Η απόφαση- με τη συγκατάθεση της μάνας μου πάντα, γιατί δεν είμαστε στο Νότο να κάνουν οι άντρες ότι θέλουν- πάρθηκε και τα πράγματα ετοιμάστηκαν. Ο Στέργιος ήταν εκείνον τον καιρό στην πόλη και η Δανάη συζήτησε μαζί του το ενδεχόμενο μιας επίσκεψης στο Νότο, το οποίο αφορούσε πρόσωπα τόσο αγαπημένα προς αυτήν. Τα πεθερικά, τον άντρα, αλλά και τα παιδιά της.
Συνοφρυωμένη, μιλούσε στον πατέρα της στριφογυρίζοντας το φλιτζάνι του τσαγιού πάνω στο τραπέζι. « Μπαμπά, έχω κακό προαίσθημα για όλο αυτό.»
Ο παππούς μου, με την επιθυμία να την καθησυχάσει αλλά με το χούι να μιλάει πάντα σταράτα της υπενθύμισε ότι υπάρχουν ανοιχτοί λογαριασμοί στο Νότο, οι οποίοι κάποτε πρέπει να κλείσουν.
«Η Ευτυχία είναι εξήντα ετών πια, και ο πατέρας της με το ένα πόδι στον τάφο. Αν ο γέρος πήρε καλά την ομολογία για το θέατρο που έπαιζε η γυναίκα του και το σόι της σαράντα χρόνια τώρα, είναι γιατί θέλει να κλείσει τον κύκλο. Οι Νότιοι τα προσέχουν πολύ αυτά.»
« Αυτό φοβάμαι και εγώ... Μην θελήσει να κλείσει τον κύκλο.»
«Και σου ξαναλέω ρε Δανάη, ο άνθρωπος είναι με το ένα πόδι στον τάφο. Θα είχες έναν ενενηντάχρονο σχεδόν, ικανό για σκοτωμούς; Μη μου πεις ότι φοβάσαι και για τον Αλέξη. Ε μια φορά, να τον δέσει σε μια καρέκλα και να τον κρατήσει στο νησί, δεν αποτελεί πιθανότητα.»
Η Δανάη χαμογέλασε στραβά στο σχόλιο του πατέρα της. «Το μυαλό μου έχει θολώσει. Θα πάνε και τα παιδιά. Η Βάσω είπε ότι ο Άρχοντας επιθυμεί διακαώς να τα γνωρίσει.»
Αφού ήπιε μια γουλιά από το τσάι που πλέον είχε γίνει χλιαρό, τα μάτια της κατευθύνθηκαν προς τον Στέργιο, ντυμένα με μια εξεταστική απορία, σαν να περίμεναν μια απάντηση που ήδη είχε αργήσει.
«Τι;»
«Είχες γνωρίσει τον Αλέξανδρο, μπαμπά; Είναι μεγαλύτερος από εσένα καμία δεκαπενταριά χρόνια, αλλά όλο και κάπου θα είχατε συναντηθεί. Οι Άρχοντες ανά την χώρα γνωρίζονται μεταξύ τους.»
Με ένα ελαφρύ ξεφύσημα, ο παππούς μου άνοιξε το στόμα του. « Τον είχε γνωρίσει ο πατέρας μου, συγκεκριμένα, μαζί με τον Αλέξανδρο είχε γνωρίσει τον πατέρα και τα αδέρφια του. Ο πατέρας του ήταν σκληρός άνθρωπος, θα έλεγα αναίσθητος. Πίστευε ότι τα παιδιά του έχουν μόνο υποχρεώσεις προς τον τίτλο και δεν τα θεωρούσε ικανά να τις βγάλουν εις πέρας. Ξέρω ακόμα ότι δεν ήθελε τη Μαρία για σύζυγο του γιου του. Βλέπεις μια έχθρα είχε μόλις τελειώσει ανάμεσα στις οικογένειες του νησιού. Ο τρίτος Πύργος έμεινε έρημος αλλά κανείς δεν ήξερε αν οι διεκδικητές του θα ξαναγυρνούσαν. Η οικογένεια χρειαζόταν αγόρια. Και μια φιλάσθενη νύφη, αμφιβόλων αναπαραγωγικών ικανοτήτων, ήταν κάτι που ο Ιάσονας, ο πατέρας του Αλέξανδρου, δεν χρειαζόταν. Τραγική ειρωνεία, αν σκεφτείς το πώς εξελίχθησαν τα πράγματα.»
YOU ARE READING
Η Δεύτερη Σύζυγος
Historical FictionΣε μια μικρή χώρα, ο Νότος επιβάλλει νόμους αίματος και σκληρά έθιμα διαδοχής. Ένα από αυτά, είναι και η Δεύτερη Σύζυγος. Ένας Άρχοντας αποφασίζει να ασπαστεί το έθιμο, με απώτερο σκοπό να αποκτήσει αρσενικό διάδοχο και παίρνει μια απόφαση που επηρε...
