Buldum Seni

2.Sezon-5.Bölüm(Tekrar uzaklaşmaya da mecalim yok tekrar yaklaşmaya da)

O evden nasıl çıktığımı bilmiyorum, nereye gideceğimi, ne yapacağımı...Hiçbir şey bilmiyorum.Neden?Kafamda sürekli bu soru vardı.Madem cehennem olup o kadınla birliktesin neden şu an benimlesin?Neden bebeği aldırmama engel oldun?

Sürekli tekrar başa dönmekten bıktım artık.Sürekli Medhat ve entrikaları ama bu seferki başkaydı yalnız değilim artık.En azından yalnız olmadığımı bilmek güzel.Bir an olduğum yerde durdum. Bananeydi ki bu onun hayatı.Artık bunlarla uğraşmak istemiyordum .Medhat isterse o kadınla birlikle olabilirdi.Biz birlikte değildik. Bebekde onun da hakkı var dünyaya gelmesini bu yüzden istedi bu yüzden buraya geldi bu kadar basit değil mi?Dönüp Medhat'le ciddi ve olgun bir şekilde konuşmalıyım.

Hızla gittiğim yolu sakin bir şekilde geri döndüm.Apartmanın basamaklarını ağır ağır çıktım anahtarı yavaşca deliğe sokup çevirdim ve kapı açıldı.Salona gittim hiçbir şey demeden Medhat'in yanına oturdum.İkimizde sessizdik ve hiçbir şey yapmadan öylece oturuyorduk.Söze ben başladım ''Aslında...Beni ilgilendirmez.Yani biz birlikte bile değiliz.Sen seçimlerinde özgürsün ve benim buna tepki göstermeye hakkım yok sonuçta...'' Sözümü kesti ''Sonuçta beni bırakıp giden sensin.'' dedi sert bir şekilde.Kafamı salladım ''Her neyse yani bebek hakkında her türlü hakka sahipsin.Sana itiraz falan etmeyeceğim çünkü artık çok yoruldum.Sakin bir hayat istiyorum.'' Kafasını salladı. Ayağa kalktım ''Ben yatıyorum iyi geceler.'' dedim ve odaya gidip üzerimi bile açmadan yatağa kendimi attım.

Sabah işe geldiğim de aslında pek fazla iş yoktu.Zaten pek keyfim de yoktu.Mailleri dosyaları kontrol ettikten sonra izin alıp çıktım. Eve doğru giderken gözüme bir kadın çarptı .Önünde Bebek arabası, arabanın içinde pembelerin içinde bir melek vardı. O kadar güzeldi ki. Kadın kızına "Şimdi baban bizi alacak birtanem biz de eve gidip uyuyacağız." Diyordu. Birden kendimi kadının yanında buldum.Kadına bakıp gülümsedim ve "Çocuğunuzu sevebilir miyim acaba?" Diye sordum.Kadından güvenilir bir onaylama aldığımda bebeğe eğildim ve minicik elini tuttum ona "Merhaba güzel şey. Sen dünyadaki en saf en güzel şeysin. Bak bende de biri var ama o şu an belki de fındık kadar..." deyince kadın "Hamile misimiz?" Diye sordu. Usulca kafamı salladım. Kadın bana "İnanın bana annelik dünyanın en güzel duygusu." Dedi. Güldüm "Umarım benim de sizin ki gibi şirin bir kızım olur." Dedim. Kadın " Haha kız çocuğunu siz daha çok istersiniz ama o babasıyla daha çok anlaşır. Sahi eşiniz  kim bilir ne kadar şanslıdır şimdi.Benim eşim kızımız doğduğunda..." Durdu. Neden durduğunu birkaç saniye sonra idrak edebildim kadının karşısında iki gözüm iki çeşme ağlıyordum kadın panikle "Ben özür dilerim sizi kıracak bir şey mi söyledim? " diye sordu. Kafamı iki yana salladım ve "Hayır hayır sadece duygulandım sizlik bir şey yok." Dedim. Kadın" Sizi anlıyorum.Hamileyken ben de çok duygusaldım olur öyle." Dedi. Kadına gülümseyip bir yandan da göz yaşlarımı silerken iyi günler dileyip yoluma devam ettim.
Beni duygulandıran şey sanırım bebeğimin babasıyla ne kadar mutlu olduğunu göremeyecek olmamdı. Yanında olamayacaktım çünkü Medhat onun babası fakat benim hiçbir şeyim. Sürekli onunla olamazdım onun özel hayatı vardı.Belki sevgilisi çocuk için bile olsa benimle görüşmemi istemeyecekti. Benim güzel yavrum bu aptalca şeylerin arasında kalabilir ve ben bunu istemiyorum. Tekrar Medhat'den uzaklaşmaya da mecalim yok tekrar Medhat'e yaklaşmaya da... Zaten bunlar için fazla geç kalmamış mıydın?

Eve tam girecekken telefonum çaldı.Arayanın Medhat olduğunu görünce hemen açtım sakin bir sesle "Efendim" dedim.Sıcacık sesiyle "Merhaba seni işten almaya geldim fakat çoktan çıkmıştın..." Durdu utanarak "Şey.. Nerdesin?" Diye sordu. Ona "Şimdi evden içeriye giriyorum." Dedim. "Kendini nasıl hissediyorsun? Bir sorun yok değil mi?" Diye sordu. "Hayır hayır gayet iyiyim.Hiçbir sorun yok eve girip film izlemeyi düşünüyorum." Dedim. Heyecanla "Aslında ben de boşum yani işim yok. Sana eşlik edebilir miyim?" Diye sordu. Şaşırmıştım. " Ee tabi yani evet bekliyorum." Dedim. "7 dakikaya oradayım." Dedi ve kapattık. 7 dakika 10 ya da 5 değil 7. Dakik kuralcı adamdır Medhat. Hayatında hiç yuvarlamalara olasılıklara yer olmaz. Her şey kesin ve nettir. Katı ve soğuktur genelde ama bir ısındığında o kadar sıcaktır ki bazen yakar bile...
Üzerimi değişip mikrodalgaya mısırı koyup film seçmeye başladım. Elime iki film almıştım ki kapı çaldı. Gelen Medhat'ti. Kapıyı açar açmaz içeri girdi ve " Merhaba" dedi. Kafamı sallayıp kapıyı kapattım. Elindeki kutuyu mutfak tezgahına bırakıp üzerindekileri açarken "Sana sevdiğin cupcakelerden aldım filmin yanında iyi gider diye." Dedi. Gülümsedim " Teşekkürler" dedim.Mikrodalgadaki mısırı çıkarırken o da lavoboda ellerini yıkıyordu. Seslendi "Zehra sana bir sürprizim var." Dedi ve yanıma geldi.Meraklı gözlerimi ona çevirmişken üzerinden çıkardığı ceketin cebinden bir broşür çıkardı bana uzatırken "Hamile pilatesine yazdırdım seni. Buna babalar da katılabiliyor yani seninle olabileceğim. İyi olur diye düşündüm aynı şekilde Seattle'da da anlaşmalı olduğu spor kompleksi var yani döndüğümüzde de gidebileceğiz..." Şaşkınlıkla sözünü kestim "Bir dakika döndüğümüz de derken benim öyle bir düşüncem yok ayrıca teşekkür ederim fakat senin gelmene gerek yok." Dedim.  " Yapma lütfen bebeğimizi burda mı büyüteceğiz odasını şimdiden hazırlatıyorum ha bak oda rengi hakkındaki kataloğu sana getirmeyi unuttum..." Dedi. Ciddi bir ses tonuyla "Medhat bu Bebek sen de kalmayacak ayrıca biz birlikte değiliz senin sevgilin var bunlar çok saçma." Dedim. Sanırım sinirlenmişti "Saçma falan değil bu Bebek bizim ikimizin kimseyi ilgilendirmez hele o la.." Durdu kendini toparladı " Bu bebeğin ikimize de ihtiyacı var Zehra.Lütfen babası olarak yanında olmama izin ver." Dedi ve karnıma dokundu. Kalbim bir an yerinden çıkacakmış gibi oldu Medhat bana dokunmayalı o kadar uzun Zaman olmuştu ki. İçimde bir yangın çıktı aniden nefesim durdu sanki. Gözlerim yandı. Derhal kendimi toparladım ve tezgahtaki yiyecekleri salondaki sehpaya götürdüm.
Medhat peşimden geldi seçtiğim iki filmi görünce gülümsedi " bazıları sıcak sever ve Tiffanyde kahvaltı... Başka film sevmiyorsun değil mi?'' Gülümsedim başımı iki yana salladım. İkisini de eline aldı "Hangisi söyle bakalım." Dedi. Omzumu silktim ve "Sen seç." Dedim. Gözlerini kapattı " En son Tiffanyde kahvaltıyı izlemiştik şimdi sıra diğerinde" Dedi ve gözlerini açıp filmi koydu.
İzlemeye başlar başlamaz cupcakeleri elime aldım ve yemeğe başladım. O kadar lezzetliydiler ki kendimi kaptırmış son sürat yiyordum ki bir kıkırdamaya irkildim. Sağıma döndüğüm de Medhat beni izliyordu ona " Ne oldu? " diye sordum. Kıkırdarken yanağımı işaret etti. Sildim  fakat silinmemiş olacak ki yakınlaştı ve baş parmağıyla sildi. Sanki o an dünya durdu. Kalbim durdu. Gözlerime baktı. Yakınlaştı. Yakınlaştım. Kendime engel olamıyorum. Ve o an minicik bir öpücük kondurdu dudağıma. Hemen karşılık verdim onu... Onu o kadar çok... Dur bir dakika hemen ayrılıp ayağı kalktım. Elim ayağıma dolaşmıştı. Ayağa kalktı " Zehra ben özür dilerim." Dedi. Ona " Bu yanlış çok yanlış biz birlikte değiliz bunu olmamış sayıyoruz tamam mı? Anladın mı?" Dedim. Yüzümü ellerinin arasına aldı " Tamam Zehra sakin ol lütfen." Dedi. Ellerini tutup indirdim "Tamam ben sakinim sen artık gitsen iyi olacak." Dedim. Şaşırmıştı "Gidecek yerim yok Zehra" ona sinirle " O Zaman bir otele falan git Medhat Abozeidsin sen?!" Bana masumca " Gidemem Zehra seni bırakmam." Dedi. Birden sinirlendim " Bırakamaz mısın? Haha bunu sen mi söylüyorsun? Konuyu biliyorsun Medhat. Git burdan." Kolumu tuttu "Zehra lütfen yanında olmama izin ver." Dedi. " İzin veriyorum ama sen hep ileri gidiyorsun sonunu düşünmeden gidiyorsun sonra beni mahvedip defolup gidiyorsun. Yeter artık anlıyor musun yeter!" Diye bağırdım. Sessizce " Tamam söz sadece şu koltukta yatacağım sen git uyu dinlen istersen. Ama seni yalnız bırakmak istemiyorum Zehra. Bebeğimle seni yalnız bırakmak istemiyorum." Dedi. Sinirden sesin titredi " Ne halin varsa gör ama bana yaklaşma!" Deyip odama gidip kapıyı çarptım ve kapının arkasına çöktüm.
Tekrar Medhat'den uzaklaşmaya da mecalim yok tekrar Medhat'e yaklaşmaya da... Zaten bunlar için fazla geç kalmamış mıydım?

...............
Bu gece hemen bir bölüm yazmak istedim.Sizi daha fazla bekletmek istemedim.Yorumlarınızın hepsini okudum. Hepinize teker teker çok teşekkür ederim. Cidde'n duygulandım. Umarım beğenirsiniz. Yorumları bekliyorum.Okuyan,beğenen,yorum yapan herkese çok çok teşekkürler. Sizi seviyorum....
Sakine_