Chapter 5

320 21 4
                                    

Fine

Nadaanan ko iyong mga classmates ko na nagkukumpulan sa harap ng pinto. Hindi nakaligtas sa akin ang pinag-uusapan nila habang sinusundan ako ng tingin.

"Malamang ay makakalusot na naman siya, anak ng doktor, eh."

Umiling nalang ako saka naglakad papunta sa upuan ko, nakita kong nakasandal si Cain sa kaniyang upuan habang hawak ang kaniyang noo. Nakapikit ang mga mata habang may nakabukas na libro sa lamesa. I saw his jaw moved, his forehead ceased even more. I gasped when he suddenly stood up from his seat, shutting his textbook. He looked mad. Looking up, I saw his eyes wide when our eyes met. I smiled instantly and sat next to him.

"Limpoco," he said. Nang hindi ako sumagot ay naupo siyang muli. "Why were you absent yesterday?"

"I had a headache."

Natahimik siya sa tabi. I don't know if he's buying it or not but I feel like he didn't with the way he's looking at me in my peripheral vision. Kinuha ko ang yellow pad mula sa aking bag dahil sa pagkakaalam ko ay may assignment kami ngayon.

"Tinatawagan kita pero hindi ka sumasagot."

I sighed and looked at him. Ayaw ko munang pag-usapan iyon pero mukhang mas interesado siyang malaman ang nangyari kahapon kesa mag-aral.

Nilagay ko ang ballpen sa lamesa bago binalingan siya ulit ng tingin. "Mag-aral ka muna. May exam ba mamaya?"

"Bakit hindi mo sinasagot ang tawag ko?" He insisted, his jaw clenching in the process. Patuloy ang pagkunot ng kaniyang noo habang nakatingin sa akin.

"I don't feel like talking yesterday, masakit nga kasi ang ulo ko."

Mas tumalim ang tingin niya sa akin, hindi makapaniwala sa asal ko. Naalala ko tuloy ang nangyari kahapon sa bahay. Everybody was silent, no one ever dared to speak. Minsan pa ay napapansin ko ang pagtingin ni Dad sa akin during dinner pero hindi siya nagsalita. Later that night, Dad came inside my room with an envelope in his hand.

"Don't make me regret with my decision, Mara."

He put the envelope on my bed before turning his back on me. Nang makalabas na nang tuluyan sa aking kwarto ay napabuga ako ng hangin. Anong ibig niyang sabihin?

I hesitated whether I should open the envelope. Kinuha ko iyon at naupo sa study table. I opened my laptop and connected it with my printer. Pagkatapos ay binuksan ko ang portal sa QMU. Nang mabaling ang tingin ko sa envelope ay napapikit na lamang ako. Reaching for it, I opened the envelope. Gulat na gulat sa bumungad.

"Paanong.."

It was a printed copy of a legal document stating that I own a condo unit in Cebu for ten years. I checked for the address and was even more surprised. Napaawang ang bibig ko saka napatingin sa aking admission. Nagdadalawang-isip pa ako kung ipi-print ko o ica-cancel para sundin si Dad. But this..

I smiled, tears forming in my eyes. Finally.

Napatingin ako sa cellphone nang mag-ring iyon. I saw Cain's face in the screen.

Maybe, I'll tell him tomorrow? Ayaw ko munang sabihin sa kaniya ngayon at baka nananaginip lang ako. When he didn't stop calling me, I turned off my phone. I jumped back to my bed, shouting at the top of my lungs with the pillow pressed on my face.

"Excited talaga." I said and rolled my eyes at him. I was already annoyed dahil hindi niya ako tinantanan. To shut him up, I smashed the envelope Dad gave me last night.

"What's this?" He asked opening it. Binasa niya ang nasa loob nang hindi ako tinitingnan. Andun na rin ang admission paper naming dalawa. Printed.

I just smirked when he finished reading it. "You mean?"

Thorns In The Flesh (WHIPPED SERIES #2) (Completed)Where stories live. Discover now