YAKIŞIKLI ÖKÜZ (Düzenleniyor)

Diyet

"Beni terk etti."
Belkide 100. defa aynı kelimeyi tekrarlayınca daha da sıkı sarıldım.
"Beni terk etti."
"Şşh, tamam."
Saçlarını okşayıp yüzünü omzuma bastırdım.
Ne yapıyordum ben? Sevinmem bencillik olurdu ama Eslem'i de teselli etmem gerekmezdi değil mi? Resmen aşık olduğum adamın eski sevgilisini avutuyordum. Hem de ayrıldıkları için.
"Neden?"
Hıçkırıklarının arasında tekrar "Neden?" diye sayıklayınca sanki mümkünmüş gibi kollarımı bedenine biraz daha sardım.
"Ben onu çok seviyordum. Çok."
Gözlerimi kapatıp "Biliyorum." diye mırıldandım.
"Çok seviyorsun."
Bugüne kadar hep Eslem'in Kaya'yı gerçekten sevmediğini düşünmüştüm. Onun için sadece bir heves veya tipi yüzünden çıktığı biridir demiştim, ama hiç bir insan heves olarak gördüğü bir şey için kendini bu kadar harap etmezdi.
Eslem'in ağzından kaçırdığı hıçkırık kulağıma dolunca içimi suçluluk duygusu kapladı. Benim Kaya'yı sevdiğimi bilse şuan böyle omzumda ağlar mıydı acaba?
Pekala, şuan zaten birbirimizi pek sevdiğimiz söylenemezdi ama Kaya'yı gördükten sonra direkt olarak kızlar tuvaletine koşmuştum ve kapıyı açmamla duvara çökmüş hıçkıra hıçkıra ağlayan bir Eslem görmem bir olmuştu. Kızlar tuvaletinde ağladığını tahmin edebiliyordum ama bu kadarını beklememiştim açıkçası.
Yanına gittiğimde tereddüt etmeden kollarını bana dolayıp daha şiddetli ağlamaya başlamıştı. Daha sonra Beren'e haber vermiştim ve onu eve getirmiştik. Sonuç olarak Eslem'i teselli ediyordum işte. Derin bir iç çektim. Geçen sene bana böyle bir şey yapacağım söylense hayatta inanmazdım.
Odaya elinde cips paketleri ve bir kutu dolusu çikolatayla birlikte Beren ve Amelya girince dikkatimi onlara verdim. Eslem'e iyi geleceğini düşündükleri için markete gitmişlerdi.
Beren'in elinden kutuyu alıp Eslem'i kendimden ayırdım.
"Bak şimdi, bu kutudakilerin hepsini tek başına bitireceksin tamam mı?"
Eslem kıpkırmızı gözleriyle bir bana bir de elimdeki kutuya baktı.
"Sevgilimden ayrılmış, çok üzgün, depresyonda bir kız olabilirim. Ama kilo alınca daha da üzgün olacağım. Bu yüzden kendin ye bence. Zaten sen almışsın alacağın kadar, biraz daha alsan zararı olmaz. Ama benim formumu korumam lazım."
Kocaman olmuş gözlerimle onu süzdüm.
"Tam bir kaçıksın."

*
"Ono do vor ono do!"
Elimdeki çikolatayı alıp ağzına tıkınca alayla güldüm.
"Kilo alma sonra."
Ağzındakileri yuttuktan sonra "Amaan bee! Dünyaya bir daha mı geleceğim." dedi ve cips dolusu tabağa elini daldırıp ağzına tıktı.
Amelya ve Beren kocaman gözlerle onu izlerken ben gülüyordum. Geçtiğimiz yarım saatte beynine öyle bir girmiştim ki yaptığı diyet çoktan tarih olmuştu.
"Eslem, sen iyi misin?"
Beren endişeli gözlerle Eslem'i süzünce "İyi o iyi." diye geçiştirdim.
"Bak ne kadar mutlu."
"Lan! Benim çilekli jelibonlarım nerede?! Sen yedin dimiiğğ! Sen yediiğğn!"
Beren telaşla elini iki yana salladı.
"Hayır hayır!"
Gözlerini etrafta gezdirip yerdeki jelibonu ona uzattı.
"Bak burada."
Eslem hızla elindeki jelibonu aldı ve paketi açıp ağzına döktü.
Kızlar şaşkınlıkla ağızlarından bir "Oha!" nidası çıkarırken ben doğal bir şeymiş gibi telefonumu çıkarıp saate baktım.
"Ovv, geç olmuş. Ben gidiyim artık."
Ayağa kalkıp Amelya'yı dürttüm.
"Sen geliyor musun?"
Amelya eliyle Eslem'i gösterdi.
"Ona ne oldu."
Kafasına bir tane patlatıp "Ben gidiyorum, go go home hani? Geliyor musun with me, beraber go home." diye böğürdüm.
"Ingilizcene sıçayım."

