Cancer| L.S

9.

Ik open mijn ogen en onthul de duisternis die mijn ogen tegemoet komt. Het moet wel midden in de nacht zijn want de gordijnen zijn gesloten en het is belachelijk stil. Als mijn ogen aan het donker gewend zijn kijk ik naar de klok die boven de deur hangt. Half 4. Dat verklaart een hoop. Ik kijk opzij en zie dat Harry vredig ligt te slapen. Ik tol op mijn zij en staar enkel naar hem. Ik kan nu toch niet meer slapen. Daarvoor heb ik dat vandaag te veel gedaan. Door de medicijnen word ik zo suf dat ik telkens weer in slaap sukkel. Soms heb ik natuurlijk ook momenten dat ik weet één van de drukste mensen van het ziekenhuis ben. Dan hoor ik Harry een kreunend geluidje maken en hij opent langzaam zijn ogen. Hij grijnst echter als hij mij ziet staren. 'Mooi uitzicht?' Fluistert hij. 'Perfect' fluister ik terug. Hij glimlacht en rolt ook op zijn zij. 'Ik kan niet meer slapen Hazz'. 'Ik ook niet.. Hoe lang staarde je al naar me?'. 'Een tijdje' fluister ik. 'Heb jij daar wel toestemming voor gevraagd jongeman?' Fluistert hij ondeugend. Ik schud mijn hoofd. Hij staat op en loopt met zijn infuus naar mij toe. 'Dat moet je wel even doen' zegt hij. Ik trek hem aan zijn hand op bed en zoen hem in een snelle beweging op zijn mond. Hij lacht even door de zoen heen maar kust me dan passievol terug. 'Heb ik nu wek toestemming?' Vraag ik als hij zijn lippen van de mijne afhaalt. Hij knikt. 'Je moet vaker om toestemming vragen' zegt hij. 'Hazz jij bent echt erg' lach ik. 'Weet ik toch Lou' zegt hij. Hij staat weer op om naar zijn eigen bed te lopen als hij een zucht geeft en de standaard van mijn bed vastgrijpt. Hij houd met zijn andere hand zijn hoofd vast en haalt zwaarder adem. Uit een reflex schiet ik overeind en trek hem op bed. Als hij eenmaal zit lijkt het iets beter te gaan. Al helemaal als hij zijn hoofd tussen zijn benen doet. 'Hazz wat was dat?' Vraag ik als hij weer overeind komt. 'Niks aan de hand, ik werd gewoon even duizelig' zegt hij. 'Heb je dat wel vaker?'. 'De laatste tijd meer dan normaal maar dat gaat weer over zodra ik ga zitten' zegt hij. 'Weet je zeker dat ik niet even een verpleegster moet halen?' Vraag ik. Hij schud zijn hoofd. 'Geen zorgen Lou.. Het gaat goed echt' zegt hij als hij een tikje op mijn neus geeft. Ik geef hem een zoen op zijn wang. 'Laten we maar weer gaan slapen' zegt hij. Ik knik en hij loopt terug naar zijn bed. Harry zegt dat ik me geen zorgen moet maken. Misschien moet ik dat ook niet doen aangezien het waarschijnlijk aan de medicijnen ligt dat hij duizelig werd net. Ik sluit slechts mijn ogen en laat me weer meevoeren door de slaap.

De volgende ochtend zat ik op bed wat te lezen in een ander boek. Mijn nieuwe lezen Harry en ik immers samen. Het verhaal wat ik nu lees gaat over ware liefde tussen een jongen en een meisje. Het gaat eigenlijk precies zoals Harry en mij alleen er zitten natuurlijk wel een paar verschillen tussen. Zo is Harry een jongen in plaats van een meisje en hebben zij elkaar niet ontmoet in een ziekenhuis. 'Lou' vraagt Harry plots. Ik kijk op van mijn boek en kijk hem vragend aan. 'Zal ik je het leren?' Vraagt hij. 'Wat leren?' Vraag ik. 'Gitaar spelen' zegt hij. Ik knik en sla mijn boek dicht. 'Ik al eerst het liedje voorspelen wat ik je ga leren' zegt hij als hij zijn gitaar tevoorschijn haalt. Hij speelt de eerste akkoorden en ik herken het liedje meteen. Het is van Zara Larsson.
Nobody sees, Nobody knows,
We are a secret, Can't be expose
That's hoe it is, That's how it goes
Far from the others, close to eachother
In the daylight, in the daylight
When he dun is shinin'
On the late night, On the light night
When the moon is blindin'
In the pan sight, pan sight
Like stars thee hiding
You. And. I. Burn. On. On.
Put two and to-gether, for ever
Will never change
Two and to-gether, will never change

Sing ik terwijl Harry gitaar speelt. Hij stopt even en staart me met grote ogen aan. 'Lou je bent erg muzikaal weet je dat?' Zegt Harry. Ik voel het schaamrood zich naar mijn wangen vormen en ik bijt op mijn onderlip. 'Meen je dat echt?'. 'Ja echt waar.. Je hebt ook nog eens een mooie stem' zegt hij. 'Hazz je laat me blozen' zeg ik. 'Wat zou je ervan denken als wij samen een liedje zouden maken?' Vraagt hij. 'Gaaf.. We hebben er toch alle tijd voor' zeg ik. Hij pakt mijn hand en geeft er een kneepje in. 'Dat word vast het mooiste lied wat ooit gemaakt is' zegt hij. 'Vast wel.. Als we hard aan werken' zeg ik. 'Het gaat erom dat je er gevoel in stopt.. gevoel hebben wij genoeg' zegt Harry. 'Bedoel je soms liefde?' Vraag ik. Hij knikt en drukt zijn lippen op de mijne. Net als we midden in de zoen zitten word er op de deur geklopt. Als we opkijken zien we twee jongens ons grijnzend aankijken. Twee jongens die ik nog niet ken. Eentje heeft blond haar en de ander bruin. 'Storen we Harry?' Vraagt de blonde jongen. Harry grinnikt even en schud dan zijn hoofd. 'Louis mag ik je voorstellen.. Niall en Liam, mijn twee beste vrienden.. Jongens dit is Louis.. Mijn vriendje'.
----------------------------------------------------------------------------------------