Dreaming -bxb-

Acht

Het is me gelukt! Ik zit nu op een terrasje aan het eten en er is wifi dus ik upload deze snel! En sorry als er schrijffouten instaan, ik heb niet kunnen nalezen. Oke ik hoop dat julie blij zijn toch nog eentje te kunnen lezrn bye!!
-
Het feestje is hevig aan de gang en ik voel me een beetje benauwd tussen al deze mensen. Ik probeer me een weg te banen naar de gang, want ik denk dat het daar rustiger zal zijn. Ik ben flink aangeschoten en ben al mijn vrienden kwijt. Ik zweet, het is hier immens warm. Mensen botsen en schreeuwen en duwen me terug. Ik kan eindelijk de gang vinden en adem wat minder warme lucht in. Ik strompel naar de trap en voor ik me kan neerzetten, botst er iemand tegen me op. Ik val neer op de trap en voel de andere persoon me rechthelpen. Ik sta terug recht en open mijn ogen. Remus. 'Heeeyy, allesss goed??' Vraag ik. Ik herken mijn eigen stem amper. 'Ja, met jou?' Lacht hij. Ik knik en steek mijn duim op. 'Toppie! Alleen is het hier echt warm,' zeg ik. Hij knikt. 'Je hebt mooie ogen,' flap ik eruit. Remus kijkt me een beetje geschrokken aan en glimlacht dan. 'Jij ook hoor,' zegt hij. Ik denk dat hij ook een bekertje te veel opheeft. Maar ik heb er twee te veel op... 'Wil je anders even naar de kamer?' Ik knik afwezig en we lopen de trap op. Ik ken dit huis niet eens. Wat doe ik hier? Remus wandelt een kamer in en gaat op bed zitten. Ik plof naast hem neer en glimlach als een gek. 'Je bent zooo mooooii,' fluister ik in zijn oor. Hij grinnikt. 'Je bent dronken,' zegt hij wijs. Ik lach. 'Jij bent aangeschoten,' zeg ik. Hij knikt en we blijven elkaar aanstaren.
'Het is jouw schuld!' Roept Remus' moeder.

Ik schrik wakker en zie mijn vader op de rand van mijn bed zitten. 'Je schreeuwde weer,' zei hij. Ik laat me terug op mijn kussens vallen en zucht. 'Dit keer was het een andere. Deze heb ik nog nooit gehad. Maar op het einde kwam er een stukje van de vorige droom,' leg ik vaag uit. Mijn vader strijkt wat haar uit mijn gezicht. 'Misschien zijn het twee delen van een gebeurtenis? Je hebt een paar jaar geleden toch eens zoiets gehad?' Ik knik en denk aan mijn dromen. Remus' moeder schreeuwt dat het mijn schuld is dat hij dood is. Dat ik hem niet mocht achterlaten. Misschien gebeurt er iets op het feestje waardoor ik wegga? Ik snap er niets van. 'Probeer terug wat te slapen. Het is nog maar drie uur,' zegt mijn vader. Hij stapt mijn kamer uit en ik sluit mijn ogen.

Remus kijkt me met een nieuwe glinstering in zijn ogen aan. Deze zag ik nooit eerder. Alles is zwart. Ik zie niets. Dan hoor ik mijn stem. 'Remus...' Fluister ik, maar mijn adem stokt meteen. Ik hoor een deur en een hoop gelach en gejoel. Ik voel me beschaamd, maar ik kan niets zien. Ik wil weten wat er gebeurd! 'Remus!' Roep ik. 'Homo Thomas! Homo!' Roepen mensen. Ik snap het niet. Hoe weten ze dit? Ik word gek! Ik wil zien wat er gebeurd!

'Je moest bij hem blijven. Je was te laf!' Roept de stem van Linda weer. Ik krimp in elkaar. 'Sorry. Het spijt me. Ik kon het niet aan,' mompel ik. Ik voel tranen van mijn wangen stromen en dan een hand op mijn schouder.

Ik schrik weer recht. Pap kijkt me bezorgd aan en ik voel hoe nat mijn wangen zijn. Ik veeg ze snel af en snik. 'Heb je weer een stukje gehad?' Ik knik en denk na. 'Deze keer zag ik niets. Ik hoorde alleen dingen, maar kon niets zien. Ik wil weten of het een droom of weer een visioen is, papa. Het was niet goed! Ik wil niet dat het uitkomt, zoals de vorige keer!' Ik begin weer te huilen en hij neemt me in zijn armen. 'Thomas, dat van mama was niet jouw fout,' fluistert hij. Ik kan alleen huilen. 'Ik had het jullie moeten zeggen. Ik had eerder over mijn dromen moeten vertellen! Het is deels wel mijn fout,' snik ik. Hij laat me los en veegt mijn tranen weg. 'Misschien is het beter dat je toch al opstaat. Dan kan je niet meer dromen. Het is zes uur,' zegt hij. Ik knik en stap uit bed.

-
Heeyy
I knowww. Het is wat korter dan normaal, maar het moet zo eindigen. Dit deeltje heb ik tijdens het schrijven zelf in elkaar gestoken, dus als je het minder goed vind: i am sorry. Ik heb vandaag al voor dit boek vier delen geschreven en ik had nog tijd, maar geen plan om nog eentje te schrijven. Maar toch deed ik het en hier is ie!
See you next time xx