Cancer| L.S

11.

Vandaag is eindelijk de dag dat ik en Harry naar huis mogen. Zijn kuur is afgelopen. Het komt me wel heel goed uit aangezien hij graag mijn kamer wilde zien. Ik pak mijn laatste spullen in. Harry ligt nog wat met zijn gitaar op bed te tokkelen. Schijnbaar heeft hij al alles gepakt. Hij sluit zijn ogen en neuriet wat. Voor mij een onbekend deuntje maar het is prettig om aan te horen. 'Heb je zin om mijn huis te zien Hazz?' Vraag ik. Hij knikt. 'Wel jammer dat ik vanavond niet kan blijven slapen.. Anders zouden we allebei te moe worden' zegt hij. 'Ja maar we mogen niet klagen toch?' Vraag ik. Hij schud zijn hoofd. Op dat moment komt dokter oetker binnengelopen. 'Voor jullie gaan jongens.. Hebben jullie gisteren toevallig de helium tank gebruikt en Anne-Marie belachelijk gemaakt?' Vraagt hij. Harry moet een lachbui onderdrukken. 'Neeeee hoe komt u daaaaaarbij?' Vraagt Harry met zijn liefste stemmetje. Het blijft even stil maar als Harry en ik elkaar schuin aankijken barsten we in lachen uit. Dokter oetker schud lachend zijn hoofd. 'Ik had ook niet anders verwacht Harry styles' zegt hij. 'Louis deed ook mee' zegt hij. 'Maar het was vast jou idee was het niet?'. 'Misschien.. Misschien ook niet' grijnst hij. 'Afijn.. Ik zie het deze keer wel door de vingers' zegt hij. Dan verschijnt mijn vader in de deuropening. 'Komen jullie jongens?' Vraagt hij. Harry en in staan op en pakken onze tassen. 'Geniet van jullie tijd' zegt dokter oetker. 'Dat moet wel lukken' zegt Harry met een knipoog naar mij waardoor ik spontaan rode wangen krijg.

Na een lange tijd rijden komen we aan bij mijn huis. Mijn vertrouwde huis dat ik tot mijn grote spijt een tijdje heb moeten missen. Als we uitstappen en de spullen hebben neergezet sprinten Harry en ik gelijk naar boven. Ik open de deur van mijn kamer en laat me op mijn bed vallen. 'Wauw.. Mooie kamer Lou' zegt hij. Mijn hele kamer is behangen met tekeningen die ik zelf heb gemaakt. Ik teken graag maar de laatste tijd vind ik gewoonweg de inspiratie niet. Harry kijkt er vol bewondering naar. 'Heb je dit allemaal zelf getekend?'. Ik knik. 'Je bent goed' zegt hij gemeend. 'Thanks Hazz'. Hij komt naast me op bed zitten en kijkt nog meer mijn kamer rond. Zijn oog valt op een tekening dat op mijn nachtkastje ligt. Direct schiet mijn adrenaline omhoog. 'Nee die is nog niet kl..' Begin ik maar Harry heeft hem al gevonden. Ik heb zijn naam in graffiti gemaakt met allemaal hartjes eromheen. Er verschijnt een glimlach op zijn gezicht. 'Je bent lief Lou' zegt hij waarna hij me een zoen geeft. 'Als hij af is mag je hem hebben' zeg ik. 'Die ga ik sowieso in mijn kamer ophangen' zegt hij. Ik leg de tekening terug op mijn nachtkastje en duw hem langzaam achterover zodat ik bovenop hem lig. 'Ik houd van jou.. Wist je dat?' Fluister ik speels. 'Ik houd ook van jou' fluistert hij waarna hij op zijn onderlip bijt. Ik buig me voorover en plant een aantal kusjes in zijn nek. Als ik merk dat hij op een bepaald plekje kippenvel krijgt zuig ik daar iets harder. Hij kreunt enkele keren mijn naam tot ik mijn hoofd weer ophef. 'Zo kan iedereen zien dat je van mij bent' zeg ik. 'Lieffie toch.. Dat is toch allang duidelijk' zegt hij zwoel. Ik geef hem een knipoog en in een snelle beweging draait hij me om. Hij houd mijn handen vast en houd ze naast mijn hoofd terwijl hij me op mijn mond zoent. Hij vraagt om toegang die ik hem geef. Als hij met zijn hand naar mijn broekriem gaat horen we plots voetstappen op de trap horen. We kijken elkaar even kort aan maar zitten dan weet goed op bed en zetten onze beanies goed. Er word op mijn deur geklopt. 'Binnen'. Mijn moeder verschijnt in de deuropening. 'Vergeten jullie niet jullie medicijnen in te nemen?' Vraagt ze. 'Nee hoor mevrouw Tomlinson, we wilden ze net pakken' zegt Harry. 'Harry jij weet toch dat je me Johanna mag noemen?' Lacht ze waarna ze de kamer weer verlaat. Als de deur dicht is barsten we in lachen uit. 'Het komt nog wel een keertje, nu moeten we eerst braaf onze medicijnen innemen' lacht Harry. Ik knik en zoen hem nog een laatste keer voordat we ze uit onze tassen pakken.
-------------------------
Sorry voor het lange wachten, LoveYouu ❤️❤️