Ο Αλέξανδρος πέθανε στον ύπνο του, στο κρεβάτι του που μοιράστηκε με τη Μαρία και τη Δεύτερη Σύζυγο, στον Πύργο από πέτρα και ξύλο. Ήμουν μπροστά στο φευγιό του, αλλά δεν μπορώ να πω με σιγουριά αν πέθανε ήρεμα, έστω τα τελευταία λεπτά, ή μέσα στην αγωνία. Μάλλον το δεύτερο.
Ήρθε και ο γιατρός και επιβεβαίωσε τον θάνατο του Αλέξανδρου. «Πιθανώς εγκεφαλικό.» είπε.
Καλέσαμε ασθενοφόρο για να πάρει το σώμα του. Ύστερα τηλεφώνησα στην Ευτυχία για να της το πω. Δεν ανέφερα λεπτομέρειες, αλλά μόνο γεγονότα. « Ο Αλέξανδρος και ο Ιάσονας είναι νεκροί. Έλα στο νησί, γιαγιά, γρήγορα. Θα σου πω τα υπόλοιπα όταν φτάσεις.» Και έτσι, η γιαγιά μου που κατέβηκε μια φορά μετά από σαράντα χρόνια για να θάψει τη μητέρα της, κατέβηκε στο νησί για δεύτερη φορά μέσα σε δύο μήνες, για να θάψει αδερφό και πατέρα.
Με πήγε ο Νεκτάριος στον τρίτο Πύργο, με το ζόρι περπατούσα. Με είδε ο πατέρας μου σε αυτά τα χάλια και φρίκαρε. «Κορίτσι μου, είσαι καλά κοριτσάκι μου;! Θες νερό; Τι έγινε;! Πες μου τι έγινε!»
Με βοήθησαν να κάτσω σε μια καρέκλα, ο Οδυσσέας έσπευσε αλαφιασμένος να μου φέρει νερό και αφού ήπια το μισό ποτήρι μονοκοπανιά αποφάσισα να μιλήσω. « Ο Ιάσονας και ο Αλέξανδρος πέθαναν.»
«Τι;!» είπαν ταυτόχρονα ο πατέρας και ο παππούς μου, με το κεφάλι του καθενός να τινάζεται προς τα πίσω χάρη στην είδηση.
Ήπια το υπόλοιπο νερό που υπήρχε στο ποτήρι. «Ο Σπύρος. Σκότωσε τον Ιάσονα. Τον πυροβόλησε, αφού του ορκίστηκε ότι δεν θα αγγίξει την Ειρήνη και τον Πέτρο. Πήγα και το είπα στον Αλέξανδρο. Χριστέ μου τι έκανα... έπαθε εγκεφαλικό. Μπαμπά, παππού, όταν... όταν ήρθαμε εδώ ευχήθηκα στον Αλέξανδρο να πληρώσει όλα όσα έκανε. Συμφώνησε και η γιαγιά, που πήγε να σε πάρει, μπαμπά, όταν ήσουν μωρό. Είπε... είπε ότι δύο γυναίκες με δίχρωμα μάτια του έριξαν κατάρα. Εμείς φταίμε, εμείς φταίμε, εμείς φταίμε!»
Δεν μπορούσα να σταματήσω τα «εμείς φταίμε», μέχρι που με έπιασε ο παππούς μου από τα μπράτσα και άρχισε να με ταρακουνάει. «Ηρέμησε κορίτσι μου! Κανείς δεν φταίει! Κάθε πράξη έχει και τις συνέπειες της!»
Με άφησε όταν συνειδητοποίησε ότι ηρέμησα, αλλά συνέχισε. «Ο Ιάσονας ήταν αποφασισμένος για αυτό. Το δέχτηκε για τα παιδιά του. Είμαστε στο Νότο, Έφη. Αυτός είναι ο νόμος του Νότου και ο Ιάσονας το ήξερε. Αν δεν έπαιρνε τον όρκο από τον Σπύρο, δεν θα ήταν σίγουρος ότι τα παιδιά θα ήταν ασφαλή. Ακόμα και αν ο Σπύρος δεν το είχε σκοπό, τα μυαλά αλλάζουν εύκολα. Τώρα είναι δεμένος με τον όρκο.»
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Η Δεύτερη Σύζυγος
Historical FictionΣε μια μικρή χώρα, ο Νότος επιβάλλει νόμους αίματος και σκληρά έθιμα διαδοχής. Ένα από αυτά, είναι και η Δεύτερη Σύζυγος. Ένας Άρχοντας αποφασίζει να ασπαστεί το έθιμο, με απώτερο σκοπό να αποκτήσει αρσενικό διάδοχο και παίρνει μια απόφαση που επηρε...
