Dreaming -bxb-

Tien

'Goede avond, Fred,' begroet ik Remus' vader. 'Aah, Thomas,' er verschijnt een brede glimlach op zijn gezicht, 'Remus zit in zijn kamer. Je kent de weg. Blijf je ook eten?' We schudden elkaars hand en hij laat me binnen. 'Als het geen last is,' antwoord ik. Fred schudt hevig zijn hoofd. 'Tuurlijk niet! We roepen jullie zodra het eten klaar is,' zegt hij. Ik knik en loop naar Remus' kamer.
'Klop, klop,' zeg ik. Ik open de deur en zie Remus op bed liggen met zijn telefoon. Hij kijkt op en glimlacht. 'Mijn favoriet persoon,' glimlacht hij en komt rechtop. Ik ga voor hem staan en glimlach. 'We moeten maandag dat stomme project opvoeren... We hebben bijna niets, Remus. We moeten echt beginnen,' zeg ik nep-streng. Hij trekt een gezicht en laat zich achterover op bed vallen. Ik grinnik en trek hem recht. 'Maar ik ben zo moe,' klaagt hij en hij gooit zijn hoofd in zijn nek. Ik lach. 'Het is niet eens laat! Kom, we starten!' Hij kreunt en gaat toch mee naar zijn bureau.

'Dus het groene is jouw deel,' zeg ik zonder op te kijken. Ik markeer alle zinnen die Remus moet zeggen in het groen en neem een zwarte pen om zijn naam erbij te schrijven. 'Zo! Deze straks kopiëren en dan nog leren,' zeg ik. Plots voel ik me aangekeken en ik kijk in Remus' richting. Hij zit me aan te staren en glimlacht. 'Wat kijk je zo?' Vraag ik nerveus. Hij haalt zijn schouders op en blijft in mijn ogen staren. Straks verdrink ik nog in die groene ogen... Het lijkt wel eeuwen te duren en nu ik uit mijn gedachten kom, lijkt het alsof Remus veel dichterbij is. Zonder nog na te denken grijpt hij mijn gezicht tussen zijn twee grote handen en drukt zijn lippen op de mijne. Ik sper mijn ogen open en heb dan pas door wat er gebeurd. Remus laat me los omdat hij voelt dat ik niet meewerk en trekt terug. 'Het spijt me zo, ik-' hij haalt een hand door zijn haar en zucht '-het spijt me,' zegt hij. Het lijkt alsof mijn lichaam zat bevroren, maar ik er nu weer controle over heb. Ik draai zijn hoofd door twee vingers onder zijn kin te plaatsen en glimlach. 'Geen sorry zeggen...' Ik plaats mijn lippen op de zijne en ze bewegen synchroon met elkaar mee.
'Lieverds, het-' Remus en ik laten elkaar geschrokken los en springen van onze stoel. Linda staat aan de deuropening met grote ogen. Ik voel mijn hoofd knalrood worden en durf Remus niet aan te kijken. Linda's gezicht wordt weer normaal en ze komt dichter naar ons toe. 'Thomas, ik wist niet dat jij ook op jongens viel,' zegt ze rustig. Ik krab ongemakkelijk in mijn nek en sta maar wat dom te glimlachen. 'Mam, het eten wordt koud,' zegt Remus en hij loopt snel weg. Ik wandel hem rustig achterna, zonder zijn moeder aan te kijken.

'Vandaag geen dessertje, jongens,' zegt Linda. Remus kreunt. 'Jongen, op de lijn letten, hé?' Lacht zijn moeder. Hij grinnikt. 'Bedankt voor het eten, maar ik moet echt gaan,' zeg ik als ik opsta van tafel. Fred en Linda kijken me vragend aan, maar Remus gunt me geen blik. 'Remus? Wil je het blad doorsturen?' Hij knikt. Ik zie Linda nog snel even heen en weer kijken tussen mij en haar zoon. Haar kwartje is gevallen: ze weet waarom ik niet wil blijven. 'Zie je maandag,' zeg ik nog. Hij mompelt wat en ik loop het huis uit.

'Nu al terug?' Ik knik afwezig en loop snel naar mijn kamer. Ik gooi mezelf op bed en neem mijn gsm.
Kutkind
S.O.S code paars!
*WHAT?!? Ik kom er aan!
Bedankt!
*Ik heb mijn fiets al

'Hij deed wat?!' Schreeuwt Zoé ongelovig. Ik vertel verder en ze slaat haar hand voor haar mond. Ik ben klaar en zucht. 'En nu?' Vraag ik hulpeloos. Ze grinnikt. 'Nu krijg ik zeventien euro van Robyn en Thijs,' zegt ze. Ik staar haar niet-begrijpend aan en ze rolt haar ogen. 'We hadden een weddenschap: Liam en ik dachten dat Remus jou ging kussen en de andere twee idioten dachten dat jij eerst ging zijn,' legt ze uit. Ik knik afwezig. Waar zijn deze kinderen mee bezig? Een weddenschap, the fuck?! 'Vind je hem leuk?' Vraagt ze nu weer serieus. 'Al lang,' zucht ik. 'Wat is het probleem dan?' Vraagt ze. 'Zijn vader weet niet dat hij op jongens valt en is een beetje tegen LGBT,' zeg ik stil. Haar mond is een perfect rondje en ze klept het snel dicht. 'Doe het dan achter zijn rug,' zegt ze schouderophalend. Ik schud mijn hoofd. 'Misschien vindt hij me niet eens leuk,' twijfel ik. Zoé zucht. 'Waarom zoent hij je dan?' Ik schud mijn hoofd zachtjes. 'Kust,' verbeter ik haar. Ze rolt haar ogen. 'Hetzelfde,' maar ik schud mijn hoofd. 'Zeg het wel niet tegen de rest,' vraag ik smekend. 'Dan krijg ik mijn geld niet!' Protesteert ze. Ik glimlach. 'Je mag het zeggen, maar als ze maar een woord erover gaan zeggen tegen iemand, inclusief Remus, spreek ik niet meer tegen jullie!' Waarschuw ik. Ze knikt en steekt haar pinkje naar me toe. Ik haak de mijne in de hare en glimlach. 'Ik hou van je,' fluister ik. 'Ik ook van jou... Maar zeg dat maar tegen je loverboy,' grinnikt ze. 'Ik ga weg. Tot maandag!'