek olduğunu bile bilmiyordum. Sen karşıma çıktın, bana kapılarını açtın, beni içeri aldın, ben o boşlukta sana sığındım, senin sıcaklığını hissettim ve sen o barın çıkışında bana bağırıp gittiğinde ondan sonra yaptığın her harekette bizim ateşimiz sönmeye başladı. Uzaklaştın benden benim çabaladığım kadar çabalamadın, hep bir mesafe koydun aramıza hele ki ben benden beklenmeyecek kadar çok geldim üstüne ama sen yine geri gittin. Hayır, beni rahatsız etmiyorsun çünkü ben seni her şeye rağmen seviyorum. Senden başkasını sevip de bundan sonra güvenemem. Şunu da bil Berkay ben seni seviyorum diye benim yanımda olmaya çalışma, benim üzülmem karşısında sakın ama sakın bana acıma, ben her güçlük karşısında ayakta durdum yine dururum eğer beni gerçekten seviyorsan ve istiyorsan yanımda ol, başkasının zorlaması ile değil ve beni yargılamadan önce hakkımda ne duyarsan duy öncelikle bana sor ben sana yalan söylemem. İçimdeki duygular bunlar bu konuşmayı sana yapmam gerekiyordu ve belki de Ali buna vesile olduğu için ona teşekkür etmeliyim.'' derince nefes alıp bakışlarımı Berkay'a çevirdiğimde karşımda durmuş bana gülümseyerek bakıyordu.