Dreaming -bxb-

Drie

Ik heb Remus sinds de kluisjes niet meer gesproken, buiten een 'goedemorgen' en een 'tot morgen'. Ik ben chips en drinken uit de kelder aan het halen voor straks. De bel gaat en ik ren naar boven met mijn armen vol. Ik gooi alles snel op de zetel en loop naar de deur. Ik open hem en Zoé staat glimlachend voor mijn neus. 'Goede avond, brother,' zegt ze. Ik open de deur wijder met een grijns. Ze komt binnen en doet haar jas meteen uit. Ze hangt hem op en trekt ook haar schoenen uit. We lopen de woonkamer binnen. 'Help even,' zeg ik. Ze huppelt met me mee naar de keuken en we nemen alles wat we nodig hebben. Even later staat de salontafel vol met chips, popcorn, pizza en frisdrank. Ze trekt haar trui uit en ploft neer op de bank.

'Thuis!' Roept mijn vader. Zoé ligt in mijn armen op de zetel in haar jogging en shirt. We eten en kijken een film. Hij komt binnen in de woonkamer en glimlacht. 'Hey, Zoé! Alles goed?' Zoé knikt en richt zich weer op de tv. 'Dag papa,' begroet ik hem. Hij loopt naar de keuken. 'Ik heb het verschrikkelijk warm,' zeg ik stil. Zoé grinnikt en ik voel haar hele lichaam tegen me bewegen. 'Trek je shirt dan uit,' zegt ze lachend. Ik grinnik. 'Jij wilt gewoon mijn spieren zien,' zeg ik. Ze haalt haar schouders op en ik zet de film stop. Ze zet zich recht en kijk me aan met een speelse blik. Ik grijns en trek mijn shirt uit. Mijn vader komt terug vanuit de keuken en knipoogt naar me. 'Ik ga over een kwartiertje slapen,' zegt hij. Snel wandelt hij naar de badkamer. Zoé streelt met haar hand over mijn borst. 'Waarom ben je eigenlijk beginnen sporten?' Vraagt ze. Ik haal mijn schouders op. 'Moet er goed uitzien voor mijn zestiende verjaardag, hé,' lach ik. Ze grinnikt. Ik open mijn armen en ze komt er weer in liggen. We nestelen weer tegen elkaar aan en ik zet de film weer op.
De bel gaat en mijn vader stormt de trap af. 'Ik ga wel,' roept hij snel. Zoé en ik kijken verder naar de film en ik hoor zachte stemmen. Mijn vader zie ik terug de trap oplopen en dan hoor ik de voordeur dichtgaan. Ik kijk naar de gang en plots komt er een gedaante tevoorschijn. 'Wat doe jij hier?' Vraag ik geschrokken. Zoé kijkt ook op en ik ga rechter zitten. 'Kan ik met je praten?' Vraagt Remus. Ik duw Zoé rustig van me af, sta recht en voel nu pas dat ik mijn shirt niet aanheb. Remus' ogen flitsen even naar mijn borstkas, maar gaan al snel terug naar mijn ogen. 'Sorry, je bent nogal druk, zie ik,' zegt hij stil, doelend op Zoé. 'Euhm... Ik ga maar naar huis. De film was toch niet zo goed,' glimlacht ze ongemakkelijk. Ze trekt haar trui en schoenen aan en geeft me een snelle kus op mijn wang. Ik kijk haar na en hoor de voordeur dichtgaan. Ik gebaar naar de zetel en Remus gaat met me zitten. Het is enkele seconden stil en ik trek rustig mijn shirt terug aan. Ook al zie ik hem niet, ik voel dat hij mijn bewegingen volgt. Ik trek mijn shirt goed en kijk hem aan. 'Sorry dat ik zo binnen kom vallen,' zegt hij. Ik knik. 'Geeft niet. Ik schrok gewoon even... We hebben lang niet gepraat,' antwoord ik. Remus glimlacht zwakjes. 'Sorry van maandag,' zegt hij dan. 'Ik was niet helemaal fair,' vervolgt nog. Ik glimlach naar hem. 'Waar had je het nu eigenlijk over?' Vraag ik. Hij zucht en kijkt naar zijn handen. 'Je zei dat je geen relatie had, maar je loog,' antwoordt hij. Ik kan niet helpen te lachen. 'Maar ik heb helemaal geen relatie,' zeg ik. Hij kijkt op met een twinkeling. 'Zoé is toch je vriendin? Waarom zei je het me gewoon niet? Nu lijkt het dat je me niet vertrouwt,' zegt hij verontwaardigt. Ik verzet me, misschien een heel klein beetje express dichter bij hem. 'Zoé is mijn beste vriendin. Niets meer. En ik vertrouw je volledig,' vertel ik. Hij lijkt meer relaxt. 'Maar je lag net nog met haar halfnaakt op je zetel. Jullie knuffelen elke dag. Je handen zaten zelf aan haar kont, Thomas! Je zei toch dat er niets meer was?' Ik glimlach en leg mijn hand op zijn arm. We kijken elkaar even aan. 'We zijn al jaren vrienden. Al sinds we klein waren, knuffelden we dag in, dag uit. We houden ontzettend veel van elkaar,' vertel ik. Hij knikt. '-als broer en zus,' vervolg ik. Hij kijkt weer op in mijn ogen en er verschijnt een prachtige glinstering in zijn ogen. 'We noemen elkaar brother en sister... En dat kontgrijpen was enkel om mijn gsm terug te pakken,' lach ik. Ik leg uit wat er was gebeurd en hij is helemaal relaxt.
'Je was toch niet jaloers?' Plaag ik. Hij lacht. 'Ik wil gewoon niet dat jij me niet zou vertrouwen of iets niet zou vertellen,' zegt hij. Mijn humeur slaat om. Ik denk aan mijn geheimen. Ik wil ze wel vertellen, maar het is niet goed. Het zou alles verpesten. Nee, Thomas, nee! Slecht idee om er nog maar aan te dénken het te vertellen.
'Thomas?' Ik schrik op uit mijn gedachten. 'Wat?' Remus grinnikt. 'Ik zei dat ik maar eens naar huis ga. Het is best laat,' zegt hij. 'Kun je niet blijven?' Flap ik eruit. Ik sper mijn ogen open. Fuck, wat heb ik gezegd. Ik glimlach flauw en voel mijn wangen gloeien. 'Misschien is dat niet zo'n goed idee,' zegt hij voorzichtig. 'Euh.. Niet? Ik bedoel: je moet niet ofzo, maar- euhm ja...' Stotter ik. Hij krabt ongemakkelijk in zijn nek en glimlacht schaapachtig. 'Ik blijf wel,' zegt hij. Maar al snel lijkt hij spijt te hebben van zijn keuze.