SÜRTÜK

37.BÖLÜM "SÜPRİZ"

Her zamanki gibi okuldaydım. Sınavları atlatmıştık ama önümüzde son sınavlar vardı, onları da atlattığımızda tatile girecektik. Tatili dört gözle bekliyordum ve bu tatilde biraz farklı birşeyler yapmak istiyordum. Sürekli barlarda dolaşmanın dışında farklı birşeyler.

Ama bir yandan da okulun bitmesini istemiyordum çünkü okul sayesinde Dylan'ın yüzünü görmek gibi güzel bir fırsata sahip oluyordum. Gerçi bundan sonra okul olmasa bile bu fırsata sahip olacak gibiydim.

Aklıma son birkaç gün geldiğinde gülümsemeden edemedim. Okulda en son konuştuğumuzdan beri peşimden ayrılmıyordu. Sanırım birlikte olmamızı istediğini bana kanıtlamaya çalışıyordu,bense her seferinde nazlanıyordum. Nedense nazlanmak hoşuma gidiyordu. Çünkü zamanında da en çok uğraşan bendim. Bu yüzden bence bu davranışım gayet yerindeydi.

Gözlerimin önüne son günlerden görüntüler geldiğinde akışına bırakıp olanları tekrar hatırlamaya çalıştım.

Eve doğru yürürken yanımda bir hareketlilik olduğunu farkedince başımı yana çevirdim. Tabiki de Dylan'dı.

"Jessica? "

Sırıttım. "Dylan?"

Bunun üzerine o da gülümsedi. "Çıkışta aceleci bir halin vardı. Sanki benden kaçıyor gibiydin."

Bu dediğine içten içe sırıttım. Farketmişti demek ki. Ama amacım ondan kaçmak değildi tabiki de. Sadece dikkatini çekip yanıma gelmesini sağlamaktı. Bu yüzden biraz abartılı davranmıştım. Demek işe yaramıştı.

"Alakası yok. Sadece eve gidip uyumak için acele ettim. "

"Demek öyle."

"Evet. " deyip aklıma gelen şeyle kaşlarım çatıldı. "Araban nerede?"

"Bugün arabamla gelmedim okula. Canım yürümek istedi. "

"Şaşırtıcı.Bende bir an benimle yürüyebilmek için arabanla gelmediğini düşünecektim."

Bu dediğim üzerine tahminim doğruymuşçasına sırıttı. "O da var tabi. Görüyor musun, sırf seninle daha fazla zaman geçirebilmek için arabamdan feda ediyorum."

Alayla güldüm. "Haha. Gerçekten çok alçakgönüllüsün."

Cevap olarak belime elini koyarak ona yaklaşmamı sağladı. Aramızda bir sessizlik olduğunda o konuştu. "Sanırım ben şu bekleme meselesine fazla dayanamayacağım."

"Neden? "

"Bilmiyormuş gibi konuşma Jess. Artık dayanamayacağım gerçekten."

Endişeli yüzünü görünce gülümsedim. Açıkçası bende dayanamıyordum, özellikle onun gibi birisine karşı durmak çok zordu benim için. Sonuçta, geçmişte onu nasıl istediğimi herkes çok iyi biliyor.

Bu arada ben cevap veremezken evime de ulaşmıştık. Kapıya doğru ilerlemeden önce "Bence bu isteğinden yakın zamanda vazgeçeceksin. " dedim ona bakarak.

"Vazgeçmek mi? Senden mi? Hiç sanmıyorum. "

Kararlı konuşması karşısında gülümsedim. "Göreceğiz bakalım." deyip ayrılırken beni tuttu ve kendisine tekrar yaklaştırdı. Bakışlarımız hala birbirimizin üzerindeyken gözlerini ayırmadan konuştu.

"Çok az kaldığını biliyorum, çok yakında benim olacaksın."

Soğukkanlı konuşması karşısında biraz korksamda birşey demedim ve parmak uçlarımda yükselip yanağına bir öpücük kondurdum. Ben ve yanaktan öpmek çok farklı şeyler olsa da şimdilik bununla idare etmek zorundaydı. Ayrıca bunu bende biliyordum, çok yakında onun olacaktım.