*
Hayatınızda beklenmedik o kadar olayla karşılaşırsınız ki bazen bir film setinde olmadığınızdan emin olamazsınız.
Ben de, hayatıma ultra yakışıklı bir öküz girdiğinden beri gerçek hayatla filmi karıştırmaya başlamıştım. Yaşadığım şeyler bana göre öyle tuhaftı ki, özellikle de suan bulunduğum durum.
Tam olarak; Kaya ağlaya ağlaya kucağımda uyumuştu.
Gözlerimi kucağımda uyuyan Kaya'ya çevirdim. Sanırım bir snickers yiyip kendime gelmeliydim. Evet evet, bunu kesinlikle yapmalıydım. Çünkü suan burada oturan Arya ben olamazdım. Oflayıp olduğum yerde kıpraştım.
Eslemler'den çıktıktan sonra Kaya aramış yanına gitmem için resmen yalvarmıştı.
'İyi değilim' diyince koşa koşa 1 aydır uğramadığım evime gitmiştim. Gittiğimde Kaya bahçedeki koltuklara oturmuş gözlerini bir noktaya kilitlemiş öylece duruyordu. Beni görünce kendini ne kadar tutmaya çalışsa da bir süre sonra ağlamıştı.
Bir kez daha kusursuz yüzüne baktım.
Sonra da uyuya kalmıştı işte.
Onu teselli etmek adına hiçbir kelime de bulunmamıştım. O Eslem'den neden ayrıldığını bilmediğini, ama onu ne kadar çok sevdiğini anlatırken sadece dinlemiştim.
Telefonu cebimden zar zor çıkardıktan sonra saate baktım. Saat 10 olmuştu ve artık eve gitmem gerekiyordu. Daha çözülmeyi bekleyen bir ton soru vardı.
Kaya'yı uyandırmamaya özen göstererek başını kaldırdım ve ayağa kalkıp koltuğun üstündeki yastığı başının altına koydum.
Arka tarafa yürüyüp mutfak kapısından başımı uzattım.
"Ben gidiyorum Serpil teyze, Kaya bahçede. Uyuyakaldı da uyandırmadım."
"Tamam canım ben ilgilenirim, görüşürüz."
Gülümseyip bizim eve doğru ilerlemeye başladım.
Böyle olmamalıydı, ben suan aynanın karşısında deliler gibi dans etmeliydim mesela, kendi kendime parti vermeliydim; Eslem'i ayrıldıkları için teselli edip Kaya'nın nasıl acı çektiğini dinlememeliydim. Ayağımla yerdeki mavi şişe kapağını ittim. Kaya hala Eslem'i seviyordu, ama ayrılmayı o istemişti. Sebebini kendi de bilmiyordu. Derin bir iç çekip zile bastım. Yaklaşık bir 30 saniye sonra benim zile taciz etmem sonucu kapı açılmıştı.
Mutfağa girip bir kaç paket cips ve çikolata alıp yukarı çıktım. Kitaplarımı ayarladıktan sonra kendimi rahatça sandalyeye bıraktım ve cips dolu tabaktan ağzıma bir tane cips atıp kitabımı açtım ama telefonumdan gelen kısa melodiyle kitabı kapatıp telefonu elime aldım.

Kimden; Yakışıklı Öküz
Çok sağol.

Yüzümde hafif bir tebessüm belirirken "Niçin?" yazıp gönderdim.

Kimden; Yakışıklı Öküz
Ben moralinin bozuk olduğu zaman senin moralini daha da bozarken sen beni dinlemek için yanıma geldin.

Mesajı okurken yüzümden tebessüm yavaş yavaş silindi.
Evet, ben tam bir aptaldım.
Telefonu yatağa atıp test kitabını geri açtım ve kalemi elime aldım.
Tekrar 1 hafta önceki inek Arya olabilirdim.