Under His Spell

Kabanata XXXVI

“Because of you I am ashamed of my life because it's empty.” – from the song Because of you by Kelly Clarkson

-

Katahimikan. Wala akong marinig. Napakatahimik ng paligid. Nakapikit ako ngunit gising na ang diwa ko. Nagising ako mula sa isang mahabang tulog. Kakagising ko lang... Pero bakit ang bigat-bigat ng dibdib ko?

Pinilit kong imulat ang mga mata ko. Naga-adjust pa ang mata ko dahil sa liwanag, puro puti ang nakikita ko. Nasaan ako?

Nang masanay na ang mata ko sa liwanag ay inilibot ko ang aking paningin. Nasa isa akong ospital.

Ospital...

Biglang nagsulputan ang mga imahe sa isip ko, mula sa pagpunta namin sa parke nina mama, hanggang sa puntahan ko si Dark dito, hanggang sa makita ko sina Tyler, at hanggang sa...

Oh no...

Bumilis ang paghinga ko, kasabay ng pagbukas ng pinto, iniluwa no'n ang pamilya ko.

"Light! Are you al--"

"Where's my baby?" Kaagad kong tanong na nakapagpatahimik sa kanila. Biglang bumilis ang tibok ng puso ko nang makita ang tila pakikisimpatya sa mga mata nila.

No...

"Okay lang siya, diba mama? Nandito pa siya sa sinapupunan ko, diba? Makikita ko pa siya, diba? Masisilayan niya pa ang mundo, a-at mayayakap ko pa siya. D-Diba? Mama? Papa? Dark? S-Sumagot naman kayo!"

Lumapit sa akin si papa at marahang hinawakan ang braso ko. Namumula ang mga mata niya, kitang-kita ko roon ang mga luha niyang nagbabadyang tumulo.

"M-Mahina ang kapit ng bata, anak." Napailing-iling ako. No... This can't be. "T-The baby d-didn't make it..."

"No! You're lying! Mama! Papa's lying! Tell me! N-Nagsisinungaling lang siya diba? D-Diba Dark?" Humarap ako kay Dark na may nakikiusap na mga mata. Nakita ko ang pamumula na rin ng mga mata nito.

"I-I'm sorry Light, but d-dad is telling the truth..."

"No! Buhay pa ang baby ko! Buhay pa ang baby ko!"

"Light!"

Mabilis na lumapit sa akin sina mama at Dark nang nagpumiglas ako mula sa pagkakahawak sa akin ni papa. Nagsimula na akong magwala.

Sinungaling! Sinungaling silang lahat! Hindi pa patay ang baby ko! Buhay pa siya! Buhay!

"No! Hindi ako iiwan ng baby ko! Hindi!"

"L-Light..."

Niyakap ako ni Dark pero pilit ko siyang tinutulak. Kailangan niyang sabihin sa akin na nagsisinungaling lang si papa, na buhay pa ang anak ko!

Biglang pumasok ang mga nurse, may pagmamadali sa kilos nila nang hawakan nila ako. Pilit akong nagpupumiglas at nagwawala pero may itinurok sila sa akin na nakapagpahina sa akin. Sinubukan silang pigilan ni mama pero niyakap ito ni papa para pigilan.

Ang huli kong nakita ay ang lumuluhang mukha ni Dark. Sinubukan kong abutin ang mukha niya para punasan ang mga luha niya pero nilamon na ako ng kadiliman.

Nang sumunod na magising ako, I feel numb, so numb. Nakadilat na ang mga mata ko pero nakatitig lang ako sa kisame. Flashes of voices rushed into my system, it was family's voice, they were saying that my baby's dead. Tila nage-echo sa utak ko ang sinasabi nila, ang mga masasakit na sinasabi nila. Gusto kong magwala, pero hindi ko magawa.

Hanggang sa makakita ako ng bulto sa gilid ko. Pero hindi ko iyon pinansin. Nanatili lang akong nakatulala sa kawalan.

"L-Light?"