Cancer| L.S

20.

De afgelopen dagen gingen zoals altijd. Ontzettend saai dus. Ik moest thuis veel rusten en af en toe mocht ik even naar school. Nadat ik naar Harry toe was gegaan was ik enkele dagen zo moe dat mijn moeder me verbood om nog eens naar hem toe te gaan. Iets waar ik ontzettend van baal. Want Harry leid me af op een positieve manier. Vandaag moet ik weer naar het ziekenhuis voor een volgende chemokuur. Harry is er al zie ik als ik en mijn ouders de kamer binnenlopen. 'Hé Hazz' zeg ik. Hij knikt me enkel toe. Ik moet zeggen dat hij er moe uit ziet. Hij heeft kringen onder zijn ogen en zijn gezicht is spierwit. Dit is helemaal niet de Harry die ik ken. Niet de Harry waarmee ik laatst nog grappen mee uithaalde bij de balie op de afdeling. 'Wat is er aan de hand?' Vraag ik. Hij haalt zijn schouders op. 'Ik ben wat moeder na ons laatste afspraakje' zegt hij. 'Maar dat is nu al bijna een week geleden' zeg ik. 'Ja ik weet het, ik heb ook bijna alleen maar geslapen maar ik blijf moe.. Geen idee waar het aan ligt' zegt hij. 'Misschien viel het je deze keer even te zwaar' zeg ik. Hij knikt maar. Op dat moment loopt dokter oetker de kamer in. 'Goede morgen jongens' zegt hij. 'Goede morgen' zegt Harry zacht. Ik geloof mijn oren niet.. Hij zegt niet eens dokter oetker tegen hem. 'Jullie beginnen vandaag met een nieuwe kuur.. Louis althans' zegt hij. 'Waarom Harry niet?' Vraag ik. 'Nou omdat.. Omdat Harry een andere benadeling krijgt' zegt hij. 'Een andere behandeling? Hoezo?' Vraag ik. 'Omdat ik een boost nodig heb Lou, niks aan de hand' zegt Harry. Ik knik maar. Het zal wel goed zijn als Harry het zegt. Hoop ik maar.

Ik ga op bed liggen en Harry komt naast me zitten. 'Weet je zeker dat alles goed gaat Hazz?' Vraag ik. 'Ja tuurlijk Lou, alles is goed, alleen een beetje moe' zegt hij. Ik glimlach en druk mijn lippen op de zijne. 'Maar goed.. Ik heb met mijn ouders gepraat en iets met ze besproken' zegt hij. 'Wat bedoel je?' Vraag ik. 'Nou.. Als deze kuur van jou is afgelopen mogen wij 2 daagjes samen naar Parijs toe' zegt hij. Een intens geluksmoment overspoelt mijn lichaam. 'Echt? Maar.. Dat is geweldig!' Roep ik terwijl ik hem om de hals vlieg. 'Ja we moeten het alleen nog even bespreken met jouw ouders en dan mogen we' zegt hij. Net op dat moment komen mijn ouders binnengelopen. Alsof het voorbestemd is. 'Jullie komen echt net op tijd hé' zeg ik lachend. 'Wat dan?' Vraagt mijn vader. 'Van Harry's ouders mogen we twee daagjes naar Parijs toe als deze kuur van mij over is' zeg ik. Ik zie mijn moeder even pijnlijk op haar lip bijten. 'Ik weet het niet hoor schat.. zo'n tripje is wel heel vermoeiend' zegt ze. 'Dat is waar maar we kunnen onszelf prima redden' zeg ik. Mijn ouders kijken elkaar even aan maar knikken dan. 'Het is goed maar alleen als ik en Harry's moeder mee gaan om bij jullie te blijven' zegt ze. Ik knik hevig en val Harry om de hals. 'We gaan binnenkort naar Parijs Hazz!' roep ik. Hij knikt blij en zoent me op mijn mond. 'Ik houd van je' zegt hij. 'Ik ook van jou gek.. zielsveel' zeg ik terug.

Later die dag lag Harry nog wat te slapen. Hij was heel erg moe. Ik liet hem maar lekker slapen want ik zag wel duidelijk dat hij zijn rust hard nodig had. Ik ben daar in tegen klaar wakker en niet moe te krijgen. Zelfs mijn nieuwe chomokuur brengt mij niet van mijn stuk. Ik ben zo blij over het feit dat we naar Parijs toe gaan. Ik en mijn Harry. Mijn fantastische vriendje. Niet lang na 1 van mijn vele fantasieën over wat er allemaal komen gaat komt Anne binnengelopen. Harry's moeder. Haar ogen zijn rood en ze haalt even haar neus op. 'Gaat alles wel goed Anne?' vraag ik. 'Ja hoor Louis, alles is prima lieverd' zegt ze. Maar aan haar stem te horen gaat het huist niet goed. Ik kan duidelijk horen dat ze gehuild heeft. Ze neemt plaats aan het bed van haar zoon en aait hem even over zijn voorhoofd. Ik weet niks te zeggen. Ik ben nogal verbaasd. Ik heb Anne nog nooit zo verdrietig gezien. 'Weet u zeker dat er niks aan de hand is?' vraag ik. 'Ja natuurlijk, gewoon een beetje slecht geslapen' zegt ze zonder op te kijken. Ik haal mijn schouders maar op. Ik weet dat er iets aan de hand is. Dat is gewoon zo. Zou er misschien iets zijn wat ze voor me verzwijgt?
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ik ben weer terug met dit boek! Ik heb een nieuwe kaft hiervoor gemaakt en ga er weer volop aan schrijven. Ook ga ik tegelijkertijd werken aan mijn nieuwe boek: Different, die ik ook pas gepubliceerd heb. LoveYouu xxx