YAKIŞIKLI ÖKÜZ (Düzenleniyor)

3. Bölüm

Yakışıklı Öküz, 3. Bölüm

-

Müdür odasının kapısını kapatıp duvara yaslandım ve tuttuğum nefesimi bıraktım. Yaklaşık yarım saat boyunca siz de aralıksız nasihat cümleleri dinleseniz, intihar etmenin eşiğine geleceğinize eminim.

Cebimden telefonumu çıkarıp saate baktığımda dersin ortalarında olduğunu farketmem uzun sürmemişti. Yavaş adımlarla sınıfa gittim ve kapıyı iki kere tıklayıp derse girdim. Ve anında pişman oldum. Dersin geometri olduğunu bilseydim biraz daha nasihat dinlemeyi tercih edip orada kalırdım.

Hocanın bakışları bana dönerken, sınıf umursamamıştı bile. Zaten derslerin yarısında geç gelirdim.

Hoca ısrarla bakmayı sürdürünce öpücük atıp sırama doğru ilerlemeye başladım ama kafama gelen kalem kapağı duraksamama neden olmuştu.

Ota boka gülen sınıf buna da gülünce "Ne gülüyorsunuz !" diye bağırdım.

O sırada hocanın "Terbiyesiz!" diye tıslamasını da işitmiştim.

Umursamadan kalem kapağını yerden aldım ve "Düşürmüşsünüz hocam." diyip geri verdikten sonra yerime geçtim.

Hala arkamdan onaylamaz bakışlar atarken rahat bir tavırla yerime oturdum ve önümde oturan Amelya arkasını döndü. Sıralar ikili olmasına rağmen ben tek otururdum. Yayılmak biz de prensip meselesi.

"Çok kızdılar mı?"

Düşünür gibi yapıp "Bilmem dinlemedim." dedim.

Gözlerini devirdikten sonra "Peki baban?" diye sordu.

Dudaklarımı büzüp "Kendisi şuanlık herhangi bir ceza verme eyleminde bulunmadı. İşini biliyor sevgili babacığım, anneme haber verdiğinden yüzde yüz eminim. Hatta belki çoktan haber vermiştir ve annem sinirden köpürüyordur." diye yanıtladım.

"O halde telefon, tablet ve laptopla.."

"Bir süre ayrı kalacağız."

"Kızlar önünüze dönün!"

Hocanın sanki kulak zarımıza kastı varmış gibi bağırmasına karşı yüzümü buruşturdum.

"Hocam ben zaten önüme dönüğüm, isterseniz gözlüğü birazcık yukarı kaldırın. "

"Arya!"

"Burnunuzun ucunda bir işe yaramıyor da ondan şeettim."

Gözlerini yumup "Arya çık dışarı!" diyince "Daha yeni girmiştim ama.." dedim sahte bir hüzünle.

Arkamdaki öküz de dahil tüm sınıf gülünce hocanın sinirleri biraz daha zıplamıştı.

"Sana çık dışarı dedim!"

Aşırı yüksek sesten kulağım felç olurken "Annemi bile aştınız hocam sizi canı gönülden tebrik ediyorum." diyip sınıftan çıktım.

Boş koridorda bir kaç sınıfın kapısına tıklayıp koşarak bahçeye çıktıktan sonra boş bir banka oturdum ve kulaklıklarımı takıp gözlerimi kapattım.

-

"Arya sen yanlışlıkla ayı olarak falan mı doğdun ne bu haller? Uyansana kızım!"
Gözlerimi ovuşturarak başımı kollarımdan kaldırdım ve esnedim.

"Kıyamet mi kopuyor?"

"Ne kıyameti Arya?"

İki yana gerinmek için açtığım kollarımı indirdim ve baygınca Amelya'ya baktım.