SÜRTÜK

34.BÖLÜM "SUÇÜSTÜ"

Neler oluyordu böyle? Son zamanlarda neden bu kadar çok şey oluyordu?
Önceden tek yaptığım şey okulda güzelliğimle ve cazibemle hava atmak ve beğeni kazanmaktı. Şimdi ise yaşamadığım şey kalmamıştı.

Sırf bir çocuğu elde etme amacım yüzünden sevgilisiyle kavgaya girişmiştim, kız sürekli beni alt etmeye çalışmıştı, esrarengiz birisinden notlar almaya başlamıştım ve bu kişinin de Drew olduğunu birkaç gün önce öğrenmiştim.

Bu işe kalkışırken yani Dylan'ı elde etmeye çalışırken bunları yaşayacaksın deseler güler geçerdim çünkü önceden kendime fazla güveniyor ve Dylan'ın anında benim olacağını düşünüyordum.

Ama olmamıştı. İşte bu yüzden işler buraya kadar gelmişti.

Pişman mıydım? Kesinlikle hayır. Üzüldüğüm zamanlar oldu tabi, herşeyi bırakmak istemem, bana alay edenler... Hepsinden kurtulmak istemiştim ama Drew olayından sonra bunun tam tersini düşünüyordum.

Şu son zamanlarda Drew hayatımdaki en güzel yere oturmuştu. İnanamıyordum tabi, sırf bu okula geldiğinden beri bana aşık olduğu halde açıklamamıştı. Lucy eski sevgilisi olsa bile onu umursamadığı halde sırf ben kötü hissettiğim için benimle birlikte intikam planları yapıyordu.

Akıllıydı, hatta tanıdığım çoğu insandan daha fazla. İntikam planını kurarken zekasına hayran kalmıştım. O olmasa zaten bugünkü yapacaklarımı asla yapamazdım.

Hala bir oyunun içindeydik. Sadece artık daha dikkatli ve istekliydim. Lucy'nin şüphelenmemesi için Drew ile okulda konuşmuyor gibi yapıyorduk ama bizimkilerle normal duruma gelmiştik.

Bugünkü makyajım harikaydı ve eski özgüvenim tekrar yerine gelmişti. Son zamanlardaki o ezik kız değildim. İnsanlar hala benimle alay etse de umursamıyordum çünkü yakında hepsi tükürdüklerini yalayacaklardı. Kazanan ben olacaktım. Uzun zamandır beklediğim o son hamleyi yapacaktım. Kendi gücümü gösterecektim. Tıpkı birazdan olacağı gibi.

Karşımdaki, sandalyede oturan kızıl, uzun saçlı kıza tiksintiyle baktım. O ise biraz korkmuş bir halde bana bakıyordu. Ally ve Kate de yanımdaydı.

Okulun yakınlarında kulübeye benzeyen yıkıntı bir evdeydik. Gri, kirli duvarlar çatlaktı ve kenarlara atılmış tozlu eşyalar vardı. Odanın ortasında da bağlı olan bir kız.

Etrafta gezerken üç kız da beni izliyordu. Rahat bir tavırla tekrar kıza bakarak konuştum.

"Şuna bakın siz, demek ki o meşhur sitenin kurucusu bu ürkek kızmış! "

Alayla konuştuğumda kızın bakışları yere indi ve cevap veremedi. Ben esrarengiz bir ifadeyle tekrar konuştum.

"Bu nasıl olabilir? Benimle ilgili haberleri kimseden çekinmeden yazan kız, bana o kadar iftira atan kız şimdi nasıl sessiz kalabilir?"

Yine cevap vermedi.

"Hadi ama, eğlenmiyor gibisin! Burada sadece biz varız, seni yemem merak etme."

Hala cevap veremiyordu. Gülümsedim.

"Tatlım sen beni salak zannettin herhalde, seni hiçbir zaman bulamayacağımı mı sandın? "

Sonunda konuştu. "Başta amacım sadece eğlenmekti. Hatta seninle ilgili hiç kötü birşey yazmamıştım."

"Evet ama şuanki durumuma bakarsak bunun bir önemi kalmıyor." deyip kıza doğru yaklaştım. Sonunda sinirli halime büründüm ve tıslayarak konuştum. "İnsanların bana dediği şeyler hiç umrunda olmadı mı? O fotoğrafları yayınlarken ne kadar eğlendin?"