Dreaming -bxb-

Twintig

'En?' Vraagt mijn vader. Hij zit op het puntje van zijn stoel. Ik klap de brief open en laat mijn ogen over het vel glijden. Er komt een glimlachje op mijn gezicht. 'Wil je eerst het slechtste of het beste horen?' Plaag ik hem. Hij wuift met zijn hand en ik grinnik. 'Ik heb voor fysica een 58, dat is het laagste. Het hoogste cijfer is voor Engels, zoals elk jaar, en het is...' Ik trommel op mijn broek, 'Een 94!' Papa springt in mijn armen. 'Wat ben je toch een goede leerling!' Zegt hij in mijn nek. Ik grinnik en hij laat me los. Hij trekt het papiertje uit mijn handen en leest het voor. Eindelijk zijn mijn punten van mijn decemberexamens aangekomen! Opgelucht? Zeker... Jammer van fysica, want de rest is boven de zestig percent. Meestal is fysica het laagst, het is echt niets voor mij. Ik begrijp de helft van de tijd niet eens waar we het over hebben in de les. Ik krijg een melding en kijk op mijn gsm.
Remusss😂
*heeeyyy hoe zijn je punten???
Alles goed hier, buiten fysica 58
*ahahha hetzelfde hier! Fysica 53 en. De rest boven de zestig.
Hahah
*kun je naar mij komen vandaag? Ik wil het vieren
Is dat wel verstandig? Remus je weet wat ik bedoel
*papa niet thuis😏 mama zou blij zijn je weer te zien
Is goed. Ik kom
*super! Tot strax !
Bye

'Pap, mag ik naar Remus? Ik heb zijn mama al lang noet gezien en zijn vader is niet thuis,' vraag ik lief. Hij knikt en focust zich weer op de krant. Ik geef hem een kus op zijn hoofd en grinnik. 'Thanks!' Roep ik nog, voor ik naar boven vlieg. Ik loop naar de badkamer en doe mijn haar. Jezus, wat zie ik eruit! Ik poets mijn tanden, kleed me om en storm naar beneden. Ik strik de veters van mijn sneakers en trek een jas van de kapstok. 'Doei!' Schreeuw ik door het huis. Ik neem de huissleutels, laat mijn gsm in mijn kontzak glijden en spring de deur uit.

'Goedemiddag,' glimlacht Remus. Ik grinnik en loop binnen. Ik doe snel mijn jas uit en hang hem op mijn gewoonlijke plek. Ik hoor het welbekende geluid van hakken zn glimlach breed als ik Linda door de deur zie komen. 'Ooh Thomas!' Roept ze met open armen. Ze versnelt haar pas en omhelst me. 'Goed om u te zien! Alles goed?' Ze knikt hevig als ze me loslaat. Ik hou echt van deze vrouw. 'Wat kom je doen?' Vraagt ze. 'Mam, Thomas heeft ook goede punten dus we wouden het vieren,' glimlacht Remus. Zijn moeder knikt en draait zich om. 'Ik maak iets lekkers!' Roept ze nog en dan verdwijnt ze door de deur. 'Wij zijn boven!' Roept Remus. We horen gemompel, grinniken erom en lopen de trap op. 'Waarom wou je dat ik kwam?' Vraag ik. Hij loop voorop, dus kan ik zijn gezicht niet zien. Hij wandelt stug door. 'Remus?' Geen reactie. Hij opent de deur en wandelt naar boven.
Ik kom boven en sluit de deur bovenaan de trap. Ik wil me net omdraaien als ik opgetild word en ik slaak een kreetje. Remus gooit me over zijn schouder en ik sla op mijn rug. 'Remus! Zet me neer!' Ik trappel met mijn voeten, maar hij houdt me alleen steviger vast. Dan wordt zijn grip losser en voel ik hoe hij me verschuift op zijn schouder. Net als ik hem wil kietelen, beland ik op een zachte matras. Ik proest het uit en ga lachend rechtop zitten. 'Waar was dat goed voor?' Lach ik. Remus staat alleen maar dom te grijnzen. Ik laat me achterover vallen in zijn bed en sluit mijn ogen. Ik voel hij hij naast me komt liggen en hij pakt mijn hand vast. Ik glimlach. 'Open je ogen eens,' fluistert hij. Ik draai me naar hem toe en kijk hem aan. Hij neemt mijn kin vast en draait mijn gezicht naar boven. Dan pas zie ik het: hij heeft het rechthoekige stukje plafond boven zijn bed geschilderd. Hij heeft een donkerblauwe achtergrond gemaakt en daarop de hele melkweg in het wit. Sommige vlekjes zijn zelf lichtgeel of lichtpaars gekleurd, net als in het echt. Het lijkt zo echt. 'Heb- heb jij dit zelf gedaan?' Vraag ik en draai mijn hoofd naar hem toe. Hij knikt glimlachend. 'Je bent echt getalenteerd, Remus,' fluister ik. Hij glimlacht alleen. 'Ik ga wat drinken halen, ik kom zo,' zegt hij. We komen samen recht en hij loopt weg. Ik krijg plots een briljant idee!

- Sorry! Het is geen 800 woorden, maaaar het moet zo eindigen!