KAYIP HAYATLAR

29.BÖLÜM

Keyifli okumalar dilerim. :)

Multimedya da Yüsra'nın hali var.

*Bu bölüm yeniden düzenlenmiştir.

&&&

Tam kapıyı açmaya gidecekken birden Berkay önüme geçip bana engel oldu. Kapıyı açmadan önce gür bir sesle bağırdı.

''Kim o'' dediğinde dışardan ses gelmeyince bende iyice endişelendim. Berkay pencereyi açıp kenardan dışarı baktığında anlamsızca kaşlarını çatıp kapıyı açtı. Kimse yoktu ama kapının önündeki beyaz zarf dikkatimi çekmişti. Berkay dışarı bakarken zarfı alıp içeri girdim.

''Berkay, gel biri sanırım bunu bırakmak için gelmiş'' dediğimde Berkay içeri girip kapıyı kapadı ve yanıma geldi. Bende hızla salona geçip elimdeki zarfı açtım. İçinden çıkacak her neyse iyi bir şey olmadığını hissediyordum. Yavaşça zarfı açıp içindeki nota ve resme baktım. Resimde annem ve babam arabadan inerken görüntülenmişlerdi. İkisi de gülüyorlardı bu beni sevindirmişti ama notu açıp okuduğumda kanım dondu.

''Evet Mesut seninle daha işim bitmedi benden ve Esra'm dan çaldığın yılları sana ödeteceğim. Eski karında çok güzelmiş eminim bunu Esra görünce senden daha çok nefret edecek ama ben buna üzülmedim. Çünkü intikam soğuk yenen bir yemektir.'' kağıdı elimde buruşturduğum da sinirle yerimden kalkıp odaya girdim. Telefonu alıp hemen babamı aradığımda ikinci çalışında açmıştı.

''Baba neredesiniz şu an ne yapıyorsunuz?'' dediğinde babamın çatallı sesi kulaklarıma doldu.

''Yaren, biz uyuyorduk bir sorun mu var.'' dediğinde derince nefes aldım. Bunu söylemezsem tehlikede olduklarını bilmeyeceklerdi o yüzden mecbur söylemem gerekiyordu.

''Zarf geldi kapıya annemle senin arabadan inerken ki halin çekilmiş o Esra'yı kaçıran adam not bırakmış intikam alacağım falan diye baba kendinize dikkat edin ben size bir şey olmasından korkuyorum.'' dediğimde babam sessizce bir kaç küfür savurdu.

''Yaren, bir tanem sakin ol tamam mı kimse size zarar veremez korkma ve evde tek kalma yanına biri var mı gelebilecek.'' dediğinde Beni izleyen Berkay'a baktım.

''Var baba siz kendinize dikkat edin.'' dediğimde babam nefesini bıraktı.

''Tamam kızım sakın yalnız kalma biz ancak sabaha geliriz tamam mı?''

''Tamam'' dedikten sonra telefonu kapadım. Berkay yanıma gelip kaşlarını çattı.

''Bu adam kim yüzünü görmüşsündür illa ki'' dediğinde Berkay'a şaşkınca baktım. Şu an ne alakaydı anlamıyordum.

''Ne alaka Berkay adamın yüzü'' dediğimde bana bakıp ellerini başına koydu.

''Sen tarif et bir'' dediğinde o günü aklıma getirmeye çalıştırdım nerede olsam o gri gözleri unutmazdım.

''Kumral, kirli sakallı ,gözleri griye çalıyor. Saçları gür, uzun boylu ve hafif göbekli, burnu uzun, dudakları ince biriydi.'' dediğimde Berkay başıyla onayladı.

''Resmini görsen tanırsın yani'' dediğinde başımı eğip tekrar Berkay'a baktım.

''Tanırım, sen neden soruyorsun bunları sakın saçma sapan bir şey yapma birde senin tehlikede olmana dayanamam.'' dediğimde Berkay yanıma gelip beni kolunun altına aldı ve salona yönlendirdi. İkimizi de koltuğa oturtup battaniyeyi üzerimize örtünce iyice mayışarak başımı omuzuna koydum.

''Bir şey yapmayacağım en azından o adamı bulmanıza yardım edebilirim. Tanıdıklarım var ben tehlikede olmam.'' dediğinde iyice huzursuzlaştım.