Buldum Seni

Part-40

#Merhaba arkadaşlar :) Bölümlerin çok düzensiz geldiğini biliyorum ama bunların bir sebebi var elbette.Hikayeyi 2 aydır yazıyorum ve 2 ayda 40 bölüm yazdım ve bu da 41. 41 kere maşallah diyelim önce :))

Arkadaşlar hikaye durakmalamaya girdi biraz.Desteklerinize ihtiyacım var.Ben bu hikayenin okuyucularının beğenenlerinin artması için kimsenin duvarına ya da mesaj bölümüne kopyalayıp ''bir göz atsan'' gibisinden bir şey hiç yapmadım ve yapmayacağım.Sadece iki başarılı yazardan hikayeme göz atmalarını istedim ki bunun amacı da onları rol model almam ve hikaye hakkındaki düşüncelerini öğrenmekti.İkiside sağ olsun birkaç bölüm okuyup bana öneride bulundular bende bunları göz önünde bulundurarak hikayemi yazdım ve yazmaya devam ediyorum.

Ben sadece siz okuyucularımdan yardım istedim ve yine şuanda istiyorum.Arkadaşlarınıza, kardeşlerinize, kuzenlerinize önerin bir göz atsınlar.Sizden ricam budur.Ve tabiki votelere yorumlara devam.

Ve unutmadan bunu içimden geldiği için yapıyorum dikkatimi çok çekti.Her bölüme yorum yapıp voteleyen ve beni mutlu eden sadık okuyucularım var.Onlar Sultanevra, Laydervi, Secoooo.

Onlar en çok dikkatimi çekenler ve bu bölümü onlara ithaf etmek istiyorum.

Yorum yapan, voteleyen, vakit ayırıp okuyan herkese çok teşekkürler :))

Keyifli okumalar :))

''Bayan Willson!''

Evi bu neşeli çığlığım inletmişti.Sesi duyan Bayan Wilson mutfaktan hızlı adımlarla bana doğru koşup boynuma atladı.''Ah Zehra. Döndün sonunda.Yüce tanrım! Zayıflamışsın!''Elimden tutup beni etrafımda döndürdü.''Sana hemen kilo aldırmalıyım yüzün çökmüş güzel kızım.''Güldüm ''Yemeklerini çok özledim.'' Arkasını dönüp mutfağa ilerlemeye başladı ''Ben hemen masayı hazırlıyorum.Sen lütfen git dinlen.''

Merdivenleri hızlı adımlarla çıktım.Aylardır girmediğim odanın önüne geldiğimde ufak bir heyecan kapladı içimi.Kapısı aralıktı.

''Sevgilim ne bekliyorsun?'' Arkamdaki Medhat'in sesiyle içim karıncalandı.Ona döndüm ''Hiiç.''Bir elini belime sardı ve diğer eliyle de kapıyı açtı.Odaya bir adım atınca arkamdan sarılıp sağ şakağımı öptü ve fısıltıyla ''İşte yine odamızdayız tatlım.''

Medhat'ten uzaklaşıp yatağın önünde durdum.Odanın kokusu hala aynıydı.Medhat kokuyordu.Bu kokuyla içim huzurla doldu.Yatağın bana ait kısmına geçip yastığa dokundum.Bayan Wilson yeni değişmişti.Banyoya kapıdan göz attım.Hala aynıydı.Giyinme bölümüne geldiğimde şöyle bir göz gezdirdim.Herşey aynı duruyordu.Hiçbir şeyin yeri değişmemişti.

Kıyafetlerim yine aynı düzenindeydi, aynı yerlerindeydi.Hatta aralarında yeni alınmış birkaç parça bile vardı.Ayakkabılar ve elbiseler.

Ben giyinme odasındayken Medhat elinde bavullarla içeri girdi ''Bunların içinde kıyafetlerin ayrılması lazım.Bayan Wilson yemekten sonra halleder.'' Bavulların başına geçtim ''Gerek yok canım ben yerleştiririm.'' Tek kaşını kaldırdı ''Emin misin?'' Ona kaşlarım çatık baktım ''Elbette Medhat.'' Kendi büyük bavulunun fermuarını açarken bana gülen gözlerle baktı ''Sana yardım etmek isterim.'' Yanına eğildim ''Sen bilirsin ama ben hallederdim.'' İçinden birkaç tişört çıkardı ''Kıyafetlerimi senin gibi bir pasaklıya emanet edeceğimi düşünmüyorsun heralde.'' Koluna sertçe vurdum ''Hey o kadar da değil.'' Beni kendine çekti ''Sadece şakaydı.'' Gözlerimi çevirip işe koyuldum.

''Kirli.'' kirli sepetine fırlattım.Medhat eline aldığı gömleği inceledi ''kirli değil ama ütüye ihtiyacı var.'' Bu sırada ben Medhat'in bavulundaki tişörtümü alıp inceledim ''Benimki buraya nasıl karışmış.Aa iyi de ben bunu getirmemiştim bile.'' Medhat elimdeki tişörte baktı ve elimden aldı ''Evet bu hep benimleydi.'' Tek kaşımı kaldırdım ''Nasıl yani?'' Tişörtü inceledi ''Yanisi, seni özlediğim için hep yanımdaydı bu şey.'' Tişörtü burnuna götürdü ve devam etti ''Bunu hep böyle kokladım sen kokuyorsun diye taa en içime çektim.Evet avuttu ama yerini doldurmadı.'' Gülümsedim ''Medhat.'' Tişörtü bir kenara fırlattı ve bana yaklaştı ''Ama artık gerek yok çünkü yanımdasın.'' Bana sarıldı ve saçlarımdaki kokuyu bitirircesine içine çekti ''İşte tam da olması gerektiği gibi.''