Cancer| L.S

19

Ik draai me ruw om en zie Marieke staan. Ik zucht en richt me weer op het uitzicht voor me. 'Dat van net had Anouk niet mogen vragen' zegt ze. Ik haal mijn schouders op. 'Nu is het toch is het toch al gebeurd' zeg ik. Ze gaat naast me zitten en staart me aan. 'Je houd echt van die Harry hé?'. Ik knik en blijf onverbiddelijk voor me uit staren. 'Wij zijn 2 handen op 1 buik.. We kunnen ook niet zonder elkaar.. Net zoals een mens niet zonder hart kan en een vogel niet zonder vleugels' zeg ik. 'Dat blijkt ook weer uit jouw gedicht van net' zegt ze. Ik haal mijn schouders op. 'Ik word er gewoon gek van'. 'Waarvan?'. 'Van dat onzekere gevoel'. Ze pakt even mijn hand en geef er een kneepje in. Normaal heb ik een hekel aan Marieke maar op dit moment ben ik blij dat ze er is.

Later die dag ben ik naar huis gegaan om wat uit te rusten. Mijn moeder wilde dat ik eerst even zou slapen voor ik naar Harry toe zou gaan. Ik heb maar toegestemd want echt een keus had ik niet. Toen ik me medicijnen ook had ingenomen ben ik opgestapt en naar hem toegegaan. Zijn moeder ontving me met een kus op mijn wang en begeleide me naar boven waar Harry alweer met zijn gitaar op bed zat. 'Heey Loubear' zegt hij waarna hij me kust. 'Hey Hazz, wat ben je aan het doen?' Vraag ik. 'Aan jouw Verassing aan het werken' zegt hij. 'Mag ik het echt nog niet weten?' Vraag ik. Hij schud zijn hoofd en ik zucht even. 'Je maakt me veel te nieuwsgierig Hazz' zeg ik. Hij grinnikt en slaat een arm om me heen. 'Je komt er snel genoeg achter schatje' zegt hij. Ik kijk hem weer aan in zijn prachtige groene ogen en als hij op zijn lip bijt druk ik mijn lippen op de zijne. Hij trekt me bij zich op schoot en pakt me bij mijn heupen. Ik sla mijn armen om zijn nek en voel hoe zijn tong om de mijne draait. Dan in een snelle beweging legt hij mij op bed en houd mijn armen boven mijn hoofd terwijl hij kleine kusjes in mijn hals geeft. Ik sluit mijn ogen en laat het over mij heenkomen. Zodra hij bij mijn sweatspot is laat ik een kleine kreun horen wat hem doet glimlachen tegen mijn huid. Als hij aan paars/blauwe plek heeft achtergelaten kom ik rechtop zitten en kus hen opnieuw. Op dat moment valt hij achterover en grijpt naar zijn hoofd. 'Hazz wat is er?' Vraag ik verschrikt. 'Niks.. Ik ben opeens zo duizelig' zegt hij. 'Dan moet je even gaan liggen en rusten' zeg ik. Hij knikt zwakjes. Ik zet zijn lichtgrijze beanie rechter en kom naast hen liggen. Ik pak zijn hand vast en we staren beide naar het plafon net zolang tot dat Harry door de vermoeidheid in slaap is gevallen.
--------------------------------------------------