Buldum Seni

Part-29

Vücudumdaki tüm kanının birden çekildiğini hissettim.Demek bazı insanlara göre ben Medhat'in küçük kaltağıydım ve bana zarar vermeyi bile düşünüyorlardı.Medhat'in sesiyle irkildim:

-''Zehra iyi misin?''

Ona öylece baktım.Kaşlarını çatmıştı.Eimdeki telefona baktı ve elimden birden çekip mesajı okudu.Bana baktı.Gözlerindeki dehşeti gördüm, gözlerindeki korkuyu, gözlerindeki siniri gördüm.Birden sarıldım.Fısıldadım:

-''Ben küçük bir fahişe miyim?''

-''Asla.Bu yazan kimse onu geberteceğim.''

-''Bana zarar verirse?''

-''Sana kimsenin zarar vermesine izin vermem!''

Birden ayrıldı.Telefonundan hemen birkaç kişiyi aradı.Birkaç dakika odaya bir sürü adam geldi.Medhat bana baktı:

-''Odaya çık Zehra.''

-''Ama ben...''

-''Sana çıkmanı söylüyorum!''

O kadar koca adamın içinde bana bağırmıştı oysa ki ben sadece korkuyorum diyecektim.Usulca odadan çıktım.Hızlı adımlarla hatta koşarak odaya çıkıp kapıyı kapattım.Yatağın içine girdim.Yorganı başıma kadar çektim.Korkuyordum.Bana kimsenin zarar vemesini istemiyordum.Kalbim deli gibi çarpıyordu.Medhat'in biran önce odaya gelmesi için dua ediyordum.Ne kadar zaman geçti bilmiyorum ama gelmedi.Gözlerimi sımsıkı kapadım.Yatağa iyice sindim.Uyuyamıyacağımı anlayınca çekmeceden ilacımı aldım ve korku içinde gözlerimi sımsıkı kapadım.

Uyandığımda saat 9'du.Medhat yatakta yoktu.Aklıma aniden dün geceki mesaj geldi.''Küçük fahişe''.Hemen banyoya gidip yüzümü yıkadım.Bugün okula gitmeliydim çünkü teslim etmem gereken bir ödev vardı.Sade bir tişört altına kot ve vazgeçemediğim nikelarımı giydim.Çekmeceden ödevi alıp büyük mango çantama yerleştirdim.Aşağı indiğimde Bayan Wilson ortalarda yoktu.Çalışma odasına gittim fakat Medhat orada da yoktu.Evde kimse yok muydu yani? Medhat'i aradım fakat cevap vermedi.Evi dolaşmaya kalksaydım geç kalacaktım.Otoparka indiğimde Hummer çalışır vaziyetteydi.Gidip bindim.Derek'i görünce rahatladım.Medhat'i sordum bugün işlerinin yoğun olduğunu söyledi.Okula gideceğimi söyledim.Okula geldiğimizde aceleyle hocayı bulup ödevi teslim ettim.Ardından bir derse girip eve gitmek üzere kampüsün önüne çıktım.Karşı kaldırımda duran Hummer'a bindim.Biner binmez kapıların kilit sesiyle irkildim.

-''Derek?''

-''Derek, Bay Abozeid ile beraber efendim.''

-''Medhat nerede?''

-''Bay Abozeid çiflikte sizi bekliyor efendim.''

-''Çiflik mi?''

-''Evet efendim.''

Araba hareket ediyordu.Aşırı hızlıydı.Adama dönüp:

-''Peki senin adın neydı?''

-''Parker efendim.''

Uzun bir yol gittikten sonra büyük bir çiflik evine geldik.Ne kadar da güzel bir yerdi.Arabadan indim ve Parker'ı takip ettim.Görkemli salona girdiğimizde :

-''Nerede Medhat?''

-''Hoşgeldin küçük fahişe.''

Kafamı arkama çevirdiğimde ise 40'lı yaşlarda yakışıklı bir adamın bana doğru geldiğini gördüm.

-''Medhat nerde? Parker!?''

Parker arsız bir gülümsemeyle bana yaklaşıp:

-''Efendim küçük fahişe?''