Thorns In The Flesh (WHIPPED SERIES #2) (Completed)

Chapter 23

The Flesh

A/N: The scenarios on the following are on/before Mara's miscarriage. It will be on Cain's Point of View.

Enjoy reading, loves! Especially you, natsuuuoe.

Cain

They said, first trimester is the most crucial in pregnancy... kaya naman ganoon nalang ako katutok kay Mara. I would give into her whims, tantrums, and cravings. Hindi lang naman dahil gusto ko na masigurong ligtas ang baby. Somehow, I also wanted to make sure I was giving her enough attention, love, and care.

"Hindi ka pa matutulog?"

Napaigik ako at mabilis na nilingon ang pinanggalingan ng boses. Nakatayo sa doorway ng kwarto si Mara habang hawak ang three months na tiyan. I quickly stood up amidst the darkness, leaving the textbooks open. Ang tanging ilaw sa sala ay ang aking nakabukas na laptop at lamp shade.

"Are you okay?" agap ko dahil baka nagising dahil may dinaramdam.

She slightly shook her head then wrapped her arms around my waist. She's become really clingy and thinking about it makes me smile. "Matulog na tayo."

Tiningnan ko ang naiwan sa sala at marahang idinaan ang kamay sa kaniyang buhok.

"I'll just turn off the laptop," saad ko dahil nagpe-play pa rin ang pinapanood kong surgical lessons online.

"Pero hindi ka pa tapos.."

"I'll tuck you in the bed... bukas ko nalang tatapusin ang pinag-aaralan," I smiled reassuringly. Ngumiti lang siya pabalik bago ako ginawaran ng halik sa pisngi.

"Alright..."

"Wait for me inside,"

Tango lang ang naisagot niya bago muling pumasok sa madilim na kwarto.

Agad ko naman nilapitan ang mga naiwang gamit at sinara ang mga textbooks. Siniguro ko na may bookmarks lahat ng huli kong pinag-aralan. I checked the time on my laptop screen and saw that it was almost three in the morning. Ang huli kong natatandaan, alas nuebe pa.

Agad akong napahilamos sa mukha. Nasisiguro kong hindi agad ako magigising kapag nakatulog ako. I already read in advance pero iba pa rin talaga kapag nagre-review ka.

Nang maayos ang lahat ng gamit ay pumasok na ako sa kwarto. Nakita ko pa si Mara na nakaupo habang nakasandal sa headboard.

"Come..." saad ko bago siya pinausad para mahiga ng maayos. She followed instantly. I wrapped my left arm on her shoulders then pulled her closer to me. "Matulog ka na,"

"You rest, Cain... I'll wake you up early."

"No, you sleep first. Magigising din naman ako kasi nag set naman ako ng alarm."

"You need to rest. Magdo-doktor ka tapos wala kang maayos na tulog," mahina ang boses niya pero ang sweet pakinggan. Feeling ko pinapangaralan niya ako. Though, that was really her intention.

"Alright. Just close your eyes with me. Matulog na tayo..."

Hindi na siya sumagot at bumuntong-hininga na lamang. Marahan niyang tinapik-tapik ang aking dibdib, tila pinapakalma ako.

"Close your eyes, baby," saad ko at mas lalong hinigpitan ang yapos sa kaniya. She snuggled closer until I felt her breathing becoming even.

I continued caressing her shoulder softly. Napangiti dahil mahimbing na itong natutulog.

Hindi ko napansin ang pagbigat ng aking talukap, tuluyan na ring nilamon ng dilim. Tila binabawi ang halos isa o tatlong oras na tulog araw-araw.

I woke up the next day disoriented. Someone was shaking my shoulder until I finally realized that I overslept.