Buldum Seni

2.Sezon-2.Bölüm

Beynim uğulduyordu.Bir anlığına neredeyim kimim noluyor soruları döndü kafamda.İdrak edemiyordum.İdrak etmem gereken bir konumuydu ki bu?Ne yapacaktım şimdi ben.Bir an kendime gelip Taylor'a baktım.Yüzündeki ifadeden onunda benim kadar olayı idrak etmekte zorlandığını anlayabiliyordum.Bakışları bana çevrildi.Birkaç saniyeliğine gözlerimizde ki dehşeti birbirimizle paylaştık.

Bu bakışları bölen doktorun sözleri oldu ''Siz sanırım bilmiyordunuz?'' dedi tereddütle.

Taylor doktora dönüp ''Sizce biliyor gibi bir halimiz mi var?'' diye tersledi.Doktor ''Sizin gibi korunmayı bilmeyen gençler hep böyle tepkiler verir. Hele ki Zehra Hanım'ın medeni durumu göz önünde bulundurulursa sizi anlayışla karşılıyorum.'' dedi. Taylor ona sinirle döndü ve ''Sen uzayda falan mı yaşıyorsun? Bu kız benim arkadaşım geçenlerde Medhat Abozeid'le evlenecek olan kız.Ayrıca bu seni ilgilendirmez işini yap.Belli ki 7 yıl okul okumaktan beyin hücrelerin yanmış.'' dedi. Gözlerimi çevirdim ve ''Taylor...'' diye tısladım.Doktor bana dönüp ''O zaman bu durumda Bay Abozeid'i bilgilendirmeliyiz.'' Taylor'a dönüp ''Madem hastanın birinci dereceden yakını değilsiniz sizi şöyle sarı bölgenin dışına bekleme odasına alalım.'' dedi. Taylor sinirle'' Ben şimdi var ya...'' derken elini tuttum.Bana dönünce ''Lütfen olay çıkarma Taylor şuan bununla uğraşacak durumda değilim.'' dedim ve doktora dönüp ''Lütfen siz bilgilendirmeyin.Ben bu konuyla ilgili kendisiyle ben görüşmek istiyorum. Ve lütfen arkadaşım adına sizden özür dilerim.'' dedim.Doktor kafasını salladı ve Taylor'a ters bakarak yanımızdan ayrıldı.

''Medhat'le ben konuşacağım.'' derken cebinden telefonunu çıkardı. ''Sakın!'' diye bağırdım.Taylor çekingen bir şekilde ''Ta..tamam.Al sen ara.'' dedi ve telefonu bana uzattı.Telefonu elimle ittim ''Ona haber falan vermeyeceğim.Sen de vermeyeceksin.'' dedim. ''Ee ama doktora demin...'' durdu ve ''Tanrım Zehra sana inanmıyorum.Ona haber vermelisin bu işte onunla birlikteydin.Karnındaki şey de onun da hakkı var ve bilmeli.'' dedi. ''Haber vermeme gerek yok çünkü yarın bu şey karnımdan çıkmış olacak.'' Taylor şaşkınlıkla kaşlarını kaldırdı ve azarlarcasına ''İşte şimdi saçmalamakta nirvanaya ulaştın.Zehra sen deli misin? Karnındaki şey apandist, bademcik ya da böbrek taşı değil, senin bebeğin! İstediğin zaman gidip bir aldırayım rahatlayayım diyemezsin.'' dedi. Kendimden emin bir şekilde ''İstemiyorum.Ne bu bebeği ne de bu bebeğin babasını istemiyorum.Aldırmayıp ne yapacağım tek başıma büyütemem hele de umursamaz bir babaya sahip bebeğe sahip çıkacak sorumlulukta değilim.'' dedim. Derin bir nefes aldı ve ellerini beline koydu ''Buna izin vermeyeceğim Zehra, Medhat onu umursamamazlık yapmaz.Bu onun hakkı beni sakın engelleme kalbini kırarım.'' dedi ve cebinden telefonunu çıkarırken odadan hızla çıktı.İşte bu harikaydı...

...

-''Gelecek!''

-''Gelmeyecek!''

-''Yola çıkmıştır bile!''

-''Benim onayım olmadan nasıl söylersin?''

-''Bunu seninle tartışmayacağım Zehra.Geliyor bitti.''

-''Tamam o zaman gelsin ben gidiyorum!''

-''Zehra nereye?!''

Onu dinlemeden evden aniden çıktım ve merdivenleri hızla inmeye başladım.Taylor resmen benim kararıma saygı göstermeden onu çağırmıştı bile.Ne onu karşımda görmeye ne de bu bebeği doğurmaya hazır değildim.

Hava yağmurluydu saat öğleden sonra 3'ü geçiyordu.Ellerimi kot ceketimin ceplerine soktum ve sahil kenarındaki parka doğru yürümeye başladım.

Ağacın altındaki banka oturdum.Gözlerimi kapayıp havayı alabildiğimce içime çektim.Fakat sanki aldığım hava bana yetmiyordu nefes alamıyordum.Gökyüzüne baktım.Bulutlar tüm gökyüzünü kaplamıştı.Kendimi yalnız hissediyordum ama aslında yalnız değildim içimde benim bir parçam olan bir can vardı.Şuanlık küçük bir noktaydı ama büyüyecek bebek olacaktı.Peki ben onun büyümesine engel olacak mıydım? Buna hakkım var mıydı? Bu olanlar onun suçu değildi.Ama benden iyi bir anne olabilir miydi ki ?Onu tek başıma nasıl büyütebilirdim ki? Ona bakabilir miydim? Sanırım yapamazdım.Özür dilerim küçük nokta sana iyi bakamam sana iyi bir anne olamam bu yüzden seni bırakmak zorundayım